ترمین، لیون (1896ـ1993): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} تِرِمین، لئون (۱۸۹۶ـ۱۹۹۳) Theremin, Leon [[ | }} | ||
[[پرونده:Leon Theremin.jpg|بندانگشتی|لیون ترمین]] | |||
مخترع روسی ساز ترمین در ۱۹۲۲، نوعی سینتیسایزر مونوفونیک و نیز سازهای والو ـ آمپلیفایری دیگر در دهۀ ۱۹۳۰. او در پی موفقیت تجاری و مردمی در امریکا و | تِرِمین، لئون (۱۸۹۶ـ۱۹۹۳) Theremin, Leon | ||
[[پرونده:LeonTheremin.jpg|بندانگشتی|لیون ترمین]] | |||
مخترع روسی ساز [[ترمین|ترمین]] در ۱۹۲۲، نوعی [[سینتی سایزر|سینتیسایزر]] [[مونوفونیک]] و نیز سازهای والو ـ آمپلیفایری دیگر در دهۀ ۱۹۳۰. او در پی موفقیت تجاری و مردمی در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] و [[هالیوود]]، در ۱۹۳۸ به پشت پردۀ آهنین حبس و خفقان روسیه بازگشت. پس از ۱۹۴۵ پژوهشهای آکوستیکی خود را در [[مسکو، شهر|مسکو]] ادامه داد و در همایش موسیقی الکترونیک استکهلم در ۱۹۹۰ حضور یافت. ساز ترمین بدون تماس دست و با حرکت بازوی کارورز در محیط آواهای موسیقایی نواخته میشود. این ساز میتواند گسترۀ وسیعی از صداها را تولید کند و بیشتر برای جلوههای صوتی جیغمانند و تیز در فیلمها بهکار میرود. ترمین نوعی سکوی رقص الکترونیک نیز اختراع کرد که تِرپسیتون نام داشت و در آن حرکات رقصنده به آواهای موسیقایی تبدیل میشد. از دیگر اختراعات او میتوان به [[ویولنسل|ویولنسل]] الکترونیک بدون سیم، نخستین دستگاه تولید ریتم سنکوپدار، نوعی سیستم تلویزیون رنگی و یک سیستم ایمنی که در زندانهای سینگ سینگ و آلکاتراز آمریکا نصب شد، اشاره کرد. ترمین در زمینۀ فیزیک و موسیقی تحصیل کرد. در ۱۹۲۲ ساز ترمین خود را به رهبر انقلاب شوروی، لنین، عرضه کرد و به گشتی هنری فرستاده شد که شامل کنسرتهای پرفروشی در [[برلین|برلین]]، [[پاریس، شهر|پاریس]]، لندن و [[نیویورک|نیویورک]] بود. ترمین در نیویورک استودیویی دایر کرد و سالهای ۳۸ـ۱۹۲۷ را در این شهر گذراند. پس از آن، دستور بازگشت به شوروی را دریافت کرد و در دورۀ پاکسازی بزرگ استالین علیه دشمنان واقعی و خیالی، به یکی از اردوگاههای کار اجباری در سیبری فرستاده شد. ترمین در دوران [[جنگ جهانی دوم|جنگ جهانی دوم]] در یک آزمایشگاه نظامی مشغول کار شد و به تولید سیستمهای رهگیری برای کشتیها و زیردریاییها و سیستمهای تلویزیونی پرداخت که هنوز هم کاربرد دارد. همچنین ابزار استراق سمعی مینیاتوری برای کا.گ.ب. اختراع کرد. او برای این کار جایزۀ درجۀ اول استالین را گرفت و اجازه یافت تا در مسکو زندگی کند و بعد استاد آگوستیک کنسرواتوار موسیقی این شهر شد. پس از برخوردی اتفاقی با خبرنگاری از [[نیویورک تایمز|نیویورک تایمز]] که به چاپ مقالهای افشاگرانه دربارۀ دوران محکومیت قبلی او منجر شد، از کار اخراجش کردند و آزمایشگاهش را بستند. او تا پایان عمر اما به پژوهشهای آکوستیکی خود، و کار بر روی معکوسسازی روند سالخوردگی ادامه داد. | |||
<br /> <!--42170300--> | <br /> <!--42170300--> |