رامشیر، شهرستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042172097.jpg|بندانگشتی|نقشۀ تقسیمات شهرستان رامشیر]] | |||
رامشیر، شهرستان (County) Ramshir | رامشیر، شهرستان (County) Ramshir | ||
خط ۵: | خط ۶: | ||
شهرستان رامشیر با حدود 1,590کیلومترمربع وسعت و ارتفاع حدود 20 متر از سطح دریا (در مرکز آن)، آب و هوای گرمِ مرطوب دارد و از لحاظ بارندگی جزو مناطق خشک است. این شهرستان در جلگههای جنوبی خوزستان قرار دارد و فاقد کوهستان است. مهمترین عارضۀ طبیعی شهرستان رودخانۀ جراحی که از کوههایی در ۵۳کیلومتری غرب شمالی یاسوج سرچشمه میگیرد، بهسوی غرب روان میشود و پس از عبور از کنار شهرهای گراب، لنده، جایزان، به دشت رامشیر وارد میشود و با گذر از این شهرستان، بخشهای زیادی از نواحی مرکزی آن را از شرق به غرب آبیاری میکند. به دلیل وجود این رود دائمی، از دیرباز شغل بیشتر مردم منطقۀ رامشیر کشاورزی بوده و مهمترین محصولات زراعی آنها جو، گندم، صیفیجات و میوههای جالیزی است. علاوه بر کشاورزی، شماری از اهالی شهرستان در تأسیسات گازی و نفتی خوزستان فعالیت دارند. مردم شهرستان رامشیر عموماً از اعراب شیعی و اقلیتی نیز لرها و کردهای مهاجرند. علاوه بر وجود چاههاى نفت که از دهۀ 1340ش در رامشیر کشف شدهاند و آثار تاريخى مهم پيرامون رامشير، اين شهر از لحاظ ارتباطى نيز اهميت دارد و با راه اصلى به بندرهاى جنوب ايران، بهويژه [[بندر ماهشهر، شهر|بندر ماهشهر]]، متصل میشود. | شهرستان رامشیر با حدود 1,590کیلومترمربع وسعت و ارتفاع حدود 20 متر از سطح دریا (در مرکز آن)، آب و هوای گرمِ مرطوب دارد و از لحاظ بارندگی جزو مناطق خشک است. این شهرستان در جلگههای جنوبی خوزستان قرار دارد و فاقد کوهستان است. مهمترین عارضۀ طبیعی شهرستان رودخانۀ جراحی که از کوههایی در ۵۳کیلومتری غرب شمالی یاسوج سرچشمه میگیرد، بهسوی غرب روان میشود و پس از عبور از کنار شهرهای گراب، لنده، جایزان، به دشت رامشیر وارد میشود و با گذر از این شهرستان، بخشهای زیادی از نواحی مرکزی آن را از شرق به غرب آبیاری میکند. به دلیل وجود این رود دائمی، از دیرباز شغل بیشتر مردم منطقۀ رامشیر کشاورزی بوده و مهمترین محصولات زراعی آنها جو، گندم، صیفیجات و میوههای جالیزی است. علاوه بر کشاورزی، شماری از اهالی شهرستان در تأسیسات گازی و نفتی خوزستان فعالیت دارند. مردم شهرستان رامشیر عموماً از اعراب شیعی و اقلیتی نیز لرها و کردهای مهاجرند. علاوه بر وجود چاههاى نفت که از دهۀ 1340ش در رامشیر کشف شدهاند و آثار تاريخى مهم پيرامون رامشير، اين شهر از لحاظ ارتباطى نيز اهميت دارد و با راه اصلى به بندرهاى جنوب ايران، بهويژه [[بندر ماهشهر، شهر|بندر ماهشهر]]، متصل میشود. | ||
برخی از محوطههای باستانی و تاریخی شهرستان رامشیر: تپههاى باستانى روستای رضوان (در 6 كيلومترى جنوب شرقى شهر رامشير، در دهستان عبدلیه غربی) كه در آنجا آثارى از نهرهاى آبرسانى و اشيائى چون تنديس اسبى زرين، سنگ آسيا، مهرهها و سكههايى از دورۀ عيلامى و نيز تابوت سفالى يک كودک از دورۀ [[اشکانیان|اشكانيان]] پيدا شده است؛ تل اسود<ref>Tall-e Asvad</ref> (در روستای اسود، در حدود 12 كيلومترى شمال غربى شهر رامشير، در دهستان عبدلیه شرقی) كه در آنجا آثارى از دورۀ عيلامى و [[ساسانیان|ساسانى]] يافت شده است؛ تل مرزه<ref>Tall-e Marzeh</ref> (در روستای مرزه، در 13كيلومترى جنوب شهر رامشير، در دهستان عبدلیه غربی)، تل رشيده بين روستاهای رشيده، خرفریح<ref>Kher Farih</ref> و لحيمر<ref>Lahimer</ref> (به ترتيب در 15، 16 و 17 كيلومترى جنوب جادۀ اهواز - رامشير، در دهستان عبدلیه شرقی) و تل ويس (روبهروى روستای سن<ref>Sen</ref>، در 4 كيلومترى جنوب غربى رامشير، در دهستان عبدلیه غربی) كه در آنها آثارى از دوره عيلامى، ساسانى و اسلامى مانند آجرهاى قطور، سفالها، شيشههاى سبز و نخودى و | برخی از محوطههای باستانی و تاریخی شهرستان رامشیر: تپههاى باستانى روستای رضوان (در 6 كيلومترى جنوب شرقى شهر رامشير، در دهستان عبدلیه غربی) كه در آنجا آثارى از نهرهاى آبرسانى و اشيائى چون تنديس اسبى زرين، سنگ آسيا، مهرهها و سكههايى از دورۀ عيلامى و نيز تابوت سفالى يک كودک از دورۀ [[اشکانیان|اشكانيان]] پيدا شده است؛ تل اسود<ref>Tall-e Asvad</ref> (در روستای اسود، در حدود 12 كيلومترى شمال غربى شهر رامشير، در دهستان عبدلیه شرقی) كه در آنجا آثارى از دورۀ عيلامى و [[ساسانیان|ساسانى]] يافت شده است؛ تل مرزه<ref>Tall-e Marzeh</ref> (در روستای مرزه، در 13كيلومترى جنوب شهر رامشير، در دهستان عبدلیه غربی)، تل رشيده بين روستاهای رشيده، خرفریح<ref>Kher Farih</ref> و لحيمر<ref>Lahimer</ref> (به ترتيب در 15، 16 و 17 كيلومترى جنوب جادۀ اهواز - رامشير، در دهستان عبدلیه شرقی) و تل ويس (روبهروى روستای سن<ref>Sen</ref>، در 4 كيلومترى جنوب غربى رامشير، در دهستان عبدلیه غربی) كه در آنها آثارى از دوره عيلامى، ساسانى و اسلامى مانند آجرهاى قطور، سفالها، شيشههاى سبز و نخودى و ارغوانى، بُخوردان، تابوتهاى سنگى و سفالى و سكه به دست آمده است؛ و محوطۀ باستانى سبع گُطاع<ref>Sab-e Gota</ref> (در ۲۵ كيلومترى شمال غربى شهر رامشير، در دهستان عبدلیه شرقی) كه در آنجا اشياى فلزى، مفرغى، ظروف شيشهاى و سفالى از دورۀ ساسانيان يافت شده است. | ||
---- | ---- | ||