سردادور، حمزه (تبریز ۱۲۷۶ ـ تهران ۱۳۴۹ ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


سَردادْور، حمزه (تبریز ۱۲۷۶‌ـ تهران ۱۳۴۹‌ش)<br>
سَردادْور، حمزه (تبریز ۱۲۷۶‌ـ تهران ۱۳۴۹‌ش)<br>
[[پرونده: 25129700.jpg | بندانگشتی|سَردادْور، حمزه]]<p>متـرجم و نـویسندۀ رمـان‌‌های تاریخی. در مدرسۀ روسی اقبال تحصیل کرد. به خاطر احاطه به زبان روسی، در ۱۳۰۶‌ش به استخدام بانک استقراضی روس درآمد. مترجم بانک استقراضی و سفارت شوروی شد. فعالیت مطبوعاتی‌اش را از ‌۱۲۹۸ش در روزنامۀ ''رعد'' آغاز کرد و چندین رمان‌ تاریخی نوشت. حوادث داستان‌های او، گرچه از تخیلات وسیع او مایه می‌گرفت، طبیعی به‌نظر می‌رسید. از آثارش: ''چشمۀ آب حیات'' (۱۳۳۲)؛ ''افسانۀ قاجار'' (۱۳۳۵)؛ ''بانوی سربدار'' (۱۳۴۳)؛ ''از صید ماهی تا پادشاهی'' (۱۳۴۷)؛ ''کیمیاگران'' که آن را در پاورقی ''اطلاعات هفتگی'' به‌چاپ می‌رساند. ''خاورشناسی در روسیه و اروپا'' (۱۳۵۱‌ش) و ''جغرافیای تاریخی ایران'' (‌۱۳۷۲ش) از مهم‌ترین ترجمه‌های اوست.</p>
[[پرونده: 25129700.jpg | بندانگشتی|سَردادْور، حمزه]]<p>متـرجم و نـویسندۀ رمـان‌‌های تاریخی. در مدرسۀ روسی اقبال تحصیل کرد. به خاطر احاطه به زبان روسی، در ۱۳۰۶‌ش به استخدام [[بانک استقراضی روس]] درآمد. مترجم بانک استقراضی و سفارت شوروی شد. فعالیت مطبوعاتی‌اش را از ‌۱۲۹۸ش در روزنامۀ ''رعد'' آغاز کرد و چندین رمان‌ تاریخی نوشت. حوادث داستان‌های او، گرچه از تخیلات وسیع او مایه می‌گرفت، طبیعی به‌نظر می‌رسید. از آثارش: ''چشمۀ آب حیات'' (۱۳۳۲)؛ ''افسانۀ قاجار'' (۱۳۳۵)؛ ''بانوی سربدار'' (۱۳۴۳)؛ ''از صید ماهی تا پادشاهی'' (۱۳۴۷)؛ ''کیمیاگران'' که آن را در پاورقی ''اطلاعات هفتگی'' به‌چاپ می‌رساند. ''خاورشناسی در روسیه و اروپا'' (۱۳۵۱‌ش) و ''جغرافیای تاریخی ایران'' (‌۱۳۷۲ش) از مهم‌ترین ترجمه‌های اوست.</p>
<br><!--25129700-->
<br><!--25129700-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۷

سَردادْور، حمزه (تبریز ۱۲۷۶‌ـ تهران ۱۳۴۹‌ش)

سَردادْور، حمزه

متـرجم و نـویسندۀ رمـان‌‌های تاریخی. در مدرسۀ روسی اقبال تحصیل کرد. به خاطر احاطه به زبان روسی، در ۱۳۰۶‌ش به استخدام بانک استقراضی روس درآمد. مترجم بانک استقراضی و سفارت شوروی شد. فعالیت مطبوعاتی‌اش را از ‌۱۲۹۸ش در روزنامۀ رعد آغاز کرد و چندین رمان‌ تاریخی نوشت. حوادث داستان‌های او، گرچه از تخیلات وسیع او مایه می‌گرفت، طبیعی به‌نظر می‌رسید. از آثارش: چشمۀ آب حیات (۱۳۳۲)؛ افسانۀ قاجار (۱۳۳۵)؛ بانوی سربدار (۱۳۴۳)؛ از صید ماهی تا پادشاهی (۱۳۴۷)؛ کیمیاگران که آن را در پاورقی اطلاعات هفتگی به‌چاپ می‌رساند. خاورشناسی در روسیه و اروپا (۱۳۵۱‌ش) و جغرافیای تاریخی ایران (‌۱۳۷۲ش) از مهم‌ترین ترجمه‌های اوست.