آکینو، کوراسون (۱۹۳۳ـ۲۰۰۹): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


آکینو، کوراسْون (۱۹۳۳ـ۲۰۰۹)(Aquino, Corazon)
آکینو، کوراسْون (۱۹۳۳ـ۲۰۰۹م)(Aquino, Corazon)


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۱۹: خط ۱۹:
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =رییس جمهور فیلیپین(۱۹۸۶-۱۹۹۲)
|سمت =رئیس‌جمهور فیلیپین (۱۹۸۶-۱۹۹۲م)
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =بنینیو سیمیون آکینو (همسر)
|خویشاوندان سرشناس =بنینیو سیمئون آکینو (همسر)
|گروه مقاله =تاریخ جهان
|گروه مقاله =تاریخ جهان
|دوره =
|دوره =
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}(ملقّب به کوری<ref>Cory</ref>&nbsp;با نام اصلی ماریا کوراسون کوخوانگکو<ref>Maria Corazon Coujangco</ref>) بانوی سیاستمدار میانه‌رو فیلیپینی، از ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۲ رئیس‌جمهور این کشور. در ۱۹۸۶، در سقوط آرامِ فردیناند مارکوس<ref>Ferdinand Marcos</ref>، رئیس‌جمهور وقت، نقشی اساسی داشت. او، در مقام ریاست جمهور، سعی داشت به شیوه‌ای سازش‌جویانه حکومت کند ولی چپ‌گرایان (چریک‌های کمونیست) و راست‌گرایان با او مخالفت کردند و اصلاحات ارضی او نیز نامناسب تلقی شد. پدرش از اربابان شکر در استان تارلاک<ref>Tarlac</ref>&nbsp;بود. آکینو در فیلیپین و ایالات متحده به تحصیل حقوق پرداخت و در ۱۹۵۶ با بنینیو سیمئون آکینو<ref>Benigno Simeon Aquino</ref>۵(۱۹۳۲ـ۱۹۸۳)، سیاستمدار عضو حزب لیبرال<ref>Liberal Party</ref>، که جوان‌ترین شهردار، فرماندار، و سناتور فیلیپینی در تاریخ این کشور بود، ازدواج کرد. بنینیو آکینو، که اصلی‌ترین مخالف سیاسی راست‌گرای مارکوس بود، در ۱۹۷۲ به اتهام تلاش برای سرنگونی وی به زندان افتاد. در ۱۹۷۷، حکم اعدام بنینیو صادر، اما مشمول تخفیف مجازات شد و از ۱۹۸۰، که بنینیو می‌بایست تحت عمل جراحی قلب قرار گیرد، اجازه یافت که با همسرش به حال تبعید در ایالات متحدۀ امریکا به‌سر برد. بنینیو آکینو سرانجام هنگام بازگشت به میهن، در اوت ۱۹۸۳، به دست یکی از اعضای گارد نظامی در فرودگاه مانیل<ref>Manila</ref>&nbsp;به‌قتل رسید. کوراسون آکینو برای شرکت در مبارزات انتخاباتی مجلس در ۱۹۸۴ در فیلیپین ماند و برای رقابت با مارکوس در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۸۶ از سوی مخالفان دولت نامزد شد. او که مدعی پیروزی بر مارکوس بود دولت را به تقلب در انتخابات متهم کرد و رهبری مبارزه‌ای بدون خشونت با عنوان قدرت مردم<ref>people’s power</ref>&nbsp;را به دست گرفت، و درپی سقوط مارکوس، و با حمایت کلیسا در ۲۵ فوریۀ ۱۹۸۶ به پیروزی رسید. ایالات متحده در سرکوب کودتایی که بر ضد او، در ۱۹۸۹، شکل گرفت نقشی مهم و پشتیبان‌کننده داشت. آکینو در ۱۹۸۷ قانون اساسی کثرت‌گرایانۀ<ref>pluralist constitution</ref>&nbsp;جدیدی را به اجرا گذاشت و از کودتای ناموفق دیگری جان به در برد. او به‌موجب قانون اساسی جدید، اجازۀ نامزدشدن در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۲ را نداشت ولی، فیدل راموس<ref>Fidel Ramos</ref>، وزیر دفاع وفادار او، در این انتخابات به پیروزی رسید.
