پاویا، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
[[File:13059300-1.jpg|thumb|پاويا، شهر]][[File:13059300-2.jpg|thumb|پاويا، شهر]][[File:13059300.jpg|thumb|پاويا، شهر]] | [[File:13059300-1.jpg|thumb|پاويا، شهر]][[File:13059300-2.jpg|thumb|پاويا، شهر]][[File:13059300.jpg|thumb|پاويا، شهر]] | ||
(نام باستانی: تیکینوم<ref>Ticinum</ref>) مرکز استان پاویا در ناحیۀ | (نام باستانی: تیکینوم<ref>Ticinum</ref>) مرکز [[پاویا، استان|استان پاویا]] در ناحیۀ [[لومباردی]]، در شمال [[ایتالیا]]، در ساحل رود [[تیچینو]]<ref>River Ticino</ref>، به فاصلۀ ۳۰کیلومتری جنوب [[میلان، شهر|میلان]]. جمعیت آن ۷۸,۳۰۰ نفر است (۱۹۹۸). شهری دانشگاهی و مرکز کشاورزی و صنعتی است؛ ماشین‌های دوزندگی تولید می‌کند. بناهای آن عبارت‌اند از دیوارهای قدیمی؛ کلیسای جامع (آغاز بنا در ۱۴۸۸م، تکمیل ۱۸۹۸)؛ قلعه‌ای از قرن ۱۴م مربوط به خاندان ویسکونتی<ref> Visconti </ref>؛ و دانشگاهی که تأسیس آن را به [[شارلمانی]] نسبت می‌دهند، اما در ۱۳۶۱م گشایش یافت. امپراتور [[اتریش]] در ۱۵۲۵، [[فرانسوای اول (۱۴۹۴م ـ۱۵۴۷)|فرانسوای اول]]، پادشاه [[فرانسه]]، را در این‌جا شکست داد. لیگوری<ref>Liguri </ref>ها پاویا را بنا نهادند. در زمان رومی‌ها اردوگاه نظامی مهم و پایتخت [[لومبارد|لومباردها]] بود تا این‌که در ۷۷۴م به‌دست شارلمانی افتاد. شوراهای کلیسا در ۱۰۸۱م، ۱۱۶۰م، و ۱۴۲۳م در پاویا تشکیل شد. پادشاهان ایتالیا (قرون ۶ ـ۱۱م) و چند امپراتور از [[امپراتوری مقدس روم]] در بازیلیکای سان میکله<ref>San Michele</ref> پاویا تاج‌گذاری کردند. پاویا در ۱۳۵۹م به‌تصرّف خاندان ویسکونتی و در ۱۵۰۰م به اشغال فرانسویان درآمد و در ۱۷۱۴ ضمیمۀ اتریش شد؛ [[بناپارت، ناپلیون|ناپلئون]] در ۱۷۹۶ شهر را غارت کرد. در ۱۸۵۹ بخشی از ایتالیای متحد شد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۴
| پاویا، شهر | |
|---|---|
| کشور | ایتالیا |
| نام فارسی | پاویا |
| نام لاتین | Pavia |
| جمعیت | 78,300 نفر |
| موقعیت | شمال ایتالیا |
| تولیدات و صنایع مهم | تولید ماشین‌های دوزندگی |
| برخی بناهای مهم | کلیسای جامع و قلعه‌ای از قرن 14م |
پاویا، شهر (Pavia)
(نام باستانی: تیکینوم[۱]) مرکز استان پاویا در ناحیۀ لومباردی، در شمال ایتالیا، در ساحل رود تیچینو[۲]، به فاصلۀ ۳۰کیلومتری جنوب میلان. جمعیت آن ۷۸,۳۰۰ نفر است (۱۹۹۸). شهری دانشگاهی و مرکز کشاورزی و صنعتی است؛ ماشین‌های دوزندگی تولید می‌کند. بناهای آن عبارت‌اند از دیوارهای قدیمی؛ کلیسای جامع (آغاز بنا در ۱۴۸۸م، تکمیل ۱۸۹۸)؛ قلعه‌ای از قرن ۱۴م مربوط به خاندان ویسکونتی[۳]؛ و دانشگاهی که تأسیس آن را به شارلمانی نسبت می‌دهند، اما در ۱۳۶۱م گشایش یافت. امپراتور اتریش در ۱۵۲۵، فرانسوای اول، پادشاه فرانسه، را در این‌جا شکست داد. لیگوری[۴]ها پاویا را بنا نهادند. در زمان رومی‌ها اردوگاه نظامی مهم و پایتخت لومباردها بود تا این‌که در ۷۷۴م به‌دست شارلمانی افتاد. شوراهای کلیسا در ۱۰۸۱م، ۱۱۶۰م، و ۱۴۲۳م در پاویا تشکیل شد. پادشاهان ایتالیا (قرون ۶ ـ۱۱م) و چند امپراتور از امپراتوری مقدس روم در بازیلیکای سان میکله[۵] پاویا تاج‌گذاری کردند. پاویا در ۱۳۵۹م به‌تصرّف خاندان ویسکونتی و در ۱۵۰۰م به اشغال فرانسویان درآمد و در ۱۷۱۴ ضمیمۀ اتریش شد؛ ناپلئون در ۱۷۹۶ شهر را غارت کرد. در ۱۸۵۹ بخشی از ایتالیای متحد شد.