برج پیر علمدار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
برج پیر علمدار<br/> [[File:12175800.jpg|thumb|برج پير علمدار]] | برج پیر علمدار<br/> [[File:12175800.jpg|thumb|برج پير علمدار]] | ||
[[File:12175800-1.jpg|thumb]] | [[File:12175800-1.jpg|thumb]] | ||
بنای تاریخی در شرق [[دامغان، شهر|شهر دامغان]] نزدیک مسجد جامع و مدرسۀ حاج فتحعلی‌بیگ واقع در [[سمنان، استان|استان سمنان]]. این ساختمان با ارتفاع 13متر و قطر داخلی ۴.۵متر مقبرۀ محمد بن ابراهیم، پدر ابوحرب بختیاری، ممدوح [[منوچهری دامغانی، احمد بن قوص ( ـ ۴۳۲ق)|منوچهری دامغانی]]، است که در سال ۴۱۷ق به‌شکل برجی مدور و آجری با [[گنبد (معماری)|گنبد]] مخروطی پیازی‌شکل ساخته شده است. این گنبد در گذشته ایوانی داشته که امروزه اثری از آن باقی نمانده است. کتیبه‌ای زیبا به [[کوفی، خط|خط کوفی]] مشبک در این بنا دیده می‌شود. این مقبره از بناهای دیدنی و جاذبه‌های مهم گردشگری منطقه به‌شمار | بنای تاریخی در شرق [[دامغان، شهر|شهر دامغان]] نزدیک مسجد جامع و مدرسۀ حاج فتحعلی‌بیگ واقع در [[سمنان، استان|استان سمنان]]. این ساختمان با ارتفاع 13متر و قطر داخلی ۴.۵متر مقبرۀ محمد بن ابراهیم، پدر ابوحرب بختیاری، ممدوح [[منوچهری دامغانی، احمد بن قوص ( ـ ۴۳۲ق)|منوچهری دامغانی]]، است که در سال ۴۱۷ق به‌شکل برجی مدور و آجری با [[گنبد (معماری)|گنبد]] مخروطی پیازی‌شکل ساخته شده است. این گنبد در گذشته ایوانی داشته که امروزه اثری از آن باقی نمانده است. کتیبه‌ای زیبا به [[کوفی، خط|خط کوفی]] مشبک در این بنا دیده می‌شود. | ||
این مقبره که از بناهای دیدنی و جاذبه‌های مهم گردشگری منطقه به‌شمار می‌رود، در سال ۱۳۱۰ش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۳
برج پیر علمدار
بنای تاریخی در شرق شهر دامغان نزدیک مسجد جامع و مدرسۀ حاج فتحعلی‌بیگ واقع در استان سمنان. این ساختمان با ارتفاع 13متر و قطر داخلی ۴.۵متر مقبرۀ محمد بن ابراهیم، پدر ابوحرب بختیاری، ممدوح منوچهری دامغانی، است که در سال ۴۱۷ق به‌شکل برجی مدور و آجری با گنبد مخروطی پیازی‌شکل ساخته شده است. این گنبد در گذشته ایوانی داشته که امروزه اثری از آن باقی نمانده است. کتیبه‌ای زیبا به خط کوفی مشبک در این بنا دیده می‌شود.
این مقبره که از بناهای دیدنی و جاذبه‌های مهم گردشگری منطقه به‌شمار می‌رود، در سال ۱۳۱۰ش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.