جزایری، سید نعمت الله (۱۰۵۰ـ۱۱۱۲ق): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
جزایری، سید نعمتالله (۱۰۵۰ـ۱۱۱۲ق)<br> | جزایری، سید نعمتالله (۱۰۵۰ـ۱۱۱۲ق)<br> | ||
<p>محدّث و فقیه و مفسّر شیعه. از شاگردان میرزا ابراهیم فرزند ملّاصدرا، آقا حسین خوانساری، محمد باقر مجلسی و ملّامحسن فیض کاشانی بود و در تألیف ''بحارالأنوار''، علامه مجلسی را یاری کرد. جزایری شاگردانی بسیار پرورش داد و آثاری فراوان نیز از او بهجا مانده است، از آثارش: ''الأنوار النعمانیة''؛ ''انیسالوحید فی شرحالتوحید'' (به نام ''نورالبراهین'' در دو جلد، قم ۱۴۱۷ق) ''تحفةالأسرار فی الجمع بین الأخبار''؛ ''شرح عیون اخبار الرّضا''؛ ''النور المبین فی قصص الانبیاء و المرسلین''. آرامگاهش در پل دختر زیارتگاه مردمان است.</p> | <p>محدّث و فقیه و مفسّر [[شیعه]]. از شاگردان میرزا ابراهیم فرزند ملّاصدرا، آقا حسین خوانساری، [[مجلسی، محمدباقر (اصفهان ۱۰۳۷ـ۱۱۱۱ق)|محمد باقر مجلسی]] و [[فیض کاشانی، ملامحسن (کاشان ۱۰۰۷ـ ۱۰۹۱ق)|ملّامحسن فیض کاشانی]] بود و در تألیف ''[[بحارالانوار|بحارالأنوار]]''، علامه مجلسی را یاری کرد. جزایری شاگردانی بسیار پرورش داد و آثاری فراوان نیز از او بهجا مانده است، از آثارش: ''الأنوار النعمانیة''؛ ''انیسالوحید فی شرحالتوحید'' (به نام ''نورالبراهین'' در دو جلد، قم ۱۴۱۷ق) ''تحفةالأسرار فی الجمع بین الأخبار''؛ ''شرح عیون اخبار الرّضا''؛ ''النور المبین فی قصص الانبیاء و المرسلین''. آرامگاهش در [[پل دختر، شهر|پل دختر]] زیارتگاه مردمان است.</p> | ||
<br><!--16054300--> | <br><!--16054300--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۲
جزایری، سید نعمتالله (۱۰۵۰ـ۱۱۱۲ق)
محدّث و فقیه و مفسّر شیعه. از شاگردان میرزا ابراهیم فرزند ملّاصدرا، آقا حسین خوانساری، محمد باقر مجلسی و ملّامحسن فیض کاشانی بود و در تألیف بحارالأنوار، علامه مجلسی را یاری کرد. جزایری شاگردانی بسیار پرورش داد و آثاری فراوان نیز از او بهجا مانده است، از آثارش: الأنوار النعمانیة؛ انیسالوحید فی شرحالتوحید (به نام نورالبراهین در دو جلد، قم ۱۴۱۷ق) تحفةالأسرار فی الجمع بین الأخبار؛ شرح عیون اخبار الرّضا؛ النور المبین فی قصص الانبیاء و المرسلین. آرامگاهش در پل دختر زیارتگاه مردمان است.