اسیری خجندی، تاش خواجه (خجند ۱۸۶۴ـ۱۹۱۶): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اَسیری خُجَندی، تاش خواجه (خجند | اَسیری خُجَندی، تاش خواجه (خجند ۱۸۶۴ـ۱۹۱۶م)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|ملیت=تاجیکستانی | |ملیت=تاجیکستانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل=زبان روسی، خوقند | ||
| شغل و تخصص اصلی =شاعر | | شغل و تخصص اصلی =شاعر | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =منتخب | |آثار =منتخب اشعار (استالینآباد، ۱۹۶۰م)، گلچین آثار (لنینآباد، ۱۹۶۴م) و اشعار منتخب (مسکو، ۱۹۸۲م) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =ادبیات فارسی | |گروه مقاله =ادبیات فارسی | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>شاعر تاجیک. در | }}<p>شاعر تاجیک. در ۱۸۸۲م برای تحصیل به [[خوقند]] رفت و در آنجا زبان روسی آموخت. سپس به زادگاهش بازگشت و پیشۀ پدرش، سنگتراشی، را برگزید. به سه زبان فارسی، ترکی و عربی شعر میگفت. آثار وی که بیشتر مضمون اجتماعی دارند، در ادبیات عامیانۀ [[تاجیکستان]] جایگاهی بلند دارد. مجموعههایی از اشعار وی با نامهای ''منتخب اشعار'' (استالینآباد، ۱۹۶۰م)، ''گلچین آثار'' (لنینآباد، ۱۹۶۴م) و ''اشعار منتخب'' (مسکو، ۱۹۸۲م) چاپ شده است.</p> | ||
<br><!--11343900--> | <br><!--11343900--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۴
اَسیری خُجَندی، تاش خواجه (خجند ۱۸۶۴ـ۱۹۱۶م)
تاش خواجه اسیری خجندی | |
---|---|
زادروز |
خجند ۱۸۶۴م |
درگذشت | ۱۹۱۶م |
ملیت | تاجیکستانی |
تحصیلات و محل تحصیل | زبان روسی، خوقند |
شغل و تخصص اصلی | شاعر |
آثار | منتخب اشعار (استالینآباد، ۱۹۶۰م)، گلچین آثار (لنینآباد، ۱۹۶۴م) و اشعار منتخب (مسکو، ۱۹۸۲م) |
گروه مقاله | ادبیات فارسی |
شاعر تاجیک. در ۱۸۸۲م برای تحصیل به خوقند رفت و در آنجا زبان روسی آموخت. سپس به زادگاهش بازگشت و پیشۀ پدرش، سنگتراشی، را برگزید. به سه زبان فارسی، ترکی و عربی شعر میگفت. آثار وی که بیشتر مضمون اجتماعی دارند، در ادبیات عامیانۀ تاجیکستان جایگاهی بلند دارد. مجموعههایی از اشعار وی با نامهای منتخب اشعار (استالینآباد، ۱۹۶۰م)، گلچین آثار (لنینآباد، ۱۹۶۴م) و اشعار منتخب (مسکو، ۱۹۸۲م) چاپ شده است.