کرایسلر، فریتس (۱۸۷۵ـ۱۹۶۲)
| فریتس کرایسلر Fritz Kreisler | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۵م |
| درگذشت | ۱۹۶۲م |
| محل زندگی | امریکا |
| ملیت | اتریشی |
| تحصیلات و محل تحصیل |
کنسرواتوار وین زیرنظر یوزف هلمسبرگر و ژاک اوبر، و در کنسرواتوار پاریس زیرنظر ژوزف ماسار و لئو دلیب ۱۸۸۹ اتریش، پزشکی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده ویولن و آهنگ‌ساز |
| آثار | یک کوآرتت زهی، اپرت شکوفه‌های سیب (۱۹۱۹) |
| گروه مقاله | موسیقی |
کرایسلر، فریتس (۱۸۷۵ـ۱۹۶۲)(Kreisler, Fritz)
ویولن‌نواز و آهنگ‌ساز اتریشی. از ۱۹۴۳ شهروند امریکا شد. دستاورد پربار او از آثاری که در اوایل قرن ۲۰ ضبط کرد، معرفی آثار کلاسیک فراوانی از استادان قدیم به طیف گسترده‌ای از مخاطبان را در پی داشت، همچون یوهان سباستین باخ[۱] و فرانسوآ کوپرَن[۲] و نیز آهنگ‌سازان مدرنی همچون مانوئل دِ فایا[۳] و سرگی راخمانینوف[۴]؛ قطعه‌های رُمانتیک فراوانی نیز به سبک کلاسیک‌ها، اغلب با نامی مستعار، ساخت و ضبط کرد. در ۱۹۱۰ نخستین اجرای کنسرتوی ویولن[۵] اثر ادوارد اِلگار[۶] را ارائه داد، که خود آهنگ‌ساز به او تقدیم کرده بود. کرایسلر ابتدا در ۷سالگی وارد صحنۀ کنسرت شد. در کنسرواتوار وین[۷] زیرنظر یوزف هلمسبرگر[۸] و ژاک اوبر[۹]، و در کنسرواتوار پاریس[۱۰] زیرنظر ژوزف ماسار[۱۱] و لئو دلیب[۱۲] تحصیل کرد، و در ۱۲سالگی برندۀ مدال طلا شد. در ۱۸۸۹ از امریکا به اتریش بازگشت تا پزشکی بخواند. پس از خدمت نظام و یک دوره مطالعۀ فشرده، بار دیگر در ۱۸۹۹ در مقام تک‌نواز در برلین به‌روی صحنه رفت. در ۱۹۱۴ پس از سه ماه خدمت در ارتش اتریش به‌سبب جراحت مرخص شد و به امریکا بازگشت، و بالاخره در این کشور مستقر شد. گشت‌های هنری مداومی در اروپا داشت و نخستین اجرای کنسرتوی ویولن اِلگار را (۱۰ نوامبر ۱۹۱۰) ارائه داد. شهرت او بیشتر به‌سبب اجراهای پرتفصیل و از لحاظ عاطفی وفادارانه‌اش از کنسرتو ویولن‌های برامس[۱۳] و بتهوون است. ساخته‌های او عبارت‌اند از یک کوآرتت زهی، اپرت شکوفه‌های سیب[۱۴] (۱۹۱۹)، و تعدادی تک‌نوازی ویولن، که ابتدا سعی داشت برخی از آن‌ها را به‌منزلۀ کار آهنگ‌سازان قرن ۱۸ عرضه کند.