آنهوئی: تفاوت میان نسخه‌ها

|جمعیت=۶۰,۷۰۰,۰۰۰ نفر (۱۹۹۶)

|تولیدات و صنایع مهم=کشاورزی

}}استانی در شرق [[چین]]، با ۱۳۹,۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت، و ۶۰,۷۰۰,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). از شمال به [[شاندونگ]]<ref>Shandong</ref>، از شرق به [[جیانگسو]]<ref>Jiangsu</ref>، از جنوب شرقی به [[ججیانگ]]<ref>Zhejiang</ref>، از جنوب به [[جیانگسی]]<ref>Jiangxi</ref>، از جنوب غربی به [[هوبی]]<ref>Hubei</ref>، و از شمال غربی به [[هنان|هِنان]]<ref>Henan</ref> محدود است. آنهوئی استانی کاملاً کشاورزی، و مهم‌ترین محصولش گندم است. [[هفی|هِفی]]<ref>Hefei</ref> مرکز آن است، و شهر‌های مهمش عبارت‌اند از آنکینگ<ref>Anqing</ref>، بِنْگبو<ref>Bengbu</ref>، هوای‌نان<ref>Huainan</ref>، و ووهو<ref>Wuhu</ref>. آنهوئی بخشی از کشور باستانی چو<ref>Chu</ref> بود که در زمان سلسلۀ چین<ref>Qin</ref> (۲۲۱ ـ۲۰۶پ‌م) ضمیمۀ چین شد. در ۱۶۶۷ به استانی مستقل تبدیل گردید. رود هوانگ‌ هو<ref>Huang Ho River</ref> سابقاً در این استان جریان داشت، اما در ۱۸۵۱ مسیر آن تغییر کرد. در ۱۹۳۸ حکومت ملّیون گوئومین‌دانگ<ref>Guomindang</ref> مسیر آن را مجدداً به سوی آنهوئی تغییر داد؛ تونگ‌لینگ<ref>Tongling</ref> مرکز مهم استخراج مس و پالایش نفت به شمار می‌رود. صنایع سبک نیز در این استان توسعه یافته است، اما در دهۀ ۱۹۹۰ بسیاری از کارخانه‌های کوچک، به ویژه کارگاه‌های تولید کاغذ و دباغی چرم، تعطیل شد، زیرا آلاینده‌های فراوانی که وارد رود هوای ‌هه<ref>Huai He River</ref> می‌شد، آب آن را برای هر نوع مصرفی نامناسب کرده بود. صنعت ماشین لباسشویی (با تولید بیش از&nbsp;۱.۵میلیون ماشین در ۱۹۹۶) دومین صنعت بزرگ چین است.<br><!--10260100-->