پرش به محتوا

حسین سنجری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۲: خط ۳۲:
موسیقی‌دان و نوازنده‌ی ایرانی تار. در نوجوانی یادگیری موسیقى و نواختن تار را نزد [[درویش ‏خان]] شروع کرد. پس از مدتی به کلاس [[نی داوود، مرتضی (تهران ۱۲۸۰ـ امریکا ۱۳۶۹ش)|مرتضى‏ خان نى‏‌داود]] رفت و سپس برای تکمیل یادگیری ردیف‌های موسیقی و تکنیک تارنوازی نزد درویش خان برگشت. سنجری نزد دوستان خود که با نت آشنایى داشتند خط نت را فراگرفت، سپس براى تکمیل آن نزد سلیمان‏ خان، افسر دسته‌ی موزیک نظام، رفت و در این مدرسه نواختن پیانو را هم یاد گرفت.  
موسیقی‌دان و نوازنده‌ی ایرانی تار. در نوجوانی یادگیری موسیقى و نواختن تار را نزد [[درویش ‏خان]] شروع کرد. پس از مدتی به کلاس [[نی داوود، مرتضی (تهران ۱۲۸۰ـ امریکا ۱۳۶۹ش)|مرتضى‏ خان نى‏‌داود]] رفت و سپس برای تکمیل یادگیری ردیف‌های موسیقی و تکنیک تارنوازی نزد درویش خان برگشت. سنجری نزد دوستان خود که با نت آشنایى داشتند خط نت را فراگرفت، سپس براى تکمیل آن نزد سلیمان‏ خان، افسر دسته‌ی موزیک نظام، رفت و در این مدرسه نواختن پیانو را هم یاد گرفت.  


سنجری پس از افتتاح [[هنرستان عالی موسیقی|مدرسه‌ی عالى موسیقى]] (توسط [[غلامحسین مین باشیان|غلامرضا مین‌باشیان]])، در آنجا در کنار [[موسی معروفی|موسى معروفى]]، سلیمان‏ خان سپانلو و اساتیدی دیگر به تدریس تار مشغول شد و در ضمن، در اولین ارکستر مدرسه نیز به تمرین و اجرا پرداخت. حسین سنجرى ضمن برخورداری از آموزش‌های [[علینقی وزیری]]، در ضبط صفحات آهنگ‌هاى او نیز شرکت کرد. وی ضمن آموزش [[روح انگیز|روح‌انگیز]] (با نام اصلی بتول عباسی- خواننده) چند آواز به سبک جدید با او اجرا کرد که در کنار عمده‌ی آهنگ‌های وزیری (که بر روی صدای روح‌انگیز ساخته شده) به صورت صفحه درآمده است. او  در سال 1320 همکارى خود را با رادیو آغاز کرد و در ارکستر نوین که از ابتکارات علینقى وزیرى بود شرکت نمود و آهنگ‏‌هایى نیز برای اجرای خوانندگان آن‌ دوران ساخت.  
سنجری پس از افتتاح [[هنرستان عالی موسیقی|مدرسه‌ی عالى موسیقى]] (توسط [[غلامحسین مین باشیان|غلامرضا مین‌باشیان]])، در آنجا در کنار [[معروفی، موسی|موسى معروفى]]، سلیمان‏ خان سپانلو و اساتیدی دیگر به تدریس تار مشغول شد و در ضمن، در اولین ارکستر مدرسه نیز به تمرین و اجرا پرداخت. حسین سنجرى ضمن برخورداری از آموزش‌های [[وزیری، علینقی (تهران ۱۲۶۶ـ همان جا ۱۳۵۸ش)|علینقی وزیری]]، در ضبط صفحات آهنگ‌هاى او نیز شرکت کرد. وی ضمن آموزش [[روح انگیز|روح‌انگیز]] (با نام اصلی بتول عباسی- خواننده) چند آواز به سبک جدید با او اجرا کرد که در کنار عمده‌ی آهنگ‌های وزیری (که بر روی صدای روح‌انگیز ساخته شده) به صورت صفحه درآمده است. او  در سال 1320 همکارى خود را با رادیو آغاز کرد و در ارکستر نوین که از ابتکارات علینقى وزیرى بود شرکت نمود و آهنگ‏‌هایى نیز برای اجرای خوانندگان آن‌ دوران ساخت.  


شاخص‌ترین شاگرد سنجرى، پسرش [[حشمت سنجری]] است که در ابتدا نزد او به یادگیری موسیقی ایرانی پرداخته. پسر دیگر او، هوشنگ، نیز موسیقی‌دان و نوازنده‌ی موسیقی ایرانی بوده است. حسین سنجرى آهنگ‏‌هاى زیادی ساخته که معروف‌ترینش «غم عشق» با شعرى از سعدى و صداى [[غلامحسین بنان (انگرود ۱۲۹۰ـ تهران ۱۳۶۴ش)|غلامحسین بنان]] است.
شاخص‌ترین شاگرد سنجرى، پسرش [[سنجری، حشمت (تهران ۱۲۹۶ـ همان جا ۱۳۷۳ش)|حشمت سنجری]] است که در ابتدا نزد او به یادگیری موسیقی ایرانی پرداخته. پسر دیگر او، هوشنگ، نیز موسیقی‌دان و نوازنده‌ی موسیقی ایرانی بوده است. حسین سنجرى آهنگ‏‌هاى زیادی ساخته که معروف‌ترینش «غم عشق» با شعرى از سعدى و صداى [[بنان، غلامحسین (انگرود ۱۲۹۰ـ تهران ۱۳۶۴ش)|غلامحسین بنان]] است.
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
۴۷٬۰۲۲

ویرایش