علیزاده، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

<p>نوازندۀ تار و [[سه تار|سه‌تار]]، و آهنگ‌ساز ایرانی. در [[هنرستان موسیقی ملی]] نزد [[ظریف، هوشنگ (تهران ۱۳۱۷ش )|هوشنگ ظریف]]، [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علی‌اکبر شهنازی]] و [[صالحی، حبیب الله (شاهرود ۱۲۹۴ـ تهران ۱۳۵۸ش)|حبیب‌الله صالحی]] به فراگیری تار پرداخت و پس از گرفتن دیپلم به [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران]]، راه یافت و در محضر [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلی برومند]]، [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]] و ... فراگیری موسیقی ایرانی را ادامه داد؛ هم‌زمان در مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی ایرانی نیز به تجربه‌های خود در این رشته افزود. علیزاده از فصل هنری ۱۳۵۱ـ۱۳۵۲ش در جشن هنر شیراز برنامه‌هایی اجرا کرد و در ۱۳۵۵ همراه با پرویز مشکاتیان، گروه عارف را تشکیل داد. از ۱۳۷۴ به مدت یک‌سال ریاست هنرستان موسیقی پسران را در دست داشت و پس از آن برای تدریس در بخش موسیقی شرقی دانشگاه کال آرتس راهی [[کالیفرنیا]] شد. در ۱۳۷۶ به ایران بازگشت و فعالیت‌های خود را در داخل کشور پی‌‌گرفت. او با آثارش سعی کرد در موسیقی سنتی فضایی نو ایجاد کند که با تغییراتی در زمان‌بندی نت‌ها شنیده می‌شود. تکنیک قوی، دست چپ سریع، مضراب‌های ابداعی و گوناگون، ریزهایی با نوانس مختلف و پنجه‌کاری متنوع تشخص نوازندگی او را موجب شده است. در ۱۳۸۲ سازی به نام سلانه را طراحی کرد که سیامک افشاری آن را ساخت و علیزاده در چندین اجرا این ساز را نواخت. از آثار اوست: آلبوم‌های ''بداهه‌نوازی در راست پنج‌گاه''، ''آوای مهر''، ''راز و نیاز''، ''پایکوبی''، ''ترکمن''، ''شورانگیز''، ''راز نو''، ''صبحگاهی''، و نیز آلبومِ ''به تماشای آب‌های سپید''؛ که بخشی از کنسرت مشترک علیزاده و ژیوان گاسپاریان است، و نامزد دریافت جایزه از جشنوارۀ گرمی شد، اجرای ردیف [[میرزا عبدالله]] به روایت نورعلی برومند، موسیقی فیلم‌های ''دلشد‌گان''، ''گبه''، ''زمانی برای مستی اسب‌ها''، ''لاک‌پشت‌ها پرواز می‌کنند''، ''آواز گنجشک‌ها''، نیز موسیقی نمایش ''میهمان‌سرای دو دنیا'' به کارگردانی سهراب سلیمی،  کتاب‌های دستور ''تار و سه‌تار''؛ دورۀ ابتدایی و متوسطه، ''ده قطعه برای تار'' در ۴ جلد، ''دورۀ سوم آموزش تار و سه‌تار هنرستان موسیقی''، قطعه‌های ''نی‌نوا'' برای نی و ارکستر زهی، ''عصیان'' برای چنگ، ارکستر زهی و سازهای کوبه‌ای، و نیز ساخت آثاری برای ارکسترهای سنتی و غیرسنتی.</p>