}}(ملقب به کوری<ref>Cory</ref> با نام اصلی ماریا کوراسون کوخوانگکو<ref>Maria Corazon Coujangco</ref>) بانوی سیاستمدار میانه‌رو فیلیپینی، از ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۲م رئیس‌جمهور این کشور. در ۱۹۸۶م، در سقوط آرامِ [[مارکوس، فردیناند (۱۹۱۷ـ۱۹۸۹)|فردیناند مارکوس]]<ref>Ferdinand Marcos</ref>، رئیس‌جمهور وقت، نقشی اساسی داشت. او، در مقام ریاست جمهور، سعی داشت به شیوه‌ای سازش‌جویانه حکومت کند ولی چپ‌گرایان (چریک‌های کمونیست) و راست‌گرایان با او مخالفت کردند و اصلاحات ارضی او نیز نامناسب تلقی شد. پدرش از اربابان شکر در استان [[تارلاک، استان|تارلاک]]<ref>Tarlac</ref> بود. آکینو در [[فیلیپین]]<ref>Philippines</ref> و [[امریکا، ایالات متحده|ایالات متحده]] به تحصیل حقوق پرداخت و در ۱۹۵۶م با بنینیو سیمئون آکینو<ref>Benigno Simeon Aquino</ref> (۱۹۳۲ـ۱۹۸۳م)، سیاستمدار عضو [[حزب لیبرال]]<ref>Liberal Party</ref>، که جوان‌ترین شهردار، فرماندار، و سناتور فیلیپینی در تاریخ این کشور بود، ازدواج کرد. بنینیو آکینو، که اصلی‌ترین مخالف سیاسی راست‌گرای مارکوس بود، در ۱۹۷۲م به اتهام تلاش برای سرنگونی وی به زندان افتاد. در ۱۹۷۷م، حکم اعدام بنینیو صادر، اما مشمول تخفیف مجازات شد و از ۱۹۸۰م، که بنینیو می‌بایست تحت عمل جراحی قلب قرار گیرد، اجازه یافت که با همسرش به حال تبعید در ایالات متحدۀ امریکا به‌سر برد. بنینیو آکینو سرانجام هنگام بازگشت به میهن، در اوت ۱۹۸۳م، به دست یکی از اعضای گارد نظامی در فرودگاه مانیل<ref>Manila</ref> به‌قتل رسید. کوراسون آکینو برای شرکت در مبارزات انتخاباتی مجلس در ۱۹۸۴م در فیلیپین ماند و برای رقابت با مارکوس در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۸۶م از سوی مخالفان دولت نامزد شد. او که مدعی پیروزی بر مارکوس بود دولت را به تقلب در انتخابات متهم کرد و رهبری مبارزه‌ای بدون خشونت با عنوان قدرت مردم<ref>people’s power</ref> را به دست گرفت، و درپی سقوط مارکوس، و با حمایت کلیسا در ۲۵ فوریۀ ۱۹۸۶م به پیروزی رسید. ایالات متحده در سرکوب کودتایی که بر ضد او، در ۱۹۸۹م، شکل گرفت نقشی مهم و پشتیبان‌کننده داشت. آکینو در ۱۹۸۷م قانون اساسی کثرت‌گرایانۀ<ref>pluralist constitution</ref> جدیدی را به اجرا گذاشت و از کودتای ناموفق دیگری جان به در برد. او به موجب قانون اساسی جدید، اجازۀ نامزدشدن در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۲م را نداشت ولی، [[راموس، فیدل (۱۹۲۸)|فیدل راموس]]<ref>Fidel Ramos</ref>، وزیر دفاع وفادار او، در این انتخابات به پیروزی رسید.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۳

