آقا ضیاء عراقی (اراک ۱۲۴۰ـ نجف ۱۳۲۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها

|نام =

|شغل و تخصص های دیگر=محقق، نظریه پرداز و مدرس امامی

|آثار =الحاشیه علی بیع المکاسب؛ مقالات الاصول

}}

(یا: ضیاءالدین علی) مرجع تقلید، محقق، نظریه‌پرداز و مدرّس امامی. نزد پدرش در اراک، در محضر هاشم چهارسوقی، ابوالمعالی کلباسی و آخوند کاشی در اصفهان، و در محضر سیدمحمد فشارکی، حسین خلیلی، آخوند خراسانی، [[یزدی، سید محمدکاظم (یزد ۱۲۴۷ـ نجف ۱۳۳۷ق)|سیدکاظم یزدی]] و شیخ‌الشریعۀ اصفهانی در نجف درس خواند. از معدود کسانی است که در کمال‌بخشیدن به مکتب [[شیخ انصاری]] نقش داشت. ۶۰ سال فقه و اصول تدریس کرد و گویا پیش از سفر به نجف مجتهد بود. [[شاهرودی، سید محمود (شاهرود ۱۳۰۱ـ نجف ۱۳۹۴ق)|سیدمحمود شاهرودی]]، [[شیرازی، عبدالهادی|سیدعبدالهادی شیرازی]]، سیدمحسن حکیم، [[خویی، سید ابوالقاسم (خوی ۱۲۷۸ـ بغداد ۱۳۷۱ش)|سیدابوالقاسم خویی]]، [[خوانساری، محمدتقی (خوانسار ۱۲۶۷ـ همدان ۱۳۳۱ش)|سیدمحمدتقی خوانساری]]، سیدعلی یثربی، عبدالنبی عراقی، [[آملی، محمدتقی (تهران ۱۲۶۵ـ۱۳۴۹ش)|محمدتقی]] و [[آملی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش)|میرزاهاشم آملی]]، محمدتقی بروجردی، حسن و یحیی یزدی، سیداحمد و موسی خوانساری، حسین جلّی، سیدعبدالله شیرازی و محمدرضا مظفر، همگی از مراجع تقلید و مجتهدان معروف، از شاگردان او بودند. وی رساله‌ای مستقل ننوشته است. پاره‌ای از تألیفاتش به‌چاپ نرسیده یا ازبین‌ رفته است. از آثار اوست: ''الحاشیة علی بیع‌المکاسب''؛ ''مقالات الاصول''؛ ''الحاشیة علی‌العروة‌الوثقی''؛ ''شرح تبصرة‌المتعلمین'' (نجف، ۱۳۴۵).

<br /> &nbsp;

[[Category:دین اسلام]]