گناوه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گَناوِه
شهرستانی در شمال استان بوشهر، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش ریگ، با مرکزیت اداری شهر بندر گَناوِه. از شمال غربی به شهرستان دیلم، از شمال به شهرستان‌های گچساران در استان کهگیلویه و بویراحمد، و شهرستان ممسنی در استان فارس، از شرق به شهرستان برازجان، از جنوب به شهرستان بندر بوشهر، و از غرب به خلیج فارس محدود است. اراضی ساحلی آن را دشت نسبتاً پهناوری تشکیل داده است که عرض آن به حدود ۲۰ کیلومتر می‌رسد و نواحی شمال و شمال شرقی آن را کوهستانی نه‌چندان مرتفع دربرمی‌گیرد که ارتفاع بلندترین نقطۀ‌ آن از ۱,۰۶۷ متر (کوه گچ‌تراش) تجاوز نمی‌کند. رودخانه‌های این شهرستان، کلاً، شور و فصلی‌اند و از کوه‌های شمالی سرچشمه می‌گیرند و رو‌به جنوب به خلیج فارس می‌ریزند. زهاب‌های این شهرستان عبارت‌اند از رودخانه‌های درّه آبداری، درّه گپ، و شور شبانکاره. اقلیم آن در دشت ساحلی بسیار گرم و خشک و در کوه‌های شمالی گرم و خشک و جمعیت آن ۸۳,۴۱۸ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از بندر گناوه، بندر ریگ، محمد صالحی، و چهار روستایی. نيز ← بندر_گناوه