فتحعلی خان داغستانی (۱۱۰۵ـ۱۱۳۷ق): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
فَتحعلیخان داغستانی (۱۱۰۵ـ۱۱۳۷ق)<br> | فَتحعلیخان داغستانی (۱۱۰۵ـ۱۱۳۷ق)<br> | ||
(ملقب به: اعتمادالدوله) وزیر اعظم شاهسلطان حسین صفوی. وی در حملۀ افغانها به ایران، متهم شد که عدهای را به قتل شاه سلطان حسین تشویق کرده است و بههمین دلیل فرمان قتلش صادر گردید. اما شاه برای دستیابی به ذخایر فتحعلیخان او را زندانی و کور کرد (۷ صفر ۱۱۳۳ق). فردای آن شب مأمورانی به اطراف کشور فرستادند تا هرجا از خانواده او کسی را یافتند، دستگیر و روانۀ اصفهان کنند. جوابها و سؤالهای فتحعلیخان، در دادگاهی که شاه شخصاً رئیس آن بود، چنان در شاه مؤثر افتاد که از قضاوت عجولانۀ خود اظهار تأسف کرد و او را به قلعهای در شیراز فرستاد و برایش مستمری تعیین کرد و بهجهت تسکین خاطرش مسئلۀ تقدیر را عنوان کرد. فتحعلیخان دو سال پس از سقوط اصفهان بهدست افغانها، در زندان درگذشت. | (ملقب به: اعتمادالدوله) وزیر اعظم [[سلطان حسین صفوی|شاهسلطان حسین صفوی]]. وی در حملۀ افغانها به ایران، متهم شد که عدهای را به قتل شاه سلطان حسین تشویق کرده است و بههمین دلیل فرمان قتلش صادر گردید. اما شاه برای دستیابی به ذخایر فتحعلیخان او را زندانی و کور کرد (۷ صفر ۱۱۳۳ق). فردای آن شب مأمورانی به اطراف کشور فرستادند تا هرجا از خانواده او کسی را یافتند، دستگیر و روانۀ [[اصفهان، شهر|اصفهان]] کنند. جوابها و سؤالهای فتحعلیخان، در دادگاهی که شاه شخصاً رئیس آن بود، چنان در شاه مؤثر افتاد که از قضاوت عجولانۀ خود اظهار تأسف کرد و او را به قلعهای در [[شیراز، شهر|شیراز]] فرستاد و برایش مستمری تعیین کرد و بهجهت تسکین خاطرش مسئلۀ تقدیر را عنوان کرد. فتحعلیخان دو سال پس از سقوط اصفهان بهدست افغانها، در زندان درگذشت. | ||
<br><!--33032000--> | <br><!--33032000--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] | [[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۲
فَتحعلیخان داغستانی (۱۱۰۵ـ۱۱۳۷ق)
(ملقب به: اعتمادالدوله) وزیر اعظم شاهسلطان حسین صفوی. وی در حملۀ افغانها به ایران، متهم شد که عدهای را به قتل شاه سلطان حسین تشویق کرده است و بههمین دلیل فرمان قتلش صادر گردید. اما شاه برای دستیابی به ذخایر فتحعلیخان او را زندانی و کور کرد (۷ صفر ۱۱۳۳ق). فردای آن شب مأمورانی به اطراف کشور فرستادند تا هرجا از خانواده او کسی را یافتند، دستگیر و روانۀ اصفهان کنند. جوابها و سؤالهای فتحعلیخان، در دادگاهی که شاه شخصاً رئیس آن بود، چنان در شاه مؤثر افتاد که از قضاوت عجولانۀ خود اظهار تأسف کرد و او را به قلعهای در شیراز فرستاد و برایش مستمری تعیین کرد و بهجهت تسکین خاطرش مسئلۀ تقدیر را عنوان کرد. فتحعلیخان دو سال پس از سقوط اصفهان بهدست افغانها، در زندان درگذشت.