آن بنکرافت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
(نام اصلی: آنا ماریا لوئیزا ایتالیانو<ref><bdi>Anna Maria Louisa Italiano</bdi></ref>) بازیگر امریکایی برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن. فارغالتحصیل آکادمی هنرهای دراماتیک آمریکا<ref>American Academy of Dramatic Arts</ref> (در نیویورک) و از هنرآموزان [[استراسبرگ، لی (۱۹۰۱ـ۱۹۸۲)|لی استراسبرگ]]، در مکتب بازیگری متد<ref>Method acting</ref> بود. | (نام اصلی: آنا ماریا لوئیزا ایتالیانو<ref><bdi>Anna Maria Louisa Italiano</bdi></ref>) بازیگر امریکایی برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن. فارغالتحصیل آکادمی هنرهای دراماتیک آمریکا<ref>American Academy of Dramatic Arts</ref> (در نیویورک) و از هنرآموزان [[استراسبرگ، لی (۱۹۰۱ـ۱۹۸۲)|لی استراسبرگ]]، در مکتب بازیگری متد<ref>Method acting</ref> بود. | ||
پدر و مادر او، هردو مهاجران ایتالیایی بودند. آن از چهارسالگی روی صحنه میرفت. کار حرفهای را از سال ۱۹۵۰م با نام آن مارنو<ref>Anne Marno</ref> با نمایشهای تلویزیونی آغاز کرد. از ۱۹۵۲م، با نام آن بنکرافت وارد سینما شد و تا چند سال صرفاً در فیلمهای ردۀ «ب» جلوی دوربین میرفت. تا این که به نیویورک بازگشت و در ۱۹۵۸م با نمایش ''دو نفر برای الاکلنگ''<ref>''Two for the Seesaw''</ref> مقابل [[فوندا، هنری (۱۹۰۵ـ۱۹۸۲)|هنری فوندا]] مورد توجه قرار گرفت و برندۀ [[جایزه تونی|جایزۀ تونی]]<ref>Tony Award</ref> شد. همین جایزه را یک سال بعد نیز برای اجرای برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> ''معجزهگر''<ref>''The Miracle Worker''</ref> به دست آورد. با ایفای نقش آن سالیوان<ref>Anne Sullivan</ref> در نسخۀ سینمایی ''معجزهگر'' (1962م) به شهرت رسید و برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد. سپس به طور همزمان به فعالیتهای خود در سینما و تئاتر ادامه داد و در اواخر دهۀ ۱۹۹۰م هنوز از بازیگران سرشناس دنیای نمایش در آمریکا به شمار میآمد. بنکرافت برای ''خیانتکار''<ref>''The Pumpkin Eater''</ref> (1964م)، ''فارغالتحصیل''<ref>''The Graduate''</ref> (1968م)، ''نقطۀ عطف''<ref>''The Turning Point''</ref> (1978م) و ''اگنسِ خدا''<ref>''Agnes of God''</ref> (1985م) نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول بود. او در سال 1965م برای خیانتکار در [[جشنواره فیلم کن]] بهترین بازیگر شناخته شد و علاوه بر اینها برای این فیلم و چند بازی دیگرش چندین جایزۀ بفتا<ref>BAFTA</ref> و گلدن گلوب<ref>Golden Globe Awards</ref> نیز دریافت کرده بود. | پدر و مادر او، هردو مهاجران ایتالیایی بودند. آن از چهارسالگی روی صحنه میرفت. کار حرفهای را از سال ۱۹۵۰م با نام آن مارنو<ref>Anne Marno</ref> با نمایشهای تلویزیونی آغاز کرد. از ۱۹۵۲م، با نام آن بنکرافت وارد سینما شد و تا چند سال صرفاً در فیلمهای ردۀ «ب» جلوی دوربین میرفت. تا این که به نیویورک بازگشت و در ۱۹۵۸م با نمایش ''دو نفر برای الاکلنگ''<ref>''Two for the Seesaw''</ref> مقابل [[فوندا، هنری (۱۹۰۵ـ۱۹۸۲)|هنری فوندا]] مورد توجه قرار گرفت و برندۀ [[جایزه تونی|جایزۀ تونی]]<ref>Tony Award</ref> شد. همین جایزه را یک سال بعد نیز برای اجرای برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> ''معجزهگر''<ref>''The Miracle Worker''</ref> به دست آورد. با ایفای نقش آن سالیوان<ref>Anne Sullivan</ref> در نسخۀ سینمایی ''معجزهگر'' (1962م) به شهرت رسید و برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد. سپس به طور همزمان به فعالیتهای خود در سینما و تئاتر ادامه داد و در اواخر دهۀ ۱۹۹۰م هنوز از بازیگران سرشناس دنیای نمایش در آمریکا به شمار میآمد. بنکرافت برای ''خیانتکار''<ref>''The Pumpkin Eater''</ref> (1964م)، ''فارغالتحصیل''<ref>''The Graduate''</ref> (1968م)، ''نقطۀ عطف''<ref>''The Turning Point''</ref> (1978م) و ''اگنسِ خدا''<ref>''Agnes of God''</ref> (1985م) نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول بود. او در سال 1965م برای خیانتکار در [[جشنواره فیلم کن]] بهترین بازیگر شناخته شد و علاوه بر اینها برای این فیلم و چند بازی دیگرش چندین جایزۀ بفتا<ref>BAFTA</ref> و گلدن گلوب<ref>Golden Globe Awards</ref> نیز دریافت کرده بود. همسر دومش [[بروکس، مل (۱۹۲۶)|مل بروکس]] (از ۱۹۶۴م)، بازیگر و کارگردان، است. | ||
---- | ---- | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:جهان - اشخاص]] | [[رده:جهان - اشخاص]] |