تخت جمشید: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| زمان ساخت = حدود 518پم تا حدود 331پم | | زمان ساخت = حدود 518پم تا حدود 331پم | ||
}}تخت جمشید (Persepolis)<br/> [[ | }}تخت جمشید (Persepolis)<br/> | ||
[[پرونده:14092400- 20.jpg|بندانگشتی|آثار باقیمانده از تخت جمشید]] | |||
[[پرونده:14092400- 21.jpg|بندانگشتی|آثار باقیمانده از تخت جمشید]] | |||
[[پرونده:14092400- 22.jpg|بندانگشتی|آثار باقیمانده از تخت جمشید]] | |||
[[پرونده:14092400- 23.jpg|بندانگشتی|آثار باقیمانده از تخت جمشید]] | |||
(یا: پارسه؛ به یونانی: پرسپولیس، به معنی شهرِ پارس) محوطهای باستانی شامل ویرانههای مجموعۀ بناها و کاخهای دوران [[هخامنشیان|هخامنشی]]، بر روی صفّۀ سنگیِ مرتفع در ضلع غربیِ [[رحمت، کوه|کوه رحمت]] در استان فارس، دشت [[مرودشت، شهرستان|مرودشت]]، بر سر راه [[شیراز، شهر|شیراز]]-[[اصفهان، شهر|اصفهان]]. کارِ ساخت تخت جمشید در زمان سلطنت [[داریوش هخامنشی اول|داریوش اول]]، در حدود ۵۱۸پم آغاز شد و تا حدود ۳۳۱پم ادامه یافت و با حملۀ [[اسکندر مقدونی]] ناتمام ماند. هنر معماری تخت جمشید ترکیبی است از هنر معماری ملل خراجگزار شاهنشاهی هخامنشی، همچون [[مصر باستان، تمدن|مصر]]، [[اورارتو، تمدن|اورارتو]]، [[بابل، سرزمین|بابل]]، [[آشور]]، [[لیدی]]، یونانیهای غرب آسیای صغیر، و [[عیلام، تمدن|عیلام]]. | |||
مجموعۀ تخت جمشید علاوه بر ثبت در فهرست آثار ملی ایران، در سال 1979م نیز در فهرست میراث جهانی [[یونسکو]] به ثبت رسیده است. بسیاری از عناصر و نمادهای مجموعۀ تخت جمشید در هنر معاصر ایران از طرف هنرمندان و نهادها مورد استفاده و بازآفرینی قرار گرفته است. در نخستین کاوشهای مستشرقین برخی از نقوش، ستونها، سرستونها و دیگر عناصر آن توسط افراد یا هیأتهای خارجی از ایران خارج شده و هماکنون در برخی از بزرگترین موزههای دنیا (از جمله [[لوور|لوور،]] هرمیتاژ<ref>Hermitage Museum</ref> و [[موزه هنری متروپولیتن|متروپولیتن نیویورک]]) نگهداری میشوند. همچنین بخشهای مهمی از آثار این مجموعه در موزههای داخلی (چون موزۀ ملی ایران) حفاظت میشوند. | مجموعۀ تخت جمشید علاوه بر ثبت در فهرست آثار ملی ایران، در سال 1979م نیز در فهرست میراث جهانی [[یونسکو]] به ثبت رسیده است. بسیاری از عناصر و نمادهای مجموعۀ تخت جمشید در هنر معاصر ایران از طرف هنرمندان و نهادها مورد استفاده و بازآفرینی قرار گرفته است. در نخستین کاوشهای مستشرقین برخی از نقوش، ستونها، سرستونها و دیگر عناصر آن توسط افراد یا هیأتهای خارجی از ایران خارج شده و هماکنون در برخی از بزرگترین موزههای دنیا (از جمله [[لوور|لوور،]] هرمیتاژ<ref>Hermitage Museum</ref> و [[موزه هنری متروپولیتن|متروپولیتن نیویورک]]) نگهداری میشوند. همچنین بخشهای مهمی از آثار این مجموعه در موزههای داخلی (چون موزۀ ملی ایران) حفاظت میشوند. | ||