پرش به محتوا

محمدجلیل عندلیبی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:




آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی ایرانی [[سنتور]]. در خانواده‌ای که همه از اهالی موسیقی بوده‌اند به دنیا آمد. دایی‌اش، حکمت نوبری، خواننده‌ی رادیو و پدرش، ایرج عندلیبی، از خواننده‌های رادیو و تلویزیون بودند. او از کودکی موسیقی ایرانی را نزد پدرش یاد گرفت و در ۱۲ سالگی به مدت ۳ سال خواننده‌ی ارکستر فرهنگ و هنر سنندج (به سرپرستی [[حسن کامکار]]) بود. عندلیبی در همین دوره نزد حسن کامکار نیز آموزش دیده است. او پس از اتمام تحصیلات دبیرستان، در سال ۱۳۵۲ش وارد [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] شد و پس از آموزش موسیقی نزد اساتیدی چون [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلی برومند]]، [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]]، [[پژمان، احمد|احمد پژمان]]، [[مشایخی، علیرضا|علیرضا مشایخی]]، [[فرهت، هرمز (تهران ۱۳۰۷ش )|هرمز  فرهت]]، [[فرهت، شاهین|شاهین فرهت]]، تقی مسعودیه و [[برکشلی، مهدی (تهران ۱۲۹۱ـ ۱۳۶۶ش)|مهدی برکشلی]] موفق به دریافت لیسانس موزیکولوژی از این دانشکده شد. او در این دوره، علاوه بر ساز تخصصی سنتور و [[پیانو]]، [[فاگوت]] را هم زیر نظر پرژرف یادگرفته است.  
آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی ایرانی [[سنتور]]. در خانواده‌ای که همه از اهالی موسیقی بوده‌اند به دنیا آمد. دایی‌اش، حکمت نوبری، خواننده‌ی رادیو و پدرش، ایرج عندلیبی، از خواننده‌های رادیو و تلویزیون بودند. او از کودکی موسیقی ایرانی را نزد پدرش یاد گرفت و در ۱۲ سالگی به مدت ۳ سال خواننده‌ی ارکستر فرهنگ و هنر سنندج (به سرپرستی [[حسن کامکار]]) بود. عندلیبی در همین دوره نزد حسن کامکار نیز آموزش دیده است. او پس از اتمام تحصیلات دبیرستان، در سال ۱۳۵۲ش وارد [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] شد و پس از آموزش موسیقی نزد اساتیدی چون [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلی برومند]]، [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]]، [[پژمان، احمد|احمد پژمان]]، [[مشایخی، علیرضا|علیرضا مشایخی]]، [[فرهت، هرمز|هرمز  فرهت]]، [[فرهت، شاهین|شاهین فرهت]]، تقی مسعودیه و [[برکشلی، مهدی (تهران ۱۲۹۱ـ ۱۳۶۶ش)|مهدی برکشلی]] موفق به دریافت لیسانس موزیکولوژی از این دانشکده شد. او در این دوره، علاوه بر ساز تخصصی سنتور و [[پیانو]]، [[فاگوت]] را هم زیر نظر پرژرف یادگرفته است.  


عندلیبی در سال ۱۳۵۵ به دعوت دکتر داریوش صفوت وارد مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی سنتی شد و ضمن تدریس سنتور، گروه مشتاق و بعدتر مولانا را تشکیل داد. وی در مرکز حفظ و اشاعه از [[سعید هرمزی]]، [[یوسف فروتن]] و دکتر صفوت نیز آموزش گرفته است. او همراه با گروهش و خوانندگان مشهور ایرانی چون [[ناظری، شهرام (کرمانشاه ۱۳۲۹ش)|شهرام ناظری]]، [[افتخاری، علیرضا (اصفهان ۱۳۳۵ش)|علی‌رضا افتخاری]]، [[شاپور رحیمی]]، [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]]، حمیرا، [[رضوی سروستانی، سیدنورالدین (شیراز ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۷۹ش)|رضوی سروستانی]] و... در ایران و سراسر دنیا کنسرت‌های متعددی داشته است.  
عندلیبی در سال ۱۳۵۵ به دعوت دکتر داریوش صفوت وارد مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی سنتی شد و ضمن تدریس سنتور، گروه مشتاق و بعدتر مولانا را تشکیل داد. وی در مرکز حفظ و اشاعه از [[سعید هرمزی]]، [[یوسف فروتن]] و دکتر صفوت نیز آموزش گرفته است. او همراه با گروهش و خوانندگان مشهور ایرانی چون [[ناظری، شهرام (کرمانشاه ۱۳۲۹ش)|شهرام ناظری]]، [[افتخاری، علیرضا (اصفهان ۱۳۳۵ش)|علی‌رضا افتخاری]]، [[شاپور رحیمی]]، [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]]، حمیرا، [[رضوی سروستانی، سیدنورالدین (شیراز ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۷۹ش)|رضوی سروستانی]] و... در ایران و سراسر دنیا کنسرت‌های متعددی داشته است.  
۴۵٬۸۴۳

ویرایش