آدینه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Added English title to display title and first line)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
Adineh (journal)
آدينه (نشریه)  Adineh (journal)
 
 
ماهنامۀ علمی، فرهنگی، هنری، چاپ تهران. صاحب‌امتیازش غلام‌حسین ذاکری و سردبیران آن سیروس علی‌نژاد و فرج سرکوهی بوده‌اند. نخستین شماره‌اش در ۱۳۶۶ منتشر شد. پروانۀ انتشار آدینه در ۱۳۷۷ لغو شد و در ۱۳۷۸، دادگاه تجدیدنظر حکم لغو نشریه را باطل کرد و چندی بعد در همین سال تعطیل شد. مجله‎‌ای جدی و مطرح در ادبیات معاصر بود که برخی شماره‌هایش جنجال‌برانگیز شد. چند شمارۀ آن مطالبی دربارۀ رسم‌الخط زبان فارسی و نقد و بررسی آن داشت. ویژه‌نامه‌هایی نیز دربارۀ شعر و ادبیات منتشر می‌کرد. برخی از مصاحبه‌‎های آن با افراد سرشناس مثل [[پرویز ناتل خانلری]]، به‌ویژه بعد از انقلاب غافلگیرکننده بود. علاوه بر موضوع‌های ادبی، به مباحث اجتماعی مثل سانسور، جنگ، گرسنگی، و خشونت نیز می‌پرداخت.
----


<br />آدينه (نشریه)


ماهنامۀ علمی، فرهنگی، هنری، چاپ تهران. صاحب‌امتیازش غلام‌حسین ذاکری و سردبیران آن سیروس علی‌نژاد و فرج سرکوهی بوده‌اند. نخستین شماره‌اش در ۱۳۶۶ منتشر شد. پروانۀ انتشار آدینه در ۱۳۷۷ لغو شد و در ۱۳۷۸، دادگاه تجدیدنظر حکم لغو نشریه را باطل کرد و چندی بعد در همین سال تعطیل شد. مجله‎‌ای جدی و مطرح در ادبیات معاصر بود که برخی شماره‌هایش جنجال‌برانگیز شد. چند شمارۀ آن مطالبی دربارۀ رسم‌الخط زبان فارسی و نقد و بررسی آن داشت. ویژه‌نامه‌هایی نیز دربارۀ شعر و ادبیات منتشر می‌کرد. برخی از مصاحبه‌‎های آن با افراد سرشناس مثل ناتل خانلری، به‌ویژه بعد از انقلاب غافلگیرکننده بود. علاوه بر موضوع‌های ادبی، به مباحث اجتماعی مثل سانسور، جنگ، گرسنگی، و خشونت نیز می‌پرداخت.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۹

آدينه (نشریه) Adineh (journal)


ماهنامۀ علمی، فرهنگی، هنری، چاپ تهران. صاحب‌امتیازش غلام‌حسین ذاکری و سردبیران آن سیروس علی‌نژاد و فرج سرکوهی بوده‌اند. نخستین شماره‌اش در ۱۳۶۶ منتشر شد. پروانۀ انتشار آدینه در ۱۳۷۷ لغو شد و در ۱۳۷۸، دادگاه تجدیدنظر حکم لغو نشریه را باطل کرد و چندی بعد در همین سال تعطیل شد. مجله‎‌ای جدی و مطرح در ادبیات معاصر بود که برخی شماره‌هایش جنجال‌برانگیز شد. چند شمارۀ آن مطالبی دربارۀ رسم‌الخط زبان فارسی و نقد و بررسی آن داشت. ویژه‌نامه‌هایی نیز دربارۀ شعر و ادبیات منتشر می‌کرد. برخی از مصاحبه‌‎های آن با افراد سرشناس مثل پرویز ناتل خانلری، به‌ویژه بعد از انقلاب غافلگیرکننده بود. علاوه بر موضوع‌های ادبی، به مباحث اجتماعی مثل سانسور، جنگ، گرسنگی، و خشونت نیز می‌پرداخت.