مهدوی دامغانی، احمد (مشهد ۱۳۰۵): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:38545100- 2.jpg|جایگزین=احمد مهدوی دامغانی|بندانگشتی|احمد مهدوی دامغانی]] | }}[[پرونده:38545100- 2.jpg|جایگزین=احمد مهدوی دامغانی|بندانگشتی|احمد مهدوی دامغانی]] | ||
احمد مهدوی دامغانی (مشهد 12 شهریور ۱۳۰۵- امریکا 27 خرداد 1401ش)<br><p>محقق ایرانی و استاد و دانشمند علوم اسلامی. تحصیلات خود را در مشهد و در محضر شیخ شمسالواعظین خراسانی و [[محمدتقی ادیب نیشابوری|محمّدتقی ادیب نیشابوری]] و استادان دیگر گذرانید. پس از آن به تهران رفت و نزد [[میرزا مهدی آشتیانی]] و [[محمدتقی آملی|شیخ محمّدتقی آملی]] دانش اندوخت و از علامه حایری سمنانی و [[شهاب الدین مرعشی نجفی|سیّد شهابالدّین مرعشی]] اجازۀ روایت گرفت. احمد مهدوی دامغانی علاوه بر تسلط بیمانندش بر ادبیات و زبان عربی و داشتن حافظهای سرشار از آیات و روایات معصومین، اشراف ویژهای نیز بر علم رجال و همۀ علوم اسلامی داشت. استاد او در زبان عربی [[عبدالحمید بدیع الزمان کردستانی|عبدالحمید بدیعالزمان کردستانی]] بود. </p><p>پس از اخذ لیسانس از دانشکدهٔ معقول و منقول (1327)، در ۱۳۳۳ لیسانس و در ۱۳۴۱ دکتری ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران گرفت و به تدریس در همان دانشگاه پرداخت. از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۴ در دانشگاه مادرید به تدریس ادبیات عرب و فارسی و [[فقه]] اسلامی اشتغال داشت. مهدوی دامغانی چندین سال سردفتر اسناد رسمی در تهران و از سال ۱۳۵۴ رئیس کانون سردفتران اسناد رسمی بود، به همین دلیل پس از پیروزی انقلاب اسلامی محاکمه و چندی در زندان اوین حبس بود که سریعاً به درخواست مراجع دینی تبرئه و آزاد شد. وی از سال ۱۳۶۶ مقیم آمریکا و در [[دانشگاه هاروارد]] و دانشگاه پنسیلوانیا<ref>University of Pennsylvania</ref> مشغول به تدریس در مقطع | احمد مهدوی دامغانی (مشهد 12 شهریور ۱۳۰۵- امریکا 27 خرداد 1401ش)<br><p>محقق ایرانی و استاد و دانشمند علوم اسلامی. تحصیلات خود را در مشهد و در محضر شیخ شمسالواعظین خراسانی و [[محمدتقی ادیب نیشابوری|محمّدتقی ادیب نیشابوری]] و استادان دیگر گذرانید. پس از آن به تهران رفت و نزد [[میرزا مهدی آشتیانی]] و [[محمدتقی آملی|شیخ محمّدتقی آملی]] دانش اندوخت و از علامه حایری سمنانی و [[شهاب الدین مرعشی نجفی|سیّد شهابالدّین مرعشی]] اجازۀ روایت گرفت. احمد مهدوی دامغانی علاوه بر تسلط بیمانندش بر ادبیات و زبان عربی و داشتن حافظهای سرشار از آیات و روایات معصومین، اشراف ویژهای نیز بر علم رجال و همۀ علوم اسلامی داشت. استاد او در زبان عربی [[عبدالحمید بدیع الزمان کردستانی|عبدالحمید بدیعالزمان کردستانی]] بود. </p><p>پس از اخذ لیسانس از دانشکدهٔ معقول و منقول (1327)، در ۱۳۳۳ لیسانس و در ۱۳۴۱ دکتری ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران گرفت و به تدریس در همان دانشگاه پرداخت. از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۴ در دانشگاه مادرید به تدریس ادبیات عرب و فارسی و [[فقه]] اسلامی اشتغال داشت. مهدوی دامغانی چندین سال سردفتر اسناد رسمی در تهران و از سال ۱۳۵۴ رئیس کانون سردفتران اسناد رسمی بود، به همین دلیل پس از پیروزی انقلاب اسلامی محاکمه شد و چندی در زندان اوین حبس بود که سریعاً به درخواست مراجع دینی تبرئه و آزاد شد. وی از سال ۱۳۶۶ مقیم آمریکا و در [[دانشگاه هاروارد]] و دانشگاه پنسیلوانیا<ref>University of Pennsylvania</ref> مشغول به تدریس در مقطع دکتری و فوق دکتری بود. رشتههای تدریس او در آمریکا شامل معارف اسلامی، ادبیات عرب، ادبیات فارسی و برخی علوم اسلامی بوده است. وی فرزند آیتالله شیخ محمدکاظم مهدوی دامغانی و برادر بزرگ [[محمود مهدوی دامغانی]] بود. