میرزا محمد خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

(معروف به: میرزا محمد نجات) فعال سیاسی و روزنامه‌نگار ایرانی دورۀ قاجار و پهلوی اول. پس از پایان تحصیلات مقدماتی، برای تحصیل علوم حوزوی به نجف رفت و چندسالی در آنجا درس خواند و پس از پایان تحصیلات به مشهد بازگشت و به ادارۀ املاک پدرش، عبدالکریم ملک‌التجار خراسانی، پرداخت. پس از مدتی، در دوران سلطنت [[مظفرالدین شاه قاجار|مظفرالدین‌ شاه]] و صدارت [[امین السلطان ، علی اصغرخان (تهران ۱۲۸۰ـ ۱۳۲۵ق)|علی‌اصغرخان امین‌السلطان]]، بر سر مالکیت برخی از املاک، میان او و کارگزاران حکومتی اختلافاتی پیش آمد. در پی آن به تهران رفت و علیه دولت به عدلیه شکایت برد. در همان روزها، نجات ضمن آشنایی با مشروطه‌خواهان به گروهی پیوست که برای برکناری عین‌الدوله از صدارت، در حرم حضرت عبدالعظیم بست نشسته بودند. او که خطیبی چیره‌دست بود توجه بست‌نشینان را جلب کرد و کمابیش رهبری آنها را به دست گرفت. پس از صدور [[فرمان مشروطیت]]، وی به اتفاق [[سلیمان اسکندری]] به انتشار روزنامۀ ''حقوق'' پرداخت. اولین شمارۀ این روزنامه در جمادی‌الثانی 1325ق منتشر شد و تا سال بعد ادامه یافت. نجات در پادشاهی [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی شاه]] به دلیل سخنرانی‌های تند و انتقادی، مدتی در زندان به سر برد. پس از فتح تهران و خلع محمدعلی شاه، به عضویت دادگاه انقلاب انتخاب شد. این دادگاه حکم اعدام چندنفر، از جمله [[شیخ فضل الله نوری|شیخ فضل‌الله نوری]]، را صادر کرد. پس از تشکیل مجلس اول با گروه‌های تندروی مشروطه‌خواه مرتبط شد و به کمیته‌ای تحت عنوان «کمیتۀ انقلاب» پیوست که دیگر اعضای آن عبارت بودند از [[ملک المتکلمین، نصرالله (اصفهان ۱۲۷۷ـ تهران ۱۳۲۶ق)|میرزا نصرالله خان ملک‌المتکلمین]]، [[حسن تقی زاده|سید حسن تقی‌زاده]]، [[سیدجمال واعظ اصفهانی|سید جمال واعظ اصفهانی]]، [[جهانگیرخان شیرازی|میرزا جهانگیرخان صوراسرافیل]]، سید محمدرضا مساوات، ابراهیم‌خان حکیم‌الملک، [[عبدالرحیم خلخالی|سید عبدالرحیم خلخالی]]، [[حسینقلی خان نواب|حسینقلی‌خان نواب]]، [[علی اکبر دهخدا|علی‌اکبر دهخدا]]، [[حیدر عمواوغلی|حیدرخان عمواغلی]] و.... میرزا محمد خراسانی‌ از جملۀ اعضای کمیته‌ بود که پخش ابلاغات کمیته را به عهده داشتند. در ۱۲۸۸ش در دورۀ دوم [[مجلس شورای ملی]] به نمایندگی از مردم آذربایجان برگزیده شد و به مجلس رفت. در این دوره با مشارکت سلیمان اسکندری و برخی دیگر از اعضای کمیتۀ انقلاب (که پیش‌تر ذکر شد) [[حزب دموکرات]] را بنیاد گذاشت و روزنامه‌ای به نام ''نجات'' را از سوم جمادی‌الثانی 1327ق منتشر کرد که به همین مناسبت پس از مدتی به میرزا محمد نجات شهرت یافت. این روزنامه ارگان حزب دموکرات بود و تندروی‌های زیادی می‌کرد که به همین دلیل پس از دوسال توقیف شد و دیگر اجازه انتشار نیافت. نجات در دورۀ سوم مجلس شورای ملی به نمایندگی از بیرجند، در دورۀ چهارم از ساری و تنکابن و در دورۀ پنجم از زنجان به مجلس راه یافت. وی در مجلس پنجم به خلع دودمان قاجار از پادشاهی و انتقال آن به رضاخان رأی داد. او پس از پایان دوره پنجم از سیاست کناره گرفت.