داودنژاد، علیرضا (تهران ۱۳۳۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =علیرضا داوودنژاد | ||
|نام = | |نام = | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=تهران 17 اردی‌بهشت ۱۳۳۲ش | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ= | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=ایرانی | |ملیت=ایرانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل=دیپلم | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان سینما | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =فیلم‌های خانۀ عنکبوت (۱۳۶۲)، خلع‌سلاح (۱۳۷۳)، عاشقانه (۱۳۷۴)، بچه‌های بد (۱۳۷۹)، ملاقات با طوطی (۱۳۸۲)، و هوو (۱۳۸۴) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس =احترام‌السادات حبیبیان (مادر) و محمدرضا داوودنژاد (برادر) | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =سینما | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم = | |فعالیت های مهم = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:20051600- | [[پرونده:20051600-1.jpg|بندانگشتی|علیرضا داوودنژاد]] | ||
علیرضا داوودنژاد (تهران 17 اردی‌بهشت ۱۳۳۲ش- )<br> | علیرضا داوودنژاد (تهران 17 اردی‌بهشت ۱۳۳۲ش- )<br> | ||
فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان سینمای ایران. دارای مدرک تحصیلی دیپلم است. از ۱۳۵۱ با نوشتن فیلم‌نامۀ ''عطش'' برای ایرج قادری به فیلم‌نامه‌نویسی روآورد، و تا نیمۀ اول دهۀ ۱۳۵۰ فیلم‌نامه‌هایی برای همین کارگردان نوشت. او در ۱۳۵۵ فیلم ''نازنین'' را ساخت، که با استقبال تماشاگران مواجه شد. در سال‌های بعد فیلم‌های ''خانۀ عنکبوت'' (۱۳۶۲)، ''خلع‌سلاح'' (۱۳۷۳)، ''عاشقانه'' (۱۳۷۴)، ''بچه‌های بد'' (۱۳۷۹)، ''ملاقات با طوطی'' (۱۳۸۲)، و ''هوو'' (۱۳۸۴) را کارگردانی کرد. داودنژاد از اواخر دهۀ 1370 با وارد کردن اعضای خانواده‌اش (از جمله مادر، برادر، پسر و دخترش) به عنوان بازیگر در ساخته‌هایش با وجود همچنان مطرح بودنش به عنوان یک کارگردان مستقل و تجربه‌گرا مورد انتقاد نویسندگان سینمایی قرار گرفته است. اما این روحیۀ تجربه‌گرایی او طی دهۀ 1390 به ساخت فیلم‌هایی ضدقصه انجامید که اوج این جریان فیلم‌های کلاس هنرپیشگی و روغن مار بوده است. از دیگر ویژگی‌های این دورۀ فیلمسازی داودنژاد فیلمسازی مستندگونۀ او و پرهیز از روایت‌های متداول سینمایی است. | فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان سینمای ایران. دارای مدرک تحصیلی دیپلم است. از ۱۳۵۱ با نوشتن فیلم‌نامۀ ''عطش'' برای [[قادری، ایرج (تهران ۱۳۱۳ ـ۱۳۹۱ش)|ایرج قادری]] به فیلم‌نامه‌نویسی روآورد، و تا نیمۀ اول دهۀ ۱۳۵۰ فیلم‌نامه‌هایی برای همین کارگردان نوشت. او در ۱۳۵۵ فیلم ''[[نازنین (فیلم)|نازنین]]'' را ساخت، که با استقبال تماشاگران مواجه شد. در سال‌های بعد فیلم‌های ''[[خانه عنکبوت|خانۀ عنکبوت]]'' (۱۳۶۲)، ''[[خلع سلاح (فیلم)|خلع‌سلاح]]'' (۱۳۷۳)، ''عاشقانه'' (۱۳۷۴)، ''[[بچه های بد (فیلم)|بچه‌های بد]]'' (۱۳۷۹)، [[ملاقات با طوطی|''ملاقات با طوطی'']] (۱۳۸۲)، و ''[[هوو (فیلم)|هوو]]'' (۱۳۸۴) را کارگردانی کرد. داودنژاد از اواخر دهۀ 1370 با وارد کردن اعضای خانواده‌اش (از جمله مادر، برادر، پسر و دخترش) به عنوان بازیگر در ساخته‌هایش با وجود همچنان مطرح بودنش به عنوان یک کارگردان مستقل و تجربه‌گرا مورد انتقاد نویسندگان سینمایی قرار گرفته است. اما این روحیۀ تجربه‌گرایی او طی دهۀ 1390 به ساخت فیلم‌هایی ضدقصه انجامید که اوج این جریان فیلم‌های کلاس هنرپیشگی و روغن مار بوده است. از دیگر ویژگی‌های این دورۀ فیلمسازی داودنژاد فیلمسازی مستندگونۀ او و پرهیز از روایت‌های متداول سینمایی است. | ||
