بارتولومیو، فرا (ح ۱۴۷۲م ـ۱۵۱۷): تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه زندگینامه|عنوان=فرا بارتولومئو|نام=Fra Bartolommeo|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=باتچو دلّا پورتا|لقب=|زادروز=ح ۱۴۷۲م|تاریخ مرگ=۱۵۱۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=وصلت عرفانی قدیّسه کاترین (۱۵۱۱؛ لوور، پاریس)، دیوارنگارۀ واپسین داوری (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا)، مریم عذرا و قدّیسان (کاخ پیتّی، فلورانس)، و معراج مریم عذرا (برلین)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}بارتولومئو، فرا (ح ۱۴۷۲م ـ۱۵۱۷)(Bartolommeo, Fra)

[[File:12032300.jpg|thumb|وصلت عرفانی قدیّسه کاترین اثر فرا بارتولومئو]]

نقاش ایتالیایی دورۀ رنسانس متعالی<ref>High Renaissance</ref>. با نام باتچو دلّا پورتا<ref>Baccio della Porta </ref> نیز شهرت داشت. در [[فلورانس]]<ref>Florence </ref> کار می‌کرد. در ۱۵۰۸، در دیداری از [[ونیز]]، نقاشان آن سرزمین را با شیوۀ رنسانس متعالی فلورانسی آشنا کرد، و رنگ‌‌شناسی هنرمندانۀ ونیزی را از ایشان آموخت و به فلورانس ارمغان بُرد. هنرش ساد‌گی و نظم شاخص کلاسیک<ref>classic </ref> را باز‌می‌تابد؛ چنان‌که در پردۀ ''وصلت عرفانی قدیّسه کاترین<ref>The Mystical Marriage of St Catherine </ref>'' (۱۵۱۱؛ [[لوور]]<ref>Louvre </ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]]) مشهود است. بارتولومئو با تأثیر از مواعظ [[ساوونارولا، جیرولامو (۱۴۵۲ـ۱۴۹۸م)|جیرولامو ساونارولا]]<ref>Girolamo Savonarola </ref>، احیاگر دینی، کلیۀ اتودهای پیکر برهنه<ref>nude </ref>اش را به آتش کشید، و پس از مرگ ساونارولا، در سلک [[دومینیکی، فرقه|راهبان دومینیکیِ]]<ref>Dominican </ref> صومعۀ [[مرقس قدیس|مرقس قدّیس]]<ref>S Marco </ref> درآمد. پس از وقفه‌ای، نقاشی مضامین دینی را ازسر گرفت. رافائل<ref>Raphael </ref> در ۱۵۰۶ درپی دیداری از فلورانس، با فرا بارتولومئو آشنا شد، و دو نقاش بر کار یکدیگر تأثیر نهادند. بارتولومئو، به‌همراه ماریوتّو آلبرتینلّی<ref>Mariotto Albertinelli </ref> (۱۴۷۴ـ‌۱۵۱۵م)، که بعدها دوست و همکار نزدیکش شد، شاگرد [[روسلی، کوزیمو (۱۴۳۹م ـ۱۵۰۷)|کوزیمو روسلّی]]<ref>Cosimo Rosselli </ref> بودند. در ۱۵۱۴ به [[رم، شهر|رُم]] رفت و از مشاهدۀ آثار [[میکلانژ]] و لئوناردو<ref>Leonardo </ref> تأثیر پذیرفت. در پردۀ ''پایین‌آوردن مسیح از صلیب<ref>Deposition </ref>'' (۱۵۱۶، کاخ پیتّی<ref>Pitti Palace </ref>)، تأثیر [[داوینچی، لیوناردو (۱۴۵۲م ـ۱۵۱۹)|لئوناردو]] آشکار است. در میان آثاری که با همکاری آلبرتینِلّّی پدید آورد، دیوارنگارۀ<ref>fresco </ref> ''واپسین داوری<ref>Last Judgement </ref>'' (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا<ref>Sta Maria Nuova </ref>)، ''مریم عذرا و قدّیسان<ref>Madonna and Saints </ref>'' (کاخ پیتّی، فلورانس)، و ''معراج مریم عذرا<ref>Assumption</ref>'' (برلین) یادکردنی‌اند.