Automoderated users، رباتها، دیوانسالاران، checkuser، مدیران رابط کاربری، moderation، Moderators، پنهانگران، مدیران، userexport، سرویراستار
۴۶٬۷۰۹
ویرایش
باراک، ایهود: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[File:12026500.jpg|thumb|باراک، ايهود]]باراک، ایهود ( | [[File:12026500.jpg|thumb|باراک، ايهود]]باراک، ایهود (۱۹۴۲م - )(Barak, Ehud) | ||
(نام اصلی: ایهود براگ<ref>Ehud Brog</ref>) نظامی و سیاستمدار رژیم صهیونیستی، عضو حزب کارگر<ref>Labour party</ref> و از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ نخستوزیر آن کشور. رئیس سابق ستاد ارتش و پرمدالترین نظامی تاریخ آن کشور است. در مقام نخستوزیر، حکومتی از هفت حزب با دیدگاههای متفاوت به نام اتحاد اسرائیل یگانه<ref>One Israel</ref> تشکیل داد و غالباً در حفظ این ائتلاف با دشواری روبهرو بود. نیروهای اسرائیلی را از لبنان، بلندیهای جولان<ref>Golan Heights </ref> (سوریه)، و بخش اعظم کرانۀ باختری<ref>West Bank </ref> رود اردن بیرون کشید. مذاکرات صلح در مه ۲۰۰۰ بر سر آیندۀ بیتالمقدس به بنبست رسید و خشونتهایی که از اکتبر آغاز شد به کنارهگیری باراک در دسامبر و شکست بعدی او در انتخابات نخستوزیری فوریۀ ۲۰۰۱ انجامید. درپی ۳۶ سال فعالیت نظامی چشمگیر، در ۱۹۹۵ بهسمت وزارت کشور منصوب شد و در دولت اسحاق رابین<ref>Yitzhak Rabin </ref> پا به عرصۀ سیاست گذاشت. پس از ترور رابین در نوامبر ۱۹۹۵، باراک وزیر امور خارجۀ دولت شیمون پرز<ref>Shimon Peres </ref> شد، و در مه ۱۹۹۶، به عضویت کنِسِت<ref>Knesset</ref>، پارلمان اسرائیل، درآمد و عضو کمیسیون دفاع و امور خارجی آن شد. در ژوئن ۱۹۹۷، در شرایطی که حزب کارگر نقش حزب مخالف دولت را داشت، با شکستدادن پرز، به ریاست این حزب برگزیده شد. پیش از انتخابات مه ۱۹۹۹، با شرکت حزب کارگر و حزبهای مخالف گِشِر<ref>Gesher </ref> و مِیماد<ref>Meimad </ref> اتحاد اسرائیل یگانه را تشکیل داد. فهرست انتخاباتی این ائتلاف، با احراز ۷۶ کرسی پارلمان، بزرگترین فراکسیون کِنِست را ایجاد کرد، و باراک با اکثریتی قاطع به نخستوزیری برگزیده شد. باراک در خانوادهای لهستانی لیتوانیایی در سکونتگاه اشتراکی میشمار هاشارون<ref>Kibbutz Mishmar Hasharon </ref> بهدنیا آمد. پدر و مادرش از یهودیانی بودند که در دهۀ ۱۹۳۰ به اسرائیل مهاجرت کردند. در ۱۹۶۸، کارشناسی خود را در رشتۀ ریاضیات و فیزیک از دانشگاه عبری<ref>Hebrew University </ref> بیتالمقدس، و در ۱۹۷۸ دانشنامۀ کارشناسی ارشد خود را در رشتۀ سیستمهای مهندسی اقتصادی<ref>Economic Engineering Systems </ref> از دانشگاه استنفوردِ<ref>Stanford University </ref> امریکا، گرفت. در ۱۹۵۹، به عضویت نیروهای دفاعی رژیم صهیونیستی درآمد و در جریان خدمت نظام نام عبری باراک (آذرخش) را اختیار کرد. در ۱۹۷۲، رهبری گروهی از نیروهای ضربت را برعهده داشت که در پوشش عدهای مکانیک به هواپیمای مسافربری بلژیکی یورش بردند. او همچنین از جمله طراحان اصلی عملیات ۱۹۷۶ انتبه<ref>Entebbe</ref> بود. باراک رئیس ادارۀ اطلاعات ارتش<ref>Chief of Military Intelligence </ref> (۱۹۸۳ـ۱۹۸۶)، رئیس فرماندهی ارتش<ref>Chief of Military Command </ref> (۱۹۸۶ـ۱۹۸۷)، معاون رئیس ستاد ارتش<ref>Deputy Chief of Staff </ref> (۱۹۸۷ـ۱۹۹۱)، و سرانجام رئیس ستاد کل ارتش<ref>Chief of the General Staff</ref> اسرائیل (۱۹۹۱ـ۱۹۹۴) بود، و در مقام اخیر، در اجرای نهایی معاهدۀ صلح ۱۹۹۴ با اردن مشارکت داشت. در جریان تهاجم گسترده و وحشیانۀ رژیم اشغالگر