سلطانیه، شهر
سلطانیه، شهر (Soltaniyeh)
شهری در استان زنجان، مرکز اداری شهرستان سلطانیه. با ارتفاع ۱,۷۸۰متر، در دشتی در ۳۹کیلومتری جنوب شرقی زنجان و ۵۰کیلومتری شمال غربی ابهر، سر راه زنجان و ابهر به قیدار، در ۵کیلومتری جنوب راه زنجان به تهران، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک و جمعیت آن 7,638نفر است (1395ش). مردم این شهر به زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند و شیعۀ دوازده‌امامی‌اند. در بافت کهن و تاریخی شهر سلطانیه مجموعه‌بناهایی از دورۀ ایلخانان و پس از آن بازمانده که مهم‌ترین آنها در وهلۀ نخست گنبد سلطانیه (بزرگ‌ترین گنبد ایران و سومین گنبد بزرگ آجری جهان) است و بعد آرامگاه چلبی اوغلی (در ۵۰۰متری جنوب غرب گنبد سلطانیه)، بقعۀ ملا حسن کاشی (در جنوب شرق محوطۀ گنبد سلطانیه)، و ارگ سلطانیه یا کهن‌دژ (در وسط شهر سلطانیه).
براساس مصوبۀ هیأت وزیران در جلسۀ مورخ 29 خرداد 1392ش ضمن تغییر و اصلاحاتی در بخش سلطانیه و انتزاع آن از شهرستان ابهر، این بخش به شهرستانی با مرکزیت شهر سلطانیه ارتقاء یافته است.