سینیاک، پل (۱۸۶۳ـ۱۹۳۵): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =پُل سینیاک | |عنوان =پُل سینیاک | ||
|نام =Paul Signac | |نام =Paul Signac | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:25368600-5.jpg|بندانگشتی|تک چهره فلیکس فنئون (1980م)اثر پل سینیاک]] | |||
سینیاک، پُل (۱۸۶۳ـ۱۹۳۵م)(Signac, Paul)<br /> | |||
نقاش فرانسوی. همراه با [[سورا، ژرژ (۱۸۵۹ـ۱۸۹۱)|سورا]]<ref>Seurat</ref>، شیوۀ [[پوانتیلیسم]]<ref>pointillism</ref> (نقطه‌چینی) را پدید آورد. شهرتش بیشتر حاصل منظره‌هایی است که از خشکی و دریا با تکه‌های موزائیک‌وار رنگ‌های خالص کشید. ''تک‌چهرۀ فلیکس فنئون''<ref>''Portrait of Félix Fénéon''</ref> (۱۹۸۰م؛ مجموعۀ جِی لوگان<ref>J Logan Collection</ref>) از آثار نظرگیر اوست. نخستین آثارش از [[امپرسیونیسم|امپرسیونیسمِ]]<ref>Impressionism</ref> [[مونه، کلود (۱۸۴۰ـ۱۹۲۶)|مونه]]<ref>Monet</ref> قویاً متأثر بودند، ولی از ۱۸۸۴م که با سورا نمایشگاه نقاشان مستقل<ref>Salon des Artistes Indépendants</ref> را تأسیس کرد، تا پایان عمر پیرو پرشور پوانتیلیسم ماند. منظره‌های زیبایی از خشکی و دریا، در [[نورماندی]]<ref>Normandy</ref> و برتانی و سواحل مدیترانه<ref>Mediterranean coasts</ref> نقاشی کرد؛ عشق او به کشتی و دریا، در انبوهی از تابلوهای آبرنگ و رنگ‌وروغنی‌اش تجلّی یافته است. کتابی که با نام ''از [[دلاکروا، اوژن (۱۷۹۸ـ۱۸۶۳)|اوژن دولاکروا]] تا [[نیوامپرسیونیسم|نئوامپرسیونیسم]]''<ref>''D’ Eugéne Delacroix au Néo-Impressionisme/From Delacroix to Neo-Impressionism''</ref> در ۱۸۹۹م منتشر کرد، بیان کاملی از زیباشناسیِ<ref>aesthetic</ref> پوانتیلیسم بود. | نقاش فرانسوی. همراه با [[سورا، ژرژ (۱۸۵۹ـ۱۸۹۱)|سورا]]<ref>Seurat</ref>، شیوۀ [[پوانتیلیسم]]<ref>pointillism</ref> (نقطه‌چینی) را پدید آورد. شهرتش بیشتر حاصل منظره‌هایی است که از خشکی و دریا با تکه‌های موزائیک‌وار رنگ‌های خالص کشید. ''تک‌چهرۀ فلیکس فنئون''<ref>''Portrait of Félix Fénéon''</ref> (۱۹۸۰م؛ مجموعۀ جِی لوگان<ref>J Logan Collection</ref>) از آثار نظرگیر اوست. نخستین آثارش از [[امپرسیونیسم|امپرسیونیسمِ]]<ref>Impressionism</ref> [[مونه، کلود (۱۸۴۰ـ۱۹۲۶)|مونه]]<ref>Monet</ref> قویاً متأثر بودند، ولی از ۱۸۸۴م که با سورا نمایشگاه نقاشان مستقل<ref>Salon des Artistes Indépendants</ref> را تأسیس کرد، تا پایان عمر پیرو پرشور پوانتیلیسم ماند. منظره‌های زیبایی از خشکی و دریا، در [[نورماندی]]<ref>Normandy</ref> و برتانی و سواحل مدیترانه<ref>Mediterranean coasts</ref> نقاشی کرد؛ عشق او به کشتی و دریا، در انبوهی از تابلوهای آبرنگ و رنگ‌وروغنی‌اش تجلّی یافته است. کتابی که با نام ''از [[دلاکروا، اوژن (۱۷۹۸ـ۱۸۶۳)|اوژن دولاکروا]] تا [[نیوامپرسیونیسم|نئوامپرسیونیسم]]''<ref>''D’ Eugéne Delacroix au Néo-Impressionisme/From Delacroix to Neo-Impressionism''</ref> در ۱۸۹۹م منتشر کرد، بیان کاملی از زیباشناسیِ<ref>aesthetic</ref> پوانتیلیسم بود. | ||