علی مراد خان زند: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
علی‌مراد خان زند ( ـ ۱۱۹۸ق)<br> | علی‌مراد خان زند ( ـ ۱۱۹۸ق)<br> | ||
چهارمین پادشاه (حک: ۱۱۹۵ـ۱۱۹۸ق) سلسلۀ زندیه. در زمان پادشاهی کریم‌خان زند در جنگ‌های مختلف برای سرکوب شورشیان شرکت داشت. پس از فوت کریم‌خان در ۱۱۹۳ق، با حمله و تصرف ارگ، ابوالفتح‌خان را به پادشاهی رساند و خود حاکم اصفهان شد. بعد از کشته‌شدن دایی‌اش | چهارمین پادشاه (حک: ۱۱۹۵ـ۱۱۹۸ق) سلسلۀ [[زندیه]]. در زمان پادشاهی [[کریم خان زند|کریم‌خان زند]] در جنگ‌های مختلف برای سرکوب شورشیان شرکت داشت. پس از فوت کریم‌خان در ۱۱۹۳ق، با حمله و تصرف ارگ، [[ابوالفتح خان زند|ابوالفتح‌خان]] را به پادشاهی رساند و خود حاکم اصفهان شد. بعد از کشته‌شدن دایی‌اش [[زکی خان زند|زکی‌خان]]، عازم شیراز گردید. به ظاهر از ابوالفتح خان فرمانبرداری کرد و شورش مجدد [[ذوالفقارخان افشار|ذوالفقارخان افشار]] را سرکوب نمود. پس از چندی با شکست‌دادن علینقی‌خان، حاکم جدید اصفهان، در اصفهان ماند. در۱۱۹۵ ق شیراز را به کمک [[اکبرخان زند (1196ق)|اکبرخان]]، پسر زکی‌خان، تصرف کرد و پس از کشتن [[صادق خان زند|صادق‌خان]] به‌سلطنت رسید. او در ۱۱۹۶ق، شیراز را به [[صید مراد خان زند|صید مراد‌خان زند]] سپرد و به اصفهان بازگشت و آن‌جا را پایتخت خود کرد. وی جعفر‌خان، پسر صادق‌خان، برادر مادری‌اش، را به حکومت زنجان و [[سلطانیه، شهر|سلطانیه]] فرستاد و خود جهت فتح مازندران، به تهران رفت اما شکست خورد. هنگامی که از حرکت جعفر‌خان به سمت اصفهان مطلع شد، به شتاب روی بدان‌جا آورد اما در بین راه، در حوالی [[مورچه خورت، ده|مورچه‌خورت]]، به بیماری [[استسقا]] وفات یافت. وی مردی تندخو و بدبین و بهانه‌جو بود. | ||
<br><!--31108100--> | <br><!--31108100--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] | [[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۸
علی‌مراد خان زند ( ـ ۱۱۹۸ق)
چهارمین پادشاه (حک: ۱۱۹۵ـ۱۱۹۸ق) سلسلۀ زندیه. در زمان پادشاهی کریم‌خان زند در جنگ‌های مختلف برای سرکوب شورشیان شرکت داشت. پس از فوت کریم‌خان در ۱۱۹۳ق، با حمله و تصرف ارگ، ابوالفتح‌خان را به پادشاهی رساند و خود حاکم اصفهان شد. بعد از کشته‌شدن دایی‌اش زکی‌خان، عازم شیراز گردید. به ظاهر از ابوالفتح خان فرمانبرداری کرد و شورش مجدد ذوالفقارخان افشار را سرکوب نمود. پس از چندی با شکست‌دادن علینقی‌خان، حاکم جدید اصفهان، در اصفهان ماند. در۱۱۹۵ ق شیراز را به کمک اکبرخان، پسر زکی‌خان، تصرف کرد و پس از کشتن صادق‌خان به‌سلطنت رسید. او در ۱۱۹۶ق، شیراز را به صید مراد‌خان زند سپرد و به اصفهان بازگشت و آن‌جا را پایتخت خود کرد. وی جعفر‌خان، پسر صادق‌خان، برادر مادری‌اش، را به حکومت زنجان و سلطانیه فرستاد و خود جهت فتح مازندران، به تهران رفت اما شکست خورد. هنگامی که از حرکت جعفر‌خان به سمت اصفهان مطلع شد، به شتاب روی بدان‌جا آورد اما در بین راه، در حوالی مورچه‌خورت، به بیماری استسقا وفات یافت. وی مردی تندخو و بدبین و بهانه‌جو بود.