تسوج: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
مردم این شهر به ترکی آذربایجانی سخن میگویند و شیعۀ دوازدهامامیاند. مسجد جامع این شهر که بنایش مربوط به دورۀ صفویه است در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. | مردم این شهر به ترکی آذربایجانی سخن میگویند و شیعۀ دوازدهامامیاند. مسجد جامع این شهر که بنایش مربوط به دورۀ صفویه است در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. | ||
واژة | واژة طُسّوج، معرّب کلمۀ فارسی تسو، اصطلاحی جغرافیایی مربوط به جغرافینویسان دورۀ اسلامی، و به معنای واحدی از تقسیمات کشوری (کوچکتر از دهستان) بوده است. نام تسوج را نخستینبار [[حمدالله مستوفی|حمداللّه مستوفی]] در قرن هشتم و با املای «طسوج» آورده است. تسوج کنونی در دورۀ زندیه، پس از چندمرتبه ویرانیِ آبادی/شهرِ تسوج قدیم، در کنار آبادیای که حمدالله مستوفی از آن یاد کرده بنا شده است. در 1330ش، آبادی تسوج به عنوان مرکز دهستان تسوج در بخش شبستر از [[تبریز، شهرستان|شهرستان تبریز]] ذکر شده است. در تقسیمات کشوری 1355ش، شهر/دهستان تسوج در بخش شبسترِ شهرستان تبریز بوده است. با تشکیل شهرستان شبستر در 1368ش، شهر تسوج در بخش مرکزی آن قرار گرفت و پس از تشکیل بخش انزاب در 1375ش، شهر تسوج به مرکزیت آن درآمد. نام بخش انزاب در سال 1387ش به تسوج تغییر یافته است. | ||
---- | ---- | ||