ابوعبیده، معمر بن مثنی (بصره ۱۱۰ـ ۲۰۹ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابوعبیده|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوعبیده معمر بن مثنی ثقفی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=بصره ۱۱۰ق|تاریخ مرگ=۲۰۹ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی‌تبار | {{جعبه زندگینامه|عنوان=ابوعبیده|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوعبیده معمر بن مثنی ثقفی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=بصره ۱۱۰ق|تاریخ مرگ=۲۰۹ق|دوره زندگی=|ملیت=عربِ ایرانی‌تبار|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=لُغوی، ادیب و تاریخ‌نگار|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=الخیل، واژه‌نامه‌ای تحقیقی دربارۀ اسب؛ مجازالقرآن، دربارۀ لغات و تعبیرات دشوار قرآنی؛ اعراب‌القرآن؛ معانی‌القرآن|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=زبان شناسی و ترجمه|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
ابوعُبَیده، مَعْمَر بن مُثنّی (بصره | ابوعُبَیده، مَعْمَر بن مُثنّی (بصره ۱۱۰ - ۲۰۹ق)<br> | ||
<p>(نام کامل: ابوعبیده معمر بن مثنی ثقفی) لُغَوی، ادیب و تاریخ‌نگار ایرانی‌تبار عرب. از مهم‌ترین علمای لغت، تاریخ و فرهنگ اعراب و از شاگردان [[خلیل بن احمد فراهیدی|خلیل بن احمد]] بود. تحقیقاتش در مناقب و مثالب قبایل عرب او را، شاید به خطا، به شعوبی‌بودن مشهور کرد. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق ( ـ۳۸۵ق)|ابن ندیم]] و [[ابن خلکان، ابوالعباس احمد (اربیل ۶۰۸ـ۶۸۱ق)|ابن خَلّکان]] آثار فراوانی به او نسبت داده‌اند. تألیفات تاریخی ابوعبیده باقی نمانده است، اما ابن اثیر و [[ابوالفرج اصفهانی (اصفهان ۲۸۴ـ ح۳۶۳ق)|ابوالفرج اصفهانی]] از آن‌ها بهره برده‌اند. از‌جمله آثار اوست: ''الخیل''، واژه‌نامه‌ای تحقیقی دربارۀ اسب؛ ''مجازالقرآن''، دربارۀ لغات و تعبیرات دشوار قرآنی؛ ''اعراب‌القرآن''؛ ''معانی‌القرآن''.</p> | <p>(نام کامل: ابوعبیده معمر بن مثنی ثقفی) لُغَوی، ادیب و تاریخ‌نگار ایرانی‌تبار عرب. از مهم‌ترین علمای لغت، تاریخ و فرهنگ اعراب و از شاگردان [[خلیل بن احمد فراهیدی|خلیل بن احمد]] بود. تحقیقاتش در مناقب و مثالب قبایل عرب او را، شاید به خطا، به شعوبی‌بودن مشهور کرد. [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق ( ـ۳۸۵ق)|ابن ندیم]] و [[ابن خلکان، ابوالعباس احمد (اربیل ۶۰۸ـ۶۸۱ق)|ابن خَلّکان]] آثار فراوانی به او نسبت داده‌اند. تألیفات تاریخی ابوعبیده باقی نمانده است، اما ابن اثیر و [[ابوالفرج اصفهانی (اصفهان ۲۸۴ـ ح۳۶۳ق)|ابوالفرج اصفهانی]] از آن‌ها بهره برده‌اند. </p> | ||
<p>از‌جمله آثار اوست: ''الخیل''، واژه‌نامه‌ای تحقیقی دربارۀ اسب؛ ''مجازالقرآن''، دربارۀ لغات و تعبیرات دشوار قرآنی؛ ''اعراب‌القرآن''؛ ''معانی‌القرآن''.</p> | |||
<br><!--11076300--> | <br><!--11076300--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:زبان شناسی غیرایران]] | [[رده:زبان شناسی غیرایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۵
| ابوعبیده | |
|---|---|
| زادروز |
بصره ۱۱۰ق |
| درگذشت | ۲۰۹ق |
| ملیت | عربِ ایرانی‌تبار |
| شغل و تخصص اصلی | لُغوی، ادیب و تاریخ‌نگار |
| آثار | الخیل، واژه‌نامه‌ای تحقیقی دربارۀ اسب؛ مجازالقرآن، دربارۀ لغات و تعبیرات دشوار قرآنی؛ اعراب‌القرآن؛ معانی‌القرآن |
| گروه مقاله | زبان شناسی و ترجمه |
ابوعُبَیده، مَعْمَر بن مُثنّی (بصره ۱۱۰ - ۲۰۹ق)
(نام کامل: ابوعبیده معمر بن مثنی ثقفی) لُغَوی، ادیب و تاریخ‌نگار ایرانی‌تبار عرب. از مهم‌ترین علمای لغت، تاریخ و فرهنگ اعراب و از شاگردان خلیل بن احمد بود. تحقیقاتش در مناقب و مثالب قبایل عرب او را، شاید به خطا، به شعوبی‌بودن مشهور کرد. ابن ندیم و ابن خَلّکان آثار فراوانی به او نسبت داده‌اند. تألیفات تاریخی ابوعبیده باقی نمانده است، اما ابن اثیر و ابوالفرج اصفهانی از آن‌ها بهره برده‌اند.
از‌جمله آثار اوست: الخیل، واژه‌نامه‌ای تحقیقی دربارۀ اسب؛ مجازالقرآن، دربارۀ لغات و تعبیرات دشوار قرآنی؛ اعراب‌القرآن؛ معانی‌القرآن.