آیه: تفاوت میان نسخه‌ها

<br><p>(در لغت به‌معنای نشانه، به‌ویژه نشانۀ وجودِ خداوند و قدرت او) اصطلاحی در [[علوم قرآنی]] به معنای هریک از اجزای سوره‌های [[قرآن]] که گاه از یک یا چند جمله و گاه از [[حروف مقطعه]] تشکیل شده است. به نظر بیشتر محققان، تعداد و آغاز و انجام آیه‌ها که برخی این کلمه را در اصل [[عبری، زبان|عبری]] نیز دانسته‌اند، توقیفی است. قرآن ۶۲۳۶ آیه بوده است. این کلمه به صورت مفرد ۸۴ بار و به صورت جمع (آیات) ۱۴۸ بار در قرآن آمده است. طولانی‌ترین آیۀ قرآن، آیۀ تدایُن و کوتاه‌ترین آیه، «والضحی» یا «والفجر» و در غیر فواتح سور «مُدْهامَّتان» ([[رحمن، سوره|الرحمن]]، ۶۴) است. معانی فراوانی برای کاربرد این واژه در قرآن ذکر شده است مانند: ۱. معجزه ([[بقره، سوره|بقره]] ۲۱۱؛ [[یونس، سوره|یونس]]، ۲۰؛ [[رعد، سوره|رعد]]، ۳۸؛ [[نازعات، سوره|نازعات]]، ۲۰)؛ ۲. نشان و علامت یا نماد (بقره، ۲۴۸؛ [[آل عمران، سوره|آل عمران]]، ۴۱؛ [[مریم، سوره|مریم]]، ۱۰)؛ ۳. شگفتی‌های آفرینش (آل عمران، ۱۹۰؛ [[روم، سوره|روم]]، ۲۰ـ۲۵)؛ آیات قرآن برحسب تاریخ نزول به [[مکی و مدنی]]، صراحت و اجمال به محکم و متشابه، و حکم به ناسخ و منسوخ تقسیم و گاه به عنوانی خاص، مانند الکرسی، نور، اخوت، نامیده می‌شوند. همچنین قرائت بعضی آیات مستلزم سجدۀ‌ واجب است. نخستین آیات نازل‌شده را بر پیامبر (ص) پنج آیۀ نخست [[علق، سوره|سورۀ عَلَق]] دانسته‌اند. برخی هم آیۀ ۳ [[مایده، سوره|مائده]] و آیۀ ۱ [[نصر، سوره|نصر]] را آخرین آیه برشمرده‌اند.</p>

<p>این اصطلاح در میان مسلمانان برای اجزاء کتاب‌های مقدس دیگر ادیان ابراهیمی نیز متداول است.</p>

<br><!--10290000-->

[[رده:دین اسلام]]

[[رده:علوم قرآنی]]