چوریگراوار

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
کلیسای جامع زاکاتکاس، مکزیک
درگاه پرزرق‌وبرق اوسپیسیو سان فرناندو در مادرید

چورّیگِراوار (Churrigueresque)

 

سبک معماری باروک متأخر[۱] که پیکره‌های تزیینی بی‌شمار مشخصۀ آن است، و در اواخر قرن ۱۷ در اسپانیا پدیدار شد. این اصطلاح برای توصیف سایر شکل‌های معماری باروک متأخر اسپانیایی، به‌ویژه در مکزیک و امریکای جنوبی نیز به‌کار می‌رود. سبک چورّیگراوار به افتخار خانوادۀ چورّیگرا[۲]، که همگی معمار و مجسمه‌ساز بودند، چنین نام گرفت. خوزه بنیتو دِ چورّیگرا[۳] (۱۶۶۵ـ۱۷۲۵) که طرح‌ریزی شهر نُوو بازتان[۴] در اسپانیا (۱۷۰۹) را به‌عهده داشت، مشهورترین عضو این خانواده بود. دو نمایندۀ برجستۀ این شیوه، نارسیسو تومه[۵] (فعال از ۱۷۱۵ تا ۱۷۴۲) و پدرو دِ ریبرا[۶] (۱۶۸۳ـ۱۷۴۲)، افراط در آن را به غایت رساندند. پدرو ریبرا درگاه پرزرق‌وبرق اوسپیسیو سان فرناندو[۷] را در مادرید (۱۷۳۸) ساخت.

 


  1. late baroque
  2. Churriguera
  3. José Benito de Churriguera
  4. Nuevo Baztan
  5. Narciso Tomé
  6. Pedro de Ribera
  7. Hospicio San Fernando