لشکرنویس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


لشکرنویس <br>
لشکرنویس <br>
<p>(یا: عارض) سرپرست و هماهنگ‌کنندۀ امور اداری و مالی قشون. در دورۀ غزنوی و سلجوقی، به دارندۀ این شغل عارض می‌گفتند که مأمور دیوان عرض یا عرض‌الجیوش بود. وظیفۀ عارض ضبط وجوه و اموال و مواجب لشکریان و رساندن خوراک و علوفه به آن‌ها و اسب‌هایشان بود. در دورۀ صفویه، لشکرنویس ارقام مناصب کلیۀ اعضای دیوان را، از امیران گرفته تا کارگران، می‌نوشت و مُهر می‌کرد. در دورۀ صفویه لشکرنویس را ایشیک آقاسی منصوب می‌کرد. در دورۀ سلطنت نادرشاه افشار منصب لشکرنویس پابرجا بود و شمار آنان به ۳۰۰ تن می‌رسید که بیشتر آن‌ها به مقامات بالایی رسیدند. در دورۀ سلطنت آقامحمدخان قاجار، شغل غلام‌نویس به‌جای لشکرنویس بود که با افزایش قشون، دوباره لشکرنویسی و لشکرنویس‌باشی باب شد. در دورۀ ناصرالدین‌شاه، ۳۰ تن لشکرنویس بودند که زیر نظر وزیر لشکر فعالیت می‌کرده‌اند.</p>
<p>(یا: عارض) سرپرست و هماهنگ‌کنندۀ امور اداری و مالی قشون. در دورۀ [[غزنویان|غزنوی]] و [[سلجوقیان|سلجوقی]]، به دارندۀ این شغل عارض می‌گفتند که مأمور دیوان عرض یا عرض‌الجیوش بود. وظیفۀ عارض ضبط وجوه و اموال و مواجب لشکریان و رساندن خوراک و علوفه به آن‌ها و اسب‌هایشان بود. در دورۀ [[صفویه]]، لشکرنویس ارقام مناصب کلیۀ اعضای دیوان را، از امیران گرفته تا کارگران، می‌نوشت و مُهر می‌کرد. در دورۀ صفویه لشکرنویس را ایشیک آقاسی منصوب می‌کرد. در دورۀ سلطنت [[نادرشاه افشار]] منصب لشکرنویس پابرجا بود و شمار آنان به ۳۰۰ تن می‌رسید که بیشتر آن‌ها به مقامات بالایی رسیدند. در دورۀ سلطنت [[آقا محمدخان قاجار|آقامحمدخان قاجار]]، شغل غلام‌نویس به‌جای لشکرنویس بود که با افزایش قشون، دوباره لشکرنویسی و لشکرنویس‌باشی باب شد. در دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه]]، ۳۰ تن لشکرنویس بودند که زیر نظر وزیر لشکر فعالیت می‌کرده‌اند.</p>
<br><!--37065300-->
<br><!--37065300-->
[[رده:امور نظامی و نظامی گری]]
[[رده:امور نظامی و نظامی گری]]
[[رده:اصطلاحات و عناوین]]
[[رده:اصطلاحات و عناوین]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۹

لشکرنویس

(یا: عارض) سرپرست و هماهنگ‌کنندۀ امور اداری و مالی قشون. در دورۀ غزنوی و سلجوقی، به دارندۀ این شغل عارض می‌گفتند که مأمور دیوان عرض یا عرض‌الجیوش بود. وظیفۀ عارض ضبط وجوه و اموال و مواجب لشکریان و رساندن خوراک و علوفه به آن‌ها و اسب‌هایشان بود. در دورۀ صفویه، لشکرنویس ارقام مناصب کلیۀ اعضای دیوان را، از امیران گرفته تا کارگران، می‌نوشت و مُهر می‌کرد. در دورۀ صفویه لشکرنویس را ایشیک آقاسی منصوب می‌کرد. در دورۀ سلطنت نادرشاه افشار منصب لشکرنویس پابرجا بود و شمار آنان به ۳۰۰ تن می‌رسید که بیشتر آن‌ها به مقامات بالایی رسیدند. در دورۀ سلطنت آقامحمدخان قاجار، شغل غلام‌نویس به‌جای لشکرنویس بود که با افزایش قشون، دوباره لشکرنویسی و لشکرنویس‌باشی باب شد. در دورۀ ناصرالدین‌شاه، ۳۰ تن لشکرنویس بودند که زیر نظر وزیر لشکر فعالیت می‌کرده‌اند.