آسکلپیوس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آسْکْلِپیوس (Asclepius)<br/> [[File:10128500.jpg|thumb|آسکلپيوس]]خدای طب در اساطیر یونان (در روم، آیسکولاپیوس<ref>Aesculapius</ref>). پسر آپولون<ref>Apollo</ref>، پدر پاناکا<ref>Panacea</ref>، و هوگی‌ئی‌یا<ref>Hygieia</ref>، الهۀ تندرستی بود. نمادش کادوکئوس<ref>Caduceus</ref> | آسْکْلِپیوس (Asclepius)<br/> [[File:10128500.jpg|thumb|آسکلپيوس]]خدای طب در اساطیر [[یونان باستان|یونان]] (در روم، آیسکولاپیوس<ref>Aesculapius</ref>). پسر [[آپولون]]<ref>Apollo</ref>، پدر پاناکا<ref>Panacea</ref>، و [[هوگی یی یا|هوگی‌ئی‌یا]]<ref>Hygieia</ref>، الهۀ تندرستی بود. نمادش [[کادوکیوس|کادوکئوس]]<ref>Caduceus</ref> است، عصای بالداری که دو مار دور آن حلقه زده‌اند؛ موجوداتی که ظاهراً با پوست‌اندازی حیات دوباره می‌یابند. پرستش او در [[تسالی]]<ref>Thessaly</ref> در شمال یونان آغاز شد اما پرستشگاه اصلی‌اش در دوران باستان در [[اپیداروس]]<ref>Epidaurus</ref> بود. بیماران، شب را در معبد او می‌گذراندند، و براساس رویاهایشان تحت درمان قرار می‌گرفتند. این کیش از ۲۹۳پ‌م در روم گسترش یافت. آسکلیپوس قدرت شفابخشی خود را از آپولون به ارث برده بود و [[شیرون (اسطوره شناسی)|شیرون]]<ref>Chiron</ref>، که از [[قنطورس (اسطوره)|قَنطورِس]]<ref>Centaur</ref>ها (موجودات نیم انسان و نیم اسب) بود، او را طب و شکار تعلیم داد. با زنده‌کردن مردگان، خشم [[پلوتون (اسطوره)|پلوتون]]<ref>Pluto</ref>، خدای عالم زیرین، را برانگیخت؛ [[زیوس|زئوس]]<ref>Zeus</ref> او را کشت ولی سپس زندگی جاوید به او بخشید. آسکلیپِدیا<ref>Asclepiadae</ref>، فرقه‌ای از کاهنان بودند که مدعیِ داشتن دانش پزشکی بودند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۵
آسْکْلِپیوس (Asclepius)
خدای طب در اساطیر یونان (در روم، آیسکولاپیوس[۱]). پسر آپولون[۲]، پدر پاناکا[۳]، و هوگی‌ئی‌یا[۴]، الهۀ تندرستی بود. نمادش کادوکئوس[۵] است، عصای بالداری که دو مار دور آن حلقه زده‌اند؛ موجوداتی که ظاهراً با پوست‌اندازی حیات دوباره می‌یابند. پرستش او در تسالی[۶] در شمال یونان آغاز شد اما پرستشگاه اصلی‌اش در دوران باستان در اپیداروس[۷] بود. بیماران، شب را در معبد او می‌گذراندند، و براساس رویاهایشان تحت درمان قرار می‌گرفتند. این کیش از ۲۹۳پ‌م در روم گسترش یافت. آسکلیپوس قدرت شفابخشی خود را از آپولون به ارث برده بود و شیرون[۸]، که از قَنطورِس[۹]ها (موجودات نیم انسان و نیم اسب) بود، او را طب و شکار تعلیم داد. با زنده‌کردن مردگان، خشم پلوتون[۱۰]، خدای عالم زیرین، را برانگیخت؛ زئوس[۱۱] او را کشت ولی سپس زندگی جاوید به او بخشید. آسکلیپِدیا[۱۲]، فرقه‌ای از کاهنان بودند که مدعیِ داشتن دانش پزشکی بودند.