رضا داوودنژاد و زهرا داوودنژاد (هردو بازیگر) فرزندان وی، احترام‌السادات حبیبیان (بازیگر) مادرش و محمدرضا داوودنژاد (بازیگر) برادرش است. علاوه بر این جمله تعدادی دیگر از اقوامشان چون همسر برادر و برادرزاده‌های وی در فیلم‌های متاخر علیرضا داوودنژاد عمدتا به عنوان بازیگر حضور داشته‌اند. وی طی سال‌های بعد از انقلاب نویسندگی فیلم‌هایی از اکبر صادقی، جهانگیر جهانگیری، ایرج قادری، کامران | رضا داوودنژاد و زهرا داوودنژاد (هردو بازیگر) فرزندان وی، احترام‌السادات حبیبیان (بازیگر) مادرش و [[محمدرضا داوودنژاد]] (بازیگر) برادرش است. علاوه بر این جمله تعدادی دیگر از اقوامشان چون همسر برادر و برادرزاده‌های وی در فیلم‌های متاخر علیرضا داوودنژاد عمدتا به عنوان بازیگر حضور داشته‌اند. وی طی سال‌های بعد از انقلاب نویسندگی فیلم‌هایی از اکبر صادقی، جهانگیر جهانگیری، ایرج قادری، [[قدکچیان، کامران (تهران ۱۳۲۶ش)|کامران قدکچیان]]، [[افخمی، بهروز (تهران ۱۳۳۵ش)|بهروز افخمی]] و قدرت‌الله صلح‌میرزایی را نیز به عهده داشته داشته است. از جملۀ این آثار به فیلم پرفروش و موفق ''[[عروس (فیلم)|عروس]]'' (بهروز افخمی- 1369) می‌توان اشاره کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۵۸
| علیرضا داوودنژاد | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 17 اردی‌بهشت ۱۳۳۲ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دیپلم |
| شغل و تخصص اصلی | فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان سینما |
| آثار | فیلم‌های خانۀ عنکبوت (۱۳۶۲)، خلع‌سلاح (۱۳۷۳)، عاشقانه (۱۳۷۴)، بچه‌های بد (۱۳۷۹)، ملاقات با طوطی (۱۳۸۲)، و هوو (۱۳۸۴) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | احترام‌السادات حبیبیان (مادر) و محمدرضا داوودنژاد (برادر) |
علیرضا داوودنژاد (تهران 17 اردی‌بهشت ۱۳۳۲ش- )
فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان سینمای ایران. دارای مدرک تحصیلی دیپلم است. از ۱۳۵۱ با نوشتن فیلم‌نامۀ عطش برای ایرج قادری به فیلم‌نامه‌نویسی روآورد، و تا نیمۀ اول دهۀ ۱۳۵۰ فیلم‌نامه‌هایی برای همین کارگردان نوشت. او در ۱۳۵۵ فیلم نازنین را ساخت، که با استقبال تماشاگران مواجه شد. در سال‌های بعد فیلم‌های خانۀ عنکبوت (۱۳۶۲)، خلع‌سلاح (۱۳۷۳)، عاشقانه (۱۳۷۴)، بچه‌های بد (۱۳۷۹)، ملاقات با طوطی (۱۳۸۲)، و هوو (۱۳۸۴) را کارگردانی کرد. داودنژاد از اواخر دهۀ 1370 با وارد کردن اعضای خانواده‌اش (از جمله مادر، برادر، پسر و دخترش) به عنوان بازیگر در ساخته‌هایش با وجود همچنان مطرح بودنش به عنوان یک کارگردان مستقل و تجربه‌گرا مورد انتقاد نویسندگان سینمایی قرار گرفته است. اما این روحیۀ تجربه‌گرایی او طی دهۀ 1390 به ساخت فیلم‌هایی ضدقصه انجامید که اوج این جریان فیلم‌های کلاس هنرپیشگی و روغن مار بوده است. از دیگر ویژگی‌های این دورۀ فیلمسازی داودنژاد فیلمسازی مستندگونۀ او و پرهیز از روایت‌های متداول سینمایی است.
رضا داوودنژاد و زهرا داوودنژاد (هردو بازیگر) فرزندان وی، احترام‌السادات حبیبیان (بازیگر) مادرش و محمدرضا داوودنژاد (بازیگر) برادرش است. علاوه بر این جمله تعدادی دیگر از اقوامشان چون همسر برادر و برادرزاده‌های وی در فیلم‌های متاخر علیرضا داوودنژاد عمدتا به عنوان بازیگر حضور داشته‌اند. وی طی سال‌های بعد از انقلاب نویسندگی فیلم‌هایی از اکبر صادقی، جهانگیر جهانگیری، ایرج قادری، کامران قدکچیان، بهروز افخمی و قدرت‌الله صلح‌میرزایی را نیز به عهده داشته داشته است. از جملۀ این آثار به فیلم پرفروش و موفق عروس (بهروز افخمی- 1369) می‌توان اشاره کرد.
آثار (به عنوان کارگردان)
- نازنين (۱۳۵۴)
- شاهرگ (۱۳۵۴)
- قدغن (۱۳۵۷)
- جايزه (۱۳۶۱)
- خانه عنكبوت (۱۳۶۲)
- بی‌پناه (۱۳۶۵)
- نياز (۱۳۷۰)
- خلع سلاح (۱۳۷۳)
- عاشقانه (۱۳۷۴)
- مصائب شيرين (۱۳۷۷)
- بهشت از آن تو (۱۳۷۹)
- بچه‌های بد (۱۳۷۹)
- ملاقات با طوطی (۱۳۸۲)
- هشت‌پا (۱۳۸۳)
- هوو (۱۳۸۴)
- تيغ‌زن (۱۳۸۷)
- مرهم (۱۳۸۹)
- كلاس هنرپيشگی (۱۳۹۰)
- روغن مار (۱۳۹۴)
- فراری (۱۳۹۵)
- مصائب شیرین 2 (1397)