دشتیاری، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
دشتیاری، شهرستان (County) Dashtiari
دشتیاری، شهرستان (County) Dashtiari


واقع در جنوب شرقی [[ایران]] و استان [[سیستان و بلوچستان]]، به مرکزیت اداری [[نگور|شهر نگور]]. در اواخر سال 1398ش بنابر مصوبۀ هیأت دولت در جلسۀ 20 آذر 1398ش، با تغییراتی داخلی در بخشِ دشتیاری و انتزاع آن از [[چابهار، شهرستان|شهرستان چابهار]] ایجاد شده است.   
واقع در جنوب شرقی [[ایران]] و استان [[سیستان و بلوچستان]]، به مرکزیت اداری [[نگور|شهر نگور]]. در اواخر سال 1398ش بنابر مصوبۀ هیأت دولت در جلسۀ 20 آذر 1398ش، با تغییراتی داخلی در بخشِ دشتیاری و انتزاع آن از [[چابهار، شهرستان|شهرستان چابهار]] ایجاد شده است. واژۀ دشتیاری مرکب است از کلمات دشت و یاری، که کلمۀ دوم از نام یارمحمد دوزهمی گرفته شده است که در زمان قدرت گرفتن [[بلیدهی|بلیدهی‌]]<nowiki/>ها در ناحیۀ [[مکران]] (حدود 400سال پیش)، در مقابل تعرض سرداران آنها به منطقۀ دشتیاری ایستادگی کرد. دشتیاری در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] تابع ولایت سیستان بوده؛ در دومین تقسیمات‌ کشوری‌ معاصر (1316ش‌)، تابع‌ استان‌ مکران‌ شد؛ در مرداد 1326ش، استانداری بلوچستان‌ به‌ مرکزیت‌ [[زاهدان، شهر|زاهدان‌]] تشکیل‌ شد و [[چابهار، شهرستان|چابهار]] به‌ عنوان‌ فرمانداری‌ با دو بخش‌ به‌ نام‌های‌ [[نیک شهر، شهرستان|نیکشهر]] و دشتیاری‌ در آن‌ قرار گرفت‌؛ در 1345ش‌ روستای نگور به‌ شهر ارتقاء یافت؛ و نهایتاً چنان که در آغاز گفته شد، بخش دشتیاری در اواخر سال 1398ش به شهرستان ارتقاء یافتشهرستان دشتیاری متشکل است از 2 بخش، 4 دهستان (با بیش از 160 روستا) و 2 شهر: بخش مرکزی (مشتمل بر دهستان‌های نگور<ref>Negur</ref> و سند میرثوبان<ref>Sand-e Mirsuban</ref>، و شهرهای نگور و بندر بریس<ref>Beris</ref> به مرکزیت شهر نگور)، و بخش باهوکلات<ref>Bahu Kalat</ref> (مشتمل بر دهستان‌های باهوکلات و درگس<ref>Dargas</ref>، به مرکزیت روستای باهوکلات). بندر بریس در سال 1400ش به شهر ارتقاء یافته است. از آنجا که این شهرستان پس از سرشماری سراسری 1395ش ایجاد شده است اطلاع دقیقی از جمعیت آن در دست نیست؛ اما براساس سرشماری مذکور و با احتساب جمعیت بخش دشتیاری، در سال 1395ش جمعیت آن ۷۹,۹۱۱نفر بوده است. برپایۀ اطلاعات سرشماری مذکور، حدود 7درصد جمعیت شهرستان شهرنشین و حدود 93درصد آن روستاییان و کپرنشینان بوده‌اند. شهرستان دشتیاری در جنوب با خط ساحلی 85کیلومتری با دریای عمان، در شرق با خط مرزی ۱۳۲کیلومتر با [[پاکستان]]، در شمال با شهرستان راسک<ref>Rask</ref>، و در غرب با شهرستان‌های قصر قند و [[چابهار، شهرستان|چابهار]] محدود شده است. 
----
----
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:سیستان و بلوچستان]]

نسخهٔ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۰

دشتیاری، شهرستان (County) Dashtiari

واقع در جنوب شرقی ایران و استان سیستان و بلوچستان، به مرکزیت اداری شهر نگور. در اواخر سال 1398ش بنابر مصوبۀ هیأت دولت در جلسۀ 20 آذر 1398ش، با تغییراتی داخلی در بخشِ دشتیاری و انتزاع آن از شهرستان چابهار ایجاد شده است. واژۀ دشتیاری مرکب است از کلمات دشت و یاری، که کلمۀ دوم از نام یارمحمد دوزهمی گرفته شده است که در زمان قدرت گرفتن بلیدهی‌ها در ناحیۀ مکران (حدود 400سال پیش)، در مقابل تعرض سرداران آنها به منطقۀ دشتیاری ایستادگی کرد. دشتیاری در دورۀ قاجار تابع ولایت سیستان بوده؛ در دومین تقسیمات‌ کشوری‌ معاصر (1316ش‌)، تابع‌ استان‌ مکران‌ شد؛ در مرداد 1326ش، استانداری بلوچستان‌ به‌ مرکزیت‌ زاهدان‌ تشکیل‌ شد و چابهار به‌ عنوان‌ فرمانداری‌ با دو بخش‌ به‌ نام‌های‌ نیکشهر و دشتیاری‌ در آن‌ قرار گرفت‌؛ در 1345ش‌ روستای نگور به‌ شهر ارتقاء یافت؛ و نهایتاً چنان که در آغاز گفته شد، بخش دشتیاری در اواخر سال 1398ش به شهرستان ارتقاء یافت. شهرستان دشتیاری متشکل است از 2 بخش، 4 دهستان (با بیش از 160 روستا) و 2 شهر: بخش مرکزی (مشتمل بر دهستان‌های نگور[۱] و سند میرثوبان[۲]، و شهرهای نگور و بندر بریس[۳] به مرکزیت شهر نگور)، و بخش باهوکلات[۴] (مشتمل بر دهستان‌های باهوکلات و درگس[۵]، به مرکزیت روستای باهوکلات). بندر بریس در سال 1400ش به شهر ارتقاء یافته است. از آنجا که این شهرستان پس از سرشماری سراسری 1395ش ایجاد شده است اطلاع دقیقی از جمعیت آن در دست نیست؛ اما براساس سرشماری مذکور و با احتساب جمعیت بخش دشتیاری، در سال 1395ش جمعیت آن ۷۹,۹۱۱نفر بوده است. برپایۀ اطلاعات سرشماری مذکور، حدود 7درصد جمعیت شهرستان شهرنشین و حدود 93درصد آن روستاییان و کپرنشینان بوده‌اند. شهرستان دشتیاری در جنوب با خط ساحلی 85کیلومتری با دریای عمان، در شرق با خط مرزی ۱۳۲کیلومتر با پاکستان، در شمال با شهرستان راسک[۶]، و در غرب با شهرستان‌های قصر قند و چابهار محدود شده است.


  1. Negur
  2. Sand-e Mirsuban
  3. Beris
  4. Bahu Kalat
  5. Dargas
  6. Rask