آکینو، کوراسْون (۱۹۳۳ـ۲۰۰۹م)(Aquino, Corazon)

کوراسون آکینو
Corazon Aquino
زادروز ۱۹۳۳م
درگذشت ۲۰۰۹م
ملیت فیلیپینی
تحصیلات و محل تحصیل حقوق در فیلیپین و ایالات متحده
شغل و تخصص اصلی سیاستمدار
لقب کوری
گروه مقاله تاریخ جهان
خویشاوندان سرشناس بنینیو سیمئون آکینو (همسر)

(ملقب به کوری[۱] با نام اصلی ماریا کوراسون کوخوانگکو[۲]) بانوی سیاستمدار میانه‌رو فیلیپینی، از ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۲م رئیس‌جمهور این کشور. در ۱۹۸۶م، در سقوط آرامِ فردیناند مارکوس[۳]، رئیس‌جمهور وقت، نقشی اساسی داشت. او، در مقام ریاست جمهور، سعی داشت به شیوه‌ای سازش‌جویانه حکومت کند ولی چپ‌گرایان (چریک‌های کمونیست) و راست‌گرایان با او مخالفت کردند و اصلاحات ارضی او نیز نامناسب تلقی شد. پدرش از اربابان شکر در استان تارلاک[۴] بود. آکینو در فیلیپین[۵] و ایالات متحده به تحصیل حقوق پرداخت و در ۱۹۵۶م با بنینیو سیمئون آکینو[۶] (۱۹۳۲ـ۱۹۸۳م)، سیاستمدار عضو حزب لیبرال[۷]، که جوان‌ترین شهردار، فرماندار، و سناتور فیلیپینی در تاریخ این کشور بود، ازدواج کرد. بنینیو آکینو، که اصلی‌ترین مخالف سیاسی راست‌گرای مارکوس بود، در ۱۹۷۲م به اتهام تلاش برای سرنگونی وی به زندان افتاد. در ۱۹۷۷م، حکم اعدام بنینیو صادر، اما مشمول تخفیف مجازات شد و از ۱۹۸۰م، که بنینیو می‌بایست تحت عمل جراحی قلب قرار گیرد، اجازه یافت که با همسرش به حال تبعید در ایالات متحدۀ امریکا به‌سر برد. بنینیو آکینو سرانجام هنگام بازگشت به میهن، در اوت ۱۹۸۳م، به دست یکی از اعضای گارد نظامی در فرودگاه مانیل[۸] به‌قتل رسید. کوراسون آکینو برای شرکت در مبارزات انتخاباتی مجلس در ۱۹۸۴م در فیلیپین ماند و برای رقابت با مارکوس در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۸۶م از سوی مخالفان دولت نامزد شد. او که مدعی پیروزی بر مارکوس بود دولت را به تقلب در انتخابات متهم کرد و رهبری مبارزه‌ای بدون خشونت با عنوان قدرت مردم[۹] را به دست گرفت، و درپی سقوط مارکوس، و با حمایت کلیسا در ۲۵ فوریۀ ۱۹۸۶م به پیروزی رسید. ایالات متحده در سرکوب کودتایی که بر ضد او، در ۱۹۸۹م، شکل گرفت نقشی مهم و پشتیبان‌کننده داشت. آکینو در ۱۹۸۷م قانون اساسی کثرت‌گرایانۀ[۱۰] جدیدی را به اجرا گذاشت و از کودتای ناموفق دیگری جان به در برد. او به موجب قانون اساسی جدید، اجازۀ نامزدشدن در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۲م را نداشت ولی، فیدل راموس[۱۱]، وزیر دفاع وفادار او، در این انتخابات به پیروزی رسید.

 



  1. Cory
  2. Maria Corazon Coujangco
  3. Ferdinand Marcos
  4. Tarlac
  5. Philippines
  6. Benigno Simeon Aquino
  7. Liberal Party
  8. Manila
  9. people’s power
  10. pluralist constitution
  11. Fidel Ramos