مهدی ابراهیمیان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
مهدی ابراهیمیان (اصفهان 1 آبان 1317ش- ) | مهدی ابراهیمیان (اصفهان 1 آبان 1317ش- ) | ||
طراح و نقاش ایرانی. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی، در هنرستان هنرهای زیبای [[اصفهان]] به تحصیل پرداخت و در سال 1338 فارغ‌التحصیل شد. در همان سال از مدرسۀ عالی هنرهای زیبای پاریس<ref>École nationale supérieure des Beaux-Arts</ref> بورسیۀ تحصیلی گرفت. ابتدا در آن مدرسه در رشتۀ معماری شروع به تحصیل کرد و سپس در سال بعد تحصیلاتش را در رشتۀ معماری داخلی و نقاشی دیواری، در مدرسۀ عالی هنرهای تزئینی پاریس<ref>École nationale supérieure des arts décoratifs</ref> ادامه داد و در سال 1343 دیپلم گرفت. در این دوره نقاشی‌هایش را در [[فرانسه]] به نمایش گذاشت و مورد تحسین منتقدان هنری قرار گرفت. سال 1344 به ایران بازگشت و مدت یک‌سال در دانشکدۀ هنرهای تزئینی به تدریس تزئینات داخلی پرداخت. | طراح و نقاش ایرانی. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی، در هنرستان هنرهای زیبای [[اصفهان، شهر|اصفهان]] به تحصیل پرداخت و در سال 1338 فارغ‌التحصیل شد. در همان سال از مدرسۀ عالی هنرهای زیبای پاریس<ref>École nationale supérieure des Beaux-Arts</ref> بورسیۀ تحصیلی گرفت. ابتدا در آن مدرسه در رشتۀ معماری شروع به تحصیل کرد و سپس در سال بعد تحصیلاتش را در رشتۀ معماری داخلی و نقاشی دیواری، در مدرسۀ عالی هنرهای تزئینی پاریس<ref>École nationale supérieure des arts décoratifs</ref> ادامه داد و در سال 1343 دیپلم گرفت. در این دوره نقاشی‌هایش را در [[فرانسه]] به نمایش گذاشت و مورد تحسین منتقدان هنری قرار گرفت. سال 1344 به ایران بازگشت و مدت یک‌سال در دانشکدۀ هنرهای تزئینی به تدریس تزئینات داخلی پرداخت. | ||
مهدی ابراهیمیان طی سال‌های 1345 و 1346 طراحی داخلی [[هتل عباسی|هتل شاه‌عباسی]] (مهمانسرای عباسی) را انجام داد. وی علاوه بر تهیۀ طرح‌ها، اجرای آنها را نیز به عهده گرفت. سرانجام گروهی متشکل از 150 نفر از طراحان، نقش‌پردازان، گچ‌بران، مشبک‌سازان و آینه‌کاران کار تزئین مهمانسرا را از اوایل تابستان 1345 آغاز کرد و اواخر سال بعد به پایان رساند. وی در این کار کوشید که هنرهای سنتی ایران را به کار گیرد. در آرایش ساختمان این هتل تزئیناتی مانند آینه‌کاری، چوب‌کاری، نقاشی روی دیوار و سقف، طلاکاری، کاشی‌کاری، آجرکاری، گچ‌بری، [[مقرنس]]، [[قطاربندی]] و [[تشعیر]] به کار رفته است. همچنین کاربرد هنرمندانۀ قلم‌زنی اصفهان در چراغ‌های دیوار و ظروف هتل مورد توجه زیادی قرار گرفت و سفارش‌های پرشماری را برای او به دنبال داشت. آرتور آپهام<ref>Arthur Upham pope</ref> و فیلیس اکرمن<ref>Phyllis Ackerman</ref>، هنرشناسان مشهور امریکایی، در نامه‌هایی ابداعات او را در طراحی و تزئینات مهمانسرا تحسین کردند. ابراهیمیان مدتی بعد با تاسیس دفتر خصوصی به ادامۀ کارش پرداخت. سال 1358 مجددا به فرانسه و سال 1362 از آن‌جا به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] رفت