آرمینیوسیان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آرْمینیوسیان (Arminian)<br/> گروهی مسیحی که زیر بار کالونیسم<ref>Calvinism</ref> خشک اوایل قرن ۱۷ نرفتند و نفوذ فراوانی در دربارهای جیمز اول و چارلز اول<ref>Charles I</ref>، پادشاهان انگلستان، داشتند. آرمینیان که نامشان را از یاکوبوس آرمینیوس<ref>jacobus Arminius</ref>، متکلم هلندی، گرفته بودند، تقدیر را انکار می‌کردند و بر اعمال کلیسای اولیه، پیوستگی کلیسای انگلیکان<ref>Anglican Church</ref> با کلیسای پیش از اصلاحات دینی<ref>Reformation</ref>، و اهمیت اسقفی‌ها تأکید داشتند. عقاید آن‌ها، و نیز علاقۀ اسقف‌های آرمینی به تشریفات در برگزاری آیین‌های کلیسا، ترس زیادی از بازگشت به دامان کلیسای کاتولیک رومی پدید آورد. از حامیان اصلی آرمینیان در کلیسای انگلستان، سراسقف ویلیام لود<ref>William Laud</ref> بود. پیوریتن<ref>Puritan</ref>ها و کالونیها که در اکثریت بودند به مخالفت با آرمینیان ادامه دادند. | آرْمینیوسیان (Arminian)<br/> گروهی مسیحی که زیر بار [[کالونیسم]]<ref>Calvinism</ref> خشک اوایل قرن ۱۷ نرفتند و نفوذ فراوانی در دربارهای [[جیمز اول (۱۵۶۶ـ۱۶۲۵)|جیمز اول]] و [[چارلز اول]]<ref>Charles I</ref>، پادشاهان انگلستان، داشتند. آرمینیان که نامشان را از یاکوبوس آرمینیوس<ref>jacobus Arminius</ref>، متکلم هلندی، گرفته بودند، تقدیر را انکار می‌کردند و بر اعمال کلیسای اولیه، پیوستگی کلیسای انگلیکان<ref>Anglican Church</ref> با کلیسای پیش از اصلاحات دینی<ref>Reformation</ref>، و اهمیت اسقفی‌ها تأکید داشتند. عقاید آن‌ها، و نیز علاقۀ اسقف‌های آرمینی به تشریفات در برگزاری آیین‌های کلیسا، ترس زیادی از بازگشت به دامان کلیسای کاتولیک رومی پدید آورد. از حامیان اصلی آرمینیان در کلیسای انگلستان، سراسقف ویلیام لود<ref>William Laud</ref> بود. پیوریتن<ref>Puritan</ref>ها و کالونیها که در اکثریت بودند به مخالفت با آرمینیان ادامه دادند. | ||
| مقالۀ [[آرمینیوس، آیین]] نیز دیده شود. | ||
---- | ---- | ||
[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:مسیحیت – فرقه ها، مکاتب و جوامع]] | [[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:مسیحیت – فرقه ها، مکاتب و جوامع]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۱
آرْمینیوسیان (Arminian)
گروهی مسیحی که زیر بار کالونیسم[۱] خشک اوایل قرن ۱۷ نرفتند و نفوذ فراوانی در دربارهای جیمز اول و چارلز اول[۲]، پادشاهان انگلستان، داشتند. آرمینیان که نامشان را از یاکوبوس آرمینیوس[۳]، متکلم هلندی، گرفته بودند، تقدیر را انکار می‌کردند و بر اعمال کلیسای اولیه، پیوستگی کلیسای انگلیکان[۴] با کلیسای پیش از اصلاحات دینی[۵]، و اهمیت اسقفی‌ها تأکید داشتند. عقاید آن‌ها، و نیز علاقۀ اسقف‌های آرمینی به تشریفات در برگزاری آیین‌های کلیسا، ترس زیادی از بازگشت به دامان کلیسای کاتولیک رومی پدید آورد. از حامیان اصلی آرمینیان در کلیسای انگلستان، سراسقف ویلیام لود[۶] بود. پیوریتن[۷]ها و کالونیها که در اکثریت بودند به مخالفت با آرمینیان ادامه دادند.
مقالۀ آرمینیوس، آیین نیز دیده شود.