یاماتو: تفاوت میان نسخه‌ها

نام باستانی ژاپن و به‌ویژه ایالت غربی هونشو<ref>Honshu</ref>، خاستگاه آغازین تمدن ژاپن و جایگاه نخستین پایتخت‌های آن. همچنین خاندانی که همۀ امپراتوران ژاپن به آن تعلق دارند و مدعی‌اند الهۀ خورشید جدّ آنان است. دورۀ یاماتو معمولاً به دورۀ ۵۳۹ـ۷۱۰م اطلاق می‌شود، که پس از آن عصر نارا<ref>Nara </ref>&nbsp;آغاز می‌شود. طبق افسانه‌ها، قدمت امپراتوری ژاپن به فتح منطقۀ یاموتو به‌دست امپراتور جیمو<ref>Jimmu </ref>&nbsp;در ۶۶۰پ‌م می‌رسد. دو وقایع‌نامه، کوجیکی<ref>Kojiki </ref>&nbsp;(گزارش موضوع‌های باستانی قرن ۷) و نیهون شوکی<ref>Nihon Shoki</ref>&nbsp;(وقایع ژاپن ۷۲۰م) حاوی افسانه‌های آفرینش و رویدادهای دورۀ شاهان افسانه‌ای و نخستین شاهان تاریخی ژاپن است. بیست و نهمین امپراتور، کیمی<ref>Kimmei </ref>&nbsp;(حک: ۵۳۹ـ۵۷۱م)، را نخستین پادشاه کاملاً تاریخی ژاپن می‌دانند. در دوران شاهزاده شوتوکو تایشی<ref>Shotoku Taishi</ref>&nbsp;(۵۷۴ـ۶۲۲م) و عصر اصلاحات تایکا<ref>Taika </ref>&nbsp;(۶۴۵ـ۶۵۰م)، فرمانروایان یاموتو به‌شدت تحت تأثیر فرهنگ چین دورۀ سلسلۀ تانگ<ref>Tang </ref>،‌ به‌ویژه آیین بودا، آیین کنفوسیوس و نظام دیوان‌سالاری چین قرار گرفتند. در اواسط قرن ۹م، امپراتوران ژاپن ادارۀ واقعی کشور را به خاندان فوجیوارا<ref>Fujiwara </ref>&nbsp;واگذاردند و از آن پس تا بازگشت میجی<ref>Meiji</ref>&nbsp;در ۱۸۶۸، دیگر به‌ندرت به‌تنهایی بر کشور فرمان راندند.