فروغی، محمدحسین (اصفهان ۱۲۱۸ـ تهران ۱۲۸۶ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فروغی، | فروغی، محمدحسین (اصفهان ۱۲۱۸ـ تهران ۱۲۸۶ش)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان = محمدحسین فروغی | ||
|نام = | |نام = | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار=ادب - فروغی | ||
|لقب= ذکاءالملک اول | |لقب= ذکاءالملک اول | ||
|زادروز=اصفهان ۱۲۱۸ش | |زادروز=اصفهان ۱۲۱۸ش | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۴: | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی = ادیب، شاعر، نویسنده | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر=روزنامه‌نگار | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}(ملقّب به: ذکاءالملک اول) ادیب، شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار ایرانی. پس از آشنایی با [[اعتمادالسلطنه، محمدحسن ( ـ۱۳۱۳ق)|محمدحسن‌خان اعتمادالسلطنه]]، وزیر انطباعات، و همکاری با وی به مترجمی و مدیریت دارالطّباعه منصوب شد. در ۱۳۰۸ق، به‌‌موجب فرمان [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه]] به درجۀ اول استیفا و ریاست دارالطّباعه رسید. به‌سبب انتقاد از عقب‌افتادگی ایران به‌دستور ناصرالدین‌شاه چندی زندانی و در اوایل سلطنت [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین‌شاه]] به کار دعوت شد. ضمن ادارۀ مدرسۀ علوم سیاسی تهران روزنامۀ ''جریدۀ هفتگی'' و سپس [[تربیت (نشریه)|روزنامۀ ''تربیت'']] را تأسیس و منتشر کرد. از پیشگامان، مؤسسان و مدیران جراید در ایران است که موفق شد با تهیه و ترجمۀ مقالات و نشر آن‌ها در روزنامه‌های مختلف، به‌خصوص ''تربیت''، خدمات ارزنده‌ای در این زمینه انجام دهد. شاعری او مورد توجه و اعجاب معاصران وی قرار گرفت، چندان‌که ناصرالدین‌شاه پس از مرگ [[فروغی بسطامی، عباس (کربلا ۱۲۱۳ـ۱۲۷۴ق)|فروغی بسطامی]]، تخلّص او را، که تا آن زمان ادب بود، تغییر داد و کلمۀ فروغی را برای وی انتخاب کرد. برخی از آثار اعتمادالسّلطنه یا کتاب‌هایی که دیگران زیر نظر وی تدوین کرده‌اند، با نظارت و انشای فروغی به‌چاپ می‌رسیده است. افزون بر چند سمت در امور انطباعات او را باید به مفهوم امروزی ویراستار مجموعۀ انتشارات انطباعات در عهد ناصری و مظفری دانست. از دیگر آثارش: ''دیوان اشعار''؛ ''شرح احوال شعرای متقدّمین''؛ ''علم بدیع'' (۱۳۳۲ق)؛ ''ریحانة‌الافکار'' (۱۳۲۵ق)؛ ''تاریخ اسکندر کبیر''؛ ''سفر هشتاد روزۀ دور دنیا'' (۱۳۱۶ق)؛ ''کلبۀ هندی''؛ ''رِنِه'' از شاتو بریان. | }}[[پرونده: 33094500.jpg | بندانگشتی|فروغي، محمّدحسين]](ملقّب به: ذکاءالملک اول) ادیب، شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار ایرانی. پس از آشنایی با [[اعتمادالسلطنه، محمدحسن ( ـ۱۳۱۳ق)|محمدحسن‌خان اعتمادالسلطنه]]، وزیر انطباعات، و همکاری با وی به مترجمی و مدیریت دارالطّباعه منصوب شد. در ۱۳۰۸ق، به‌‌موجب فرمان [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه]] به درجۀ اول استیفا و ریاست دارالطّباعه رسید. به‌سبب انتقاد از عقب‌افتادگی ایران به‌دستور ناصرالدین‌شاه چندی زندانی و در اوایل سلطنت [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین‌شاه]] به کار دعوت شد. ضمن ادارۀ مدرسۀ علوم سیاسی تهران روزنامۀ ''جریدۀ هفتگی'' و سپس [[تربیت (نشریه)|روزنامۀ ''تربیت'']] را تأسیس و منتشر کرد. از پیشگامان، مؤسسان و مدیران جراید در ایران است که موفق شد با تهیه و ترجمۀ مقالات و نشر آن‌ها در روزنامه‌های مختلف، به‌خصوص ''تربیت''، خدمات ارزنده‌ای در این زمینه انجام دهد. شاعری او مورد توجه و اعجاب معاصران وی قرار گرفت، چندان‌که ناصرالدین‌شاه پس از مرگ [[فروغی بسطامی، عباس (کربلا ۱۲۱۳ـ۱۲۷۴ق)|فروغی بسطامی]]، تخلّص او را، که تا آن زمان ادب بود، تغییر داد و کلمۀ فروغی را برای وی انتخاب کرد. برخی از آثار اعتمادالسّلطنه یا کتاب‌هایی که دیگران زیر نظر وی تدوین کرده‌اند، با نظارت و انشای فروغی به‌چاپ می‌رسیده است. افزون بر چند سمت در امور انطباعات او را باید به مفهوم امروزی ویراستار مجموعۀ انتشارات انطباعات در عهد ناصری و مظفری دانست. از دیگر آثارش: ''دیوان اشعار''؛ ''شرح احوال شعرای متقدّمین''؛ ''علم بدیع'' (۱۳۳۲ق)؛ ''ریحانة‌الافکار'' (۱۳۲۵ق)؛ ''تاریخ اسکندر کبیر''؛ ''سفر هشتاد روزۀ دور دنیا'' (۱۳۱۶ق)؛ ''کلبۀ هندی''؛ ''رِنِه'' از شاتو بریان. | ||
<br><!--33094500--> | <br><!--33094500--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
نسخهٔ ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۹
فروغی، محمدحسین (اصفهان ۱۲۱۸ـ تهران ۱۲۸۶ش)
| محمدحسین فروغی | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان ۱۲۱۸ش |
| درگذشت | تهران ۱۲۸۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | ادیب، شاعر، نویسنده |
| شغل و تخصص های دیگر | روزنامه‌نگار |
| لقب | ذکاءالملک اول |
| آثار | دیوان اشعار؛ شرح احوال شعرای متقدّمین؛علم بدیع (1332ق)؛ ریحانة‌الافکار (1325ق)؛ تاریخ اسکندر کبیر؛ سفر هشتاد روزۀ دور دنیا (1316ق) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| جوایز و افتخارات | از پیشگامان، مؤسسان و مدیران جراید در ایران |