قدس به مردم غزه در مارس ۲۰۰۸، وی بهعنوان وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، از ایجاد هولوکاست واقعی برای ملت فلسطین خبر داد و نسلکشی فلسطینیان را رهبری کرد. | (نام اصلی: ایهود براگ<ref>Ehud Brog</ref>) نظامی و سیاستمدار رژیم صهیونیستی، عضو حزب کارگر<ref>Labour party</ref> و از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ نخستوزیر آن کشور. رئیس سابق ستاد ارتش و پرمدالترین نظامی تاریخ آن کشور است. در مقام نخستوزیر، حکومتی از هفت حزب با دیدگاههای متفاوت به نام اتحاد اسرائیل یگانه<ref>One Israel</ref> تشکیل داد و غالباً در حفظ این ائتلاف با دشواری روبهرو بود. نیروهای اسرائیلی را از لبنان، بلندیهای جولان<ref>Golan Heights </ref> (سوریه)، و بخش اعظم کرانۀ باختری<ref>West Bank </ref> رود اردن بیرون کشید. مذاکرات صلح در مه ۲۰۰۰ بر سر آیندۀ بیتالمقدس به بنبست رسید و خشونتهایی که از اکتبر آغاز شد به کنارهگیری باراک در دسامبر و شکست بعدی او در انتخابات نخستوزیری فوریۀ ۲۰۰۱ انجامید. درپی ۳۶ سال فعالیت نظامی چشمگیر، در ۱۹۹۵ بهسمت وزارت کشور منصوب شد و در دولت اسحاق رابین<ref>Yitzhak Rabin </ref> پا به عرصۀ سیاست گذاشت. پس از ترور رابین در نوامبر ۱۹۹۵، باراک وزیر امور خارجۀ دولت شیمون پرز<ref>Shimon Peres </ref> شد، و در مه ۱۹۹۶، به عضویت کنِسِت<ref>Knesset</ref>، پارلمان اسرائیل، درآمد و عضو کمیسیون دفاع و امور خارجی آن شد. در ژوئن ۱۹۹۷، در شرایطی که حزب کارگر نقش حزب مخالف دولت را داشت، با شکستدادن پرز، به ریاست این حزب برگزیده شد. پیش از انتخابات مه ۱۹۹۹، با شرکت حزب کارگر و حزبهای مخالف گِشِر<ref>Gesher </ref> و مِیماد<ref>Meimad </ref> اتحاد اسرائیل یگانه را تشکیل داد. فهرست انتخاباتی این ائتلاف، با احراز ۷۶ کرسی پارلمان، بزرگترین فراکسیون کِنِست را ایجاد کرد، و باراک با اکثریتی قاطع به نخستوزیری برگزیده شد. باراک در خانوادهای لهستانی لیتوانیایی در سکونتگاه اشتراکی میشمار هاشارون<ref>Kibbutz Mishmar Hasharon </ref> بهدنیا آمد. پدر و مادرش از یهودیانی بودند که در دهۀ ۱۹۳۰ به اسرائیل مهاجرت کردند. در ۱۹۶۸، کارشناسی خود را در رشتۀ ریاضیات و فیزیک از دانشگاه عبری<ref>Hebrew University </ref> بیتالمقدس، و در ۱۹۷۸ دانشنامۀ کارشناسی ارشد خود را در رشتۀ سیستمهای مهندسی اقتصادی<ref>Economic Engineering Systems </ref> از دانشگاه استنفوردِ<ref>Stanford University </ref> امریکا، گرفت. در ۱۹۵۹، به عضویت نیروهای دفاعی رژیم صهیونیستی درآمد و در جریان خدمت نظام نام عبری باراک (آذرخش) را اختیار کرد. در ۱۹۷۲، رهبری گروهی از نیروهای ضربت را برعهده داشت که در پوشش عدهای مکانیک به هواپیمای مسافربری بلژیکی یورش بردند. او همچنین از جمله طراحان اصلی عملیات ۱۹۷۶ انتبه<ref>Entebbe</ref> بود. باراک رئیس ادارۀ اطلاعات ارتش<ref>Chief of Military Intelligence </ref> (۱۹۸۳ـ۱۹۸۶)، رئیس فرماندهی ارتش<ref>Chief of Military Command </ref> (۱۹۸۶ـ۱۹۸۷)، معاون رئیس ستاد ارتش<ref>Deputy Chief of Staff </ref> (۱۹۸۷ـ۱۹۹۱)، و سرانجام رئیس ستاد کل ارتش<ref>Chief of the General Staff</ref> اسرائیل (۱۹۹۱ـ۱۹۹۴) بود، و در مقام اخیر، در اجرای نهایی معاهدۀ صلح ۱۹۹۴ با اردن مشارکت داشت. در جریان تهاجم گسترده و وحشیانۀ رژیم اشغالگر قدس به مردم غزه در مارس ۲۰۰۸، وی بهعنوان وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، از ایجاد هولوکاست واقعی برای ملت فلسطین خبر داد و نسلکشی فلسطینیان را رهبری کرد. | ||