و 1373 به ایران بازگشت. ابراهیمیان از سال 1339 جز برگزاری نمایشگاه‌های انفرادی، در نمایشگاه‌های گروهی متعددی در فرانسه و کشورهای دیگر شرکت کرده است. از جمله نمایشگاه‌های گروهی او با نقاشان ایرانی در موزۀ دیکسل<ref>Dixcelle</ref> (بلژیک- 1342)، موزۀ شهر لوهاور<ref>Le Havre</ref> (فرانسه- 1343)، نگارخانۀ تورنل<ref>Tournelle</ref> (پاریس) و موزۀ شهر شاتودن<ref>Chateau Dun</ref> (فرانسه). سال 1341 برخی از آثار او در موزۀ هنرهای مدرن پاریس<ref>Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris</ref> به نمایش درآمد. در اواخر دهۀ 1360 و همچنین در دهۀ 1370 چندین نمایشگاه نقاشی در امریکا برگزار کرد. وی در فاصلۀ بین سال‌های 1373 تا 1380 نیز در شماری نمایشگاه نقاشی داخلی، از جمله نمایشگاه دوسالانۀ دوم تهران و نمایشگاه‌های نگارخانۀ لازاریان شرکت کرده است. | مهدی ابراهیمیان طی سال‌های 1345 و 1346 طراحی داخلی [[هتل عباسی|هتل شاه‌عباسی]] (مهمانسرای عباسی) را انجام داد. وی علاوه بر تهیۀ طرح‌ها، اجرای آنها را نیز به عهده گرفت. سرانجام گروهی متشکل از 150 نفر از طراحان، نقش‌پردازان، گچ‌بران، مشبک‌سازان و آینه‌کاران کار تزئین مهمانسرا را از اوایل تابستان 1345 آغاز کرد و اواخر سال بعد به پایان رساند. وی در این کار کوشید که هنرهای سنتی ایران را به کار گیرد. در آرایش ساختمان این هتل تزئیناتی مانند آینه‌کاری، چوب‌کاری، نقاشی روی دیوار و سقف، طلاکاری، کاشی‌کاری، آجرکاری، گچ‌بری، [[مقرنس]]، [[قطاربندی]] و [[تشعیر]] به کار رفته است. همچنین کاربرد هنرمندانۀ قلم‌زنی اصفهان در چراغ‌های دیوار و ظروف هتل مورد توجه زیادی قرار گرفت و سفارش‌های پرشماری را برای او به دنبال داشت. آرتور آپهام<ref>Arthur Upham pope</ref> و فیلیس اکرمن<ref>Phyllis Ackerman</ref>، هنرشناسان مشهور امریکایی، در نامه‌هایی ابداعات او را در طراحی و تزئینات مهمانسرا تحسین کردند. ابراهیمیان مدتی بعد با تاسیس دفتر خصوصی به ادامۀ کارش پرداخت. سال 1358 مجددا به فرانسه و سال 1362 از آن‌جا به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] رفت و 1373 به ایران بازگشت. ابراهیمیان از سال 1339 جز برگزاری نمایشگاه‌های انفرادی، در نمایشگاه‌های گروهی متعددی در فرانسه و کشورهای دیگر شرکت کرده است. از جمله نمایشگاه‌های گروهی او با نقاشان ایرانی در موزۀ دیکسل<ref>Dixcelle</ref> (بلژیک- 1342)، موزۀ شهر لوهاور<ref>Le Havre</ref> (فرانسه- 1343)، نگارخانۀ تورنل<ref>Tournelle</ref> (پاریس) و موزۀ شهر شاتودن<ref>Chateau Dun</ref> (فرانسه). سال 1341 برخی از آثار او در موزۀ هنرهای مدرن پاریس<ref>Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris</ref> به نمایش درآمد. در اواخر دهۀ 1360 و همچنین در دهۀ 1370 چندین نمایشگاه نقاشی در امریکا برگزار کرد. وی در فاصلۀ بین سال‌های 1373 تا 1380 نیز در شماری نمایشگاه نقاشی داخلی، از جمله نمایشگاه دوسالانۀ دوم تهران و نمایشگاه‌های نگارخانۀ لازاریان شرکت کرده است. | ||