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۵
احمد مهدوی دامغانی | |
---|---|
زادروز |
مشهد 12 شهریور ۱۳۰۵ش |
درگذشت | امریکا 27 خرداد 1401ش |
محل زندگی | امریکا |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | لیسانسِ دانشکدهٔ معقول و منقول (1327)/ دکتری ادبیات فارسی از دانشگاه تهران (1341) |
شغل و تخصص اصلی | محقق و استاد و دانشمند علوم اسلامی |
آثار | المجدی فی انسابالطالبین؛ مآخذ ابیات عربی کلیله و دمنه؛ مآخذ ابیات عربی رسالۀ قشیریّه؛ کشفالحقایق عزیز نسفی (تصحیح)؛ نسمةالسحر بذکر من تشیع و شعر (تصحیح) |
گروه مقاله | ادبیات عرب |
خویشاوندان سرشناس | محمود مهدوی دامغانی (برادر) |
احمد مهدوی دامغانی (مشهد 12 شهریور ۱۳۰۵- امریکا 27 خرداد 1401ش)
محقق ایرانی و استاد و دانشمند علوم اسلامی. تحصیلات خود را در مشهد و در محضر شیخ شمسالواعظین خراسانی و محمّدتقی ادیب نیشابوری و استادان دیگر گذرانید. پس از آن به تهران رفت و نزد میرزا مهدی آشتیانی و شیخ محمّدتقی آملی دانش اندوخت و از علامه حایری سمنانی و سیّد شهابالدّین مرعشی اجازۀ روایت گرفت. احمد مهدوی دامغانی علاوه بر تسلط بیمانندش بر ادبیات و زبان عربی و داشتن حافظهای سرشار از آیات و روایات معصومین، اشراف ویژهای نیز بر علم رجال و همۀ علوم اسلامی داشت. استاد او در زبان عربی عبدالحمید بدیعالزمان کردستانی بود.
پس از اخذ لیسانس از دانشکدهٔ معقول و منقول (1327)، در ۱۳۳۳ لیسانس و در ۱۳۴۱ دکتری ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران گرفت و به تدریس در همان دانشگاه پرداخت. از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۴ در دانشگاه مادرید به تدریس ادبیات عرب و فارسی و فقه اسلامی اشتغال داشت. مهدوی دامغانی چندین سال سردفتر اسناد رسمی در تهران و از سال ۱۳۵۴ رئیس کانون سردفتران اسناد رسمی بود، به همین دلیل پس از پیروزی انقلاب اسلامی محاکمه شد و چندی در زندان اوین حبس بود که سریعاً به درخواست مراجع دینی تبرئه و آزاد شد. وی از سال ۱۳۶۶ مقیم آمریکا و در دانشگاه هاروارد و دانشگاه پنسیلوانیا[۱] مشغول به تدریس در مقطع دکتری و فوق دکتری بود. رشتههای تدریس او در آمریکا شامل معارف اسلامی، ادبیات عرب، ادبیات فارسی و برخی علوم اسلامی بوده است. وی فرزند آیتالله شیخ محمدکاظم مهدوی دامغانی و برادر بزرگ محمود مهدوی دامغانی بود.
برخی از آثار
المجدی فی انسابالطالبین
مآخذ ابیات عربی کلیله و دمنه
مآخذ ابیات عربی رسالۀ قشیریّه
کشفالحقایق عزیز نسفی (تصحیح)
نسمةالسحر بذکر من تشیع و شعر (تصحیح)
شاهدخت والاتبار شهربانو والده معظمه حضرت امام علی بن الحسین السجاد
الوحشیاتِ ابوتمام (تصحیح)
دیوان خازن (عبداللّٰه بن احمد خازن) (تصحیح و تحقیق)
در باغ روشنایی (گزیدهٔ حدیقة الحقیقه)
- ↑ University of Pennsylvania