احکام پنج گانه شرعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


اَحکام پنج‌گانۀ شرعی <br>(یا: احکام خمسۀ تکلیفی شرعی) در اصول [[فقه]] بر احکامی اطلاق می‌شود که هر مسلمان در برابر عمل یا ترک آن‌ها پنج نوع تکلیف دارد؛ ۱. وجوب؛ و آن الزام به انجام عملی است، مانند وجوب [[نماز]] که انجام آن دارای ثواب و ترک آن موجب عقاب است؛ ۲. حُرمت؛ و آن لزوم ترک عمل است، مانند سرقت که انجام آن موجب کیفر است؛ ۳. استحباب؛ و آن رجحان عمل را گویند؛ همانند در اول وقت خواندن نماز، اما بر ترک یعنی تأخیر آن تا وقت معین، عِقابی مترتب نیست؛ ۴. [[کراهت]]؛ و آن کاری است که ترک آن رجحان دارد، مانند تأخیر انداختن نماز از اول وقت. انجام مکروه عقابی ندارد؛ ۵. [[اباحه]] (مباح‌بودن)؛ و آن عملی است که نه بر انجام آن ثوابی است و نه بر ترک آن عقابی. مانند تفریحات سالم و ورزش.<br><!--11130400-->
اَحکام پنج‌گانۀ شرعی <br>(یا: احکام خمسۀ تکلیفی شرعی) در [[اصول فقه]] بر احکامی اطلاق می‌شود که هر مسلمان در برابر عمل یا ترک آن‌ها پنج نوع تکلیف دارد؛ ۱. وجوب؛ و آن الزام به انجام عملی است، مانند وجوب [[نماز]] که انجام آن دارای ثواب و ترک آن موجب عقاب است؛ ۲. حُرمت؛ و آن لزوم ترک عمل است، مانند سرقت که انجام آن موجب کیفر است؛ ۳. استحباب؛ و آن رجحان عمل را گویند؛ همانند در اول وقت خواندن نماز، اما بر ترک یعنی تأخیر آن تا وقت معین، عِقابی مترتب نیست؛ ۴. [[کراهت]]؛ و آن کاری است که ترک آن رجحان دارد، مانند تأخیر انداختن نماز از اول وقت. انجام مکروه عقابی ندارد؛ ۵. [[اباحه]] (مباح‌بودن)؛ و آن عملی است که نه بر انجام آن ثوابی است و نه بر ترک آن عقابی. مانند تفریحات سالم و ورزش.<br><!--11130400-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۳

اَحکام پنج‌گانۀ شرعی
(یا: احکام خمسۀ تکلیفی شرعی) در اصول فقه بر احکامی اطلاق می‌شود که هر مسلمان در برابر عمل یا ترک آن‌ها پنج نوع تکلیف دارد؛ ۱. وجوب؛ و آن الزام به انجام عملی است، مانند وجوب نماز که انجام آن دارای ثواب و ترک آن موجب عقاب است؛ ۲. حُرمت؛ و آن لزوم ترک عمل است، مانند سرقت که انجام آن موجب کیفر است؛ ۳. استحباب؛ و آن رجحان عمل را گویند؛ همانند در اول وقت خواندن نماز، اما بر ترک یعنی تأخیر آن تا وقت معین، عِقابی مترتب نیست؛ ۴. کراهت؛ و آن کاری است که ترک آن رجحان دارد، مانند تأخیر انداختن نماز از اول وقت. انجام مکروه عقابی ندارد؛ ۵. اباحه (مباح‌بودن)؛ و آن عملی است که نه بر انجام آن ثوابی است و نه بر ترک آن عقابی. مانند تفریحات سالم و ورزش.