پرش به محتوا

پائولینگ، لینوس: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Mohammadi3 صفحهٔ پایولینگ، لینوس (۱۹۰۱ـ۱۹۹۴) را به پائولینگ، لینوس منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


پائولینْگ، لینوس (۱۹۰۱ـ۱۹۹۴)(Pauling, Linus)<br/> [[File:13063900-1.jpg|thumb|پائولينْگ، لينوس]][[File:13063900-2.jpg|thumb|پائولينْگ، لينوس]][[File:13063900-3.jpg|thumb|پائولينْگ، لينوس]][[File:13063900-4.jpg|thumb|پائولينْگ، لينوس]][[File:13063900.jpg|thumb|پائولينْگ، لينوس]]متخصص امریکایی بیوشیمی و&nbsp;شیمی&nbsp;نظری. جایـزۀ نوبـل شیمی ۱۹۵۴ را بـه‌سبب تحقیقاتش در زمینۀ ماهیت پیوندهای شیمیایی<ref>he Nature of the Chemical Bond  </ref>، مخصوصاً در اجسام کمپلکس<ref>complex substances </ref>، دریافت کرد. نظرات او به پایۀ تئوری‌های مدرن ساختار مولکولی<ref>molecular structure </ref> بدل شدند. در زمینۀ خواص و کاربرد ویتامین ث<ref>vitamin c </ref>، و تأثیر آن بر سلامتی انسان نیز تحقیق می‌کرد. جایزۀ صلح نوبل ۱۹۶۲ را به‌سبب مبارزه به‌منظور مهار سلاح‌ها و آزمایش‌های هسته‌ای دریافت کرد. پائولینگ در زمینۀ ماهیت پیوندهای شیمیایی تحقیق می‌کرد و به بررسی اطلاعات جدیدی دربارۀ فواصل بین اتمی پرداخت. او با به‌کارگیری دانش خود در زمینۀ ساختار پروتئین‌ها در خون، کشف کرد که بسیاری از پروتئین<ref>proteins </ref>ها از طریق پیوندهای هیدروژنی<ref>hydrogen bond </ref> ساختار منسجمی پیدا می‌کنند که به آن‌ها اشکال ستاره‌ای می‌دهند. برای نخستین‌بار اصول مکانیک کوانتوم<ref>quantum-mechanical principles</ref> را برای بررسی ساختارهای مولکولی‌ به‌کار برد و از طریق پراش الکترون<ref> electron diffraction </ref> و اشعۀ ایکس<ref>x-ray </ref>، آثار مغناطیسی<ref>magnetic effects</ref> و روش‌های گرماشیمیایی<ref>Tthermochemical techniques </ref> این ساختارها را به فواصل بین‌اتمی<ref>interatomic distances </ref> و زوایای پیوندی<ref>bond angles </ref> آن‌ها نسبت داد. در ۱۹۲۸، مفهوم هیبریداسیون پیوند<ref>hybridization of bonds </ref>ها را طرح کرد. این موضوع بینش اساسی و واضحی دربارۀ ساختار اسکلتی همۀ ترکیبات کربنی<ref>carbon compounds </ref> و در حقیقت کل شیمی آلی<ref>organic chemistry </ref> به‌دست داد. الکترونگاتیویتۀ<ref>electronegativity </ref> اتم‌ها و قطبیت<ref>polarization</ref> (موقعیت الکترون‌ها<ref> location of electrons</ref>) را نیز در پیوندهای شیمیایی مطالعه کرد. مقادیر الکترونگاتیویته<ref> electronegativity values</ref> برای نشان‌دادن علت اسیدی‌بودن موادی مانند اسید هیدروکلریک<ref>hydrochloric acid </ref> و بازی<ref>alkaline  </ref>بودن مواد دیگری چون هیدروکسید سدیم<ref>sodium hydroxide</ref> به‌کار می‌رود. پائولینگ بسیاری از نتایج تحقیقاتش را در کتابی با نام ''ماهیت پیوندهای شیمیایی'' (۱۹۳۹) گرد‌آوری کرد. طی تحقیقاتش در زمینۀ خون در دهه ۱۹۴۰، ایمنی‌شناسی (ایمونولوژی)<ref> immunology </ref> و کم‌خونی سلولی داسی‌شکل<ref>sickle-cell anaemia</ref> را بررسی کرد که عقیده‌اش را دربارۀ ژنتیکی‌بودن این بیماری تأیید کرد و نشان داد هموگلوبین<ref> haemoglobin </ref> نرمال و هموگلوبین سلول‌های داسی‌شکل از نظر بار الکتریکی متفاوت‌اند. انگیزه‌ای قوی در واتسون<ref>Watson </ref> و کریک<ref>Crick </ref> برای تحقیق در زمینۀ ساختار دی‌اِن‌ای ایجاد کرد. پائولینگ در پورتلندِ<ref>Poltrand </ref> اورگون<ref>Oregon </ref> زاده شد و در دانشکدۀ کشاورزی ایالت اورگون<ref>Oregon State Agricultural College</ref> درس خواند. از انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا (کَلْتِک)<ref>(California Institute of Technology (Caltech</ref> دکترا گرفت. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۷، در اروپا با دانشمندان اتمی بزرگ آن زمان ملاقات کرد. در ۱۹۳۱، استاد کَلْتِک شد. از ۱۹۳۶ تا ۱۹۸۵، مدیر آزمایشگاه‌های سرلین<ref> Crellin </ref> و گیتس<ref>Gates</ref> و از ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۵، مدیر مؤسسۀ علمی و پزشکی لینوس پائولینگ<ref> Linus Pauling Institute of Science and Medicine </ref> در منلو پارک<ref>Menlo Park </ref> کالیفرنیا بود. طی دهۀ ۱۹۵۰ و به‌سبب نگرانی‌های خاص دربارۀ خطرات ژنتیکی طولانی‌مدت، ناشی از آزمایش بمب‌های هسته‌ای در اتمسفر، به فعالیت سیاسی و مخالفت با تأسیسات امریکایی پرداخت و همکاران علمی‌اش را نیز به اعتراض واداشت. پائولینگ رسماً خود را کمونیست و صلح‌جو معرفی کرد. گذرنامه‌اش از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۴ توقیف بود و مجبور شد در کمیتۀ امنیت داخلی مجلس سنای امریکا<ref>US Senate Internal Security Committec </ref> حضور یابد. پس از انتشار کتابش با نام ''جنگ بس است''»<ref>''No More War'' </ref> (۱۹۵۲) مبارزاتش شدت گرفت. در سازمان ملل متحد حضور یافت و دادخواستی را امضا کرد که ۱۱,۰۲۱ دانشمند از ۴۹ کشور آن را امضا و بر ضرورت خاتمۀ آزمایش سلاح‌های هسته‌ای تأکید کرده بودند. طی دهۀ ۱۹۶۰، پائولینگ چند سال به مطالعۀ مشکلات و مسائل جنگ و صلح در مرکز مطالعاتی مؤسسۀ دموکراتیک<ref>Democratic Institution</ref> سانتا باربارا<ref>Santa Barbara </ref>، واقع در کالیفرنیا<ref>California</ref>، پرداخت.
پائولینْگ، لینوس (۱۹۰۱ـ۱۹۹۴م)(Pauling, Linus)<br/> [[File:13063900-1.jpg|thumb|لینوس پائولینگ]][[File:13063900-2.jpg|thumb|لینوس پائولینگ]][[File:13063900-3.jpg|thumb|لینوس پائولینگ]][[File:13063900-4.jpg|thumb|لینوس پائولینگ]][[File:13063900.jpg|thumb|لینوس پائولینگ]]متخصص امریکایی بیوشیمی و شیمی نظری. جایـزۀ نوبـل شیمی ۱۹۵۴م را به‌سبب تحقیقاتش در زمینۀ ماهیت پیوندهای شیمیایی<ref>he Nature of the Chemical Bond  </ref>، مخصوصاً در اجسام کمپلکس<ref>complex substances </ref>، دریافت کرد. نظرات او به پایۀ تئوری‌های مدرن ساختار مولکولی<ref>molecular structure </ref> بدل شدند. در زمینۀ خواص و کاربرد ویتامین ث<ref>vitamin c </ref>، و تأثیر آن بر سلامتی انسان نیز تحقیق می‌کرد. جایزۀ صلح نوبل ۱۹۶۲م را به‌سبب مبارزه به‌منظور مهار سلاح‌ها و آزمایش‌های هسته‌ای دریافت کرد. پائولینگ در زمینۀ ماهیت پیوندهای شیمیایی تحقیق می‌کرد و به بررسی اطلاعات جدیدی دربارۀ فواصل بین اتمی پرداخت. او با به‌کارگیری دانش خود در زمینۀ ساختار پروتئین‌ها در خون، کشف کرد که بسیاری از پروتئین<ref>proteins </ref>ها از طریق پیوندهای هیدروژنی<ref>hydrogen bond </ref> ساختار منسجمی پیدا می‌کنند که به آن‌ها اشکال ستاره‌ای می‌دهند. برای نخستین‌بار اصول مکانیک کوانتوم<ref>quantum-mechanical principles</ref> را برای بررسی ساختارهای مولکولی‌ به‌کار برد و از طریق پراش الکترون<ref> electron diffraction </ref> و اشعۀ ایکس<ref>x-ray </ref>، آثار مغناطیسی<ref>magnetic effects</ref> و روش‌های گرماشیمیایی<ref>Tthermochemical techniques </ref> این ساختارها را به فواصل بین‌اتمی<ref>interatomic distances </ref> و زوایای پیوندی<ref>bond angles </ref> آن‌ها نسبت داد. در ۱۹۲۸م، مفهوم هیبریداسیون پیوند<ref>hybridization of bonds </ref>ها را طرح کرد. این موضوع بینش اساسی و واضحی دربارۀ ساختار اسکلتی همۀ ترکیبات کربنی<ref>carbon compounds </ref> و در حقیقت کل شیمی آلی<ref>organic chemistry </ref> به‌دست داد. الکترونگاتیویتۀ<ref>electronegativity </ref> اتم‌ها و قطبیت<ref>polarization</ref> (موقعیت الکترون‌ها<ref> location of electrons</ref>) را نیز در پیوندهای شیمیایی مطالعه کرد. مقادیر الکترونگاتیویته<ref> electronegativity values</ref> برای نشان‌دادن علت اسیدی‌بودن موادی مانند اسید هیدروکلریک<ref>hydrochloric acid </ref> و بازی<ref>alkaline  </ref>بودن مواد دیگری چون هیدروکسید سدیم<ref>sodium hydroxide</ref> به‌کار می‌رود. پائولینگ بسیاری از نتایج تحقیقاتش را در کتابی با نام ''ماهیت پیوندهای شیمیایی'' (۱۹۳۹م) گرد‌آوری کرد. طی تحقیقاتش در زمینۀ خون در دهه ۱۹۴۰م، ایمنی‌شناسی (ایمونولوژی)<ref> immunology </ref> و کم‌خونی سلولی داسی‌شکل<ref>sickle-cell anaemia</ref> را بررسی کرد که عقیده‌اش را دربارۀ ژنتیکی‌بودن این بیماری تأیید کرد و نشان داد هموگلوبین<ref> haemoglobin </ref> نرمال و هموگلوبین سلول‌های داسی‌شکل از نظر بار الکتریکی متفاوت‌اند. انگیزه‌ای قوی در واتسون<ref>Watson </ref> و کریک<ref>Crick </ref> برای تحقیق در زمینۀ ساختار دی‌اِن‌ای ایجاد کرد. پائولینگ در پورتلندِ<ref>Poltrand </ref> اورگون<ref>Oregon </ref> زاده شد و در دانشکدۀ کشاورزی ایالت اورگون<ref>Oregon State Agricultural College</ref> درس خواند. از انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا (کَلْتِک)<ref>(California Institute of Technology (Caltech</ref> دکترا گرفت. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۷م، در اروپا با دانشمندان اتمی بزرگ آن زمان ملاقات کرد. در ۱۹۳۱م، استاد کَلْتِک شد. از ۱۹۳۶ تا ۱۹۸۵م، مدیر آزمایشگاه‌های سرلین<ref> Crellin </ref> و گیتس<ref>Gates</ref> و از ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۵م، مدیر مؤسسۀ علمی و پزشکی لینوس پائولینگ<ref> Linus Pauling Institute of Science and Medicine </ref> در منلو پارک<ref>Menlo Park </ref> کالیفرنیا بود. طی دهۀ ۱۹۵۰ و به‌سبب نگرانی‌های خاص دربارۀ خطرات ژنتیکی طولانی‌مدت، ناشی از آزمایش بمب‌های هسته‌ای در اتمسفر، به فعالیت سیاسی و مخالفت با تأسیسات امریکایی پرداخت و همکاران علمی‌اش را نیز به اعتراض واداشت. پائولینگ رسماً خود را کمونیست و صلح‌جو معرفی کرد. گذرنامه‌اش از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۴م توقیف بود و مجبور شد در کمیتۀ امنیت داخلی مجلس سنای امریکا<ref>US Senate Internal Security Committec </ref> حضور یابد. پس از انتشار کتابش با نام ''جنگ بس است''»<ref>''No More War'' </ref> (۱۹۵۲م) مبارزاتش شدت گرفت. در سازمان ملل متحد حضور یافت و دادخواستی را امضا کرد که ۱۱,۰۲۱ دانشمند از ۴۹ کشور آن را امضا و بر ضرورت خاتمۀ آزمایش سلاح‌های هسته‌ای تأکید کرده بودند. طی دهۀ ۱۹۶۰، پائولینگ چند سال به مطالعۀ مشکلات و مسائل جنگ و صلح در مرکز مطالعاتی مؤسسۀ دموکراتیک<ref>Democratic Institution</ref> سانتا باربارا<ref>Santa Barbara </ref>، واقع در کالیفرنیا<ref>California</ref>، پرداخت.


<br/> <!--13063900-->
<br/> <!--13063900-->


[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]
[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]
۹٬۷۴۵

ویرایش