احمدآباد: تفاوت میان نسخه‌ها

}}[[File:11131200.jpg|thumb|معبد سوامي نارايان، احمدآباد]]شهری در [[گجرات (هند)|گجرات]]<ref>Gujarat</ref>، [[هند]]، کنار رود سابرمتی<ref>20Sabarmati</ref>، به فاصلۀ ۵۵۰کیلومتری شمال غرب [[بمبیی، شهر|بمبئی]] (مومبای<ref>30Mumbai</ref>)، با ۳,۶۵۳,۷۰۰ نفر جمعیت (۱۴۱۲ق/۲۰۰۳). این شهر مرکز سابق استان و بزرگ‌ترین شهر گجرات، و از مراکز بزرگ صنعت نساجی هند است. زری‌بافی، تولید کتان و ابریشم و ساخت زینت‌آلات و صنایع چوب و شیشه و کاشت تنباکو نیز در این شهر رواج دارد. به منچستر شرق معروف است. احمدآباد از شهرهای مقدس فرقۀ هندی جین<ref>Jain</ref> بوده و از دیدگاه مسلمانان نیز به واسطۀ کثرت مساجد قدیمی آن، نظیر مسجدجامع، معتبر است. سلطان شهاب‌الدین احمدشاه اول، پادشاه گجرات (۸۱۴ـ۸۴۶ق/۱۴۱۱ـ۱۴۴۲م)، این شهر را در ۸۱۴ق/۱۴۱۱م بنا کرده و به نام او شهرت یافته است. مزار سلطان احمد در این شهر واقع است. احمدآباد در قرن ۱۰م/۱۶ق به سبب تسلط پرتغالی‌ها بر مسیرهای تجارت دریایی [[اقیانوس هند]] و دریاهای عمان و عربستان و نیز جنگ‌های میان مسلمانان و هندوان و اختلافات و جنگ‌های داخلی بزرگان گجرات، اعتبار خود را از دست داد و در ۹۸۰ق/۱۵۷۲ به اشغال قوای اکبرشاه مغول، پادشاه معروف [[هندوستان]]، درآمد. کمپانی هند شرقی<ref>East India Company</ref> در ۱۲۳۳ق/۱۸۱۸، این شهر را همانند بسیاری دیگر از نواحی هندوستان تصرف کرد. احمدآباد در جنبش ضداستعماری هند و ازجمله در رویدادهای سال‌های ۱۳۳۷ و ۱۳۴۹ق/۱۹۱۸ و ۱۹۳۰ شرکت داشت. راهپیمایی معروف [[گاندی، مهاتما (گجرات ۱۸۶۹ـ۱۹۴۸)|گاندی]]<ref>Gandhi</ref> علیه قانون انحصاری نمک در ۱۳۴۹ق/۱۹۳۰ از این شهر آغاز شد. این شهر هنوز مرکز ملی‌گرایی هند است.