بندر بوشهر، شهرستان
| بندر بوشهر، شهرستان | |
|---|---|
| استان | بوشهر |
| بخش | مرکزی و خارک |
| جمعیت | ۲98,594نفر (1395ش) |
| موقعیت | جنوب شهرستان گناوه، غرب شهرستان دشتستان، شمال غربی شهرستان تنگستان، و شمال و شرق خلیج فارس |
| نوع اقلیم | گرمِ مرطوب |
| تولیدات و صنایع مهم | مهم‌ترین فرآوردۀ کشاورزی: خرما - فعالیت‌های صنعتی: شیلات، کشتی‌سازی، تأسیسات نفتی و مصالح ساختمانی |
| شهر ها و آبادی های مهم | خارک، چغادک، کره‌بند، احمدی، ریشهر، و بندرگاه |
بندر بوشهر، شهرستان
واقع در مرکز استان بوشهر، مشتمل بر بخش مرکزی، بخش خارک و بخش چغادک، با مرکزیت اداری شهر بندر بوشهر. بوشهر دارای چهار شهر با نام‌های بوشهر، عالی‌شهر، چغادک و خارک و چهار دهستان است. از شمال به شهرستان گناوه، از شرق به شهرستان دشتستان، از جنوب شرقی به شهرستان تنگستان، و از جنوب و غرب به خلیج فارس محدود است. به غیر از جزیرۀ خارک، که از تپه‌ماهورهایی با ارتفاع حداکثر ۵۰متر تشکیل شده، اراضی درون‌بومی آن را جلگۀ ساحلی همواری فراگرفته است. رودخانۀ هلّه، که آن را از شهرستان گناوه جدا می‌کند، و خشک‌رود اهرم زهاب‌های این شهرستان را تشکیل می‌دهند.
اقلیم شهرستان بوشهر گرمِ مرطوب، از نظر بارندگی جز‌ء نواحی خشک، و جمعیت آن ۲98,594نفر است (۱۳9۵ش). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از خارک، چغادک، کره‌بند، احمدی، ریشهر، و بندرگاه. راه‌های بوشهر به شیراز، بندر لنگه، و بندر کنگان خطوط ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. خرما عمده‌ترین محصول کشاورزی، و شیلات، کشتی‌سازی، تأسیسات نفتی و مصالح ساختمانی بخشی از فعالیت‌های صنعتی آن است. جزایر عباسک، خارک، فارسی و خارکو جزئی از این شهرستان محسوب می‌شوند.