تالار وحدت: تفاوت میان نسخه‌ها

(یا: تالار رودکی) مجموعۀ چندمنظوره برای اجرای موسیقی، تئاتر و سایر هنرهای نمایشی در تهران، متشکل از دو تالار اجرا به نام‌های تالار وحدت و تالار رودکی، و بناهای مربوطه. این مجموعه را وزارت فرهنگ و هنر بین سال‌های 1336 - ۱۳۴۶ش در تهران، [[حافظ، خیابان|خیابان حافظ]]، خیابان محمدحسین شهریار (دکتر ارفع سابق) به‌ قصد اجرای [[ارکستر سمفونیک تهران|ارکستر سمفونیک]]، [[باله (رقص)|باله]] و [[اپرا]] در زمینی با مساحت ۱۵,۷۰۰متر مربع بنا کرد که بیش از 940نفر گنجایش دارد: تالار بزرگ (تالار وحدت) با ظرفیت 740نفر شاملِ همکف (500نفر) و 3 بالکن در 3 طبقه (240نفر)؛ و یک تالار کوچک (تالار رودکی) با تالار و یک بالکن با ظرفیت کل نشیمن 200نفر. در آن زمان به‌سبب تازگی هنر باله و اپرا در ایران، بسیاری از دست‌اندرکاران حرفه‌ای این کار را از خارج از کشور فراخواندند، ازجمله تئو لاو، طراح آلمانی و متخصص باله و اپرا، که در نیمۀ دهۀ ۱۳۵۰ش طراحی همۀ برنامه‌های تالار مذکور را برعهده داشت. طراح معمار و سازندۀ این بنا اوژن آفتاندلیانس<ref>Eugene Aftandilian</ref> طراح و معمار تالار فرهنگ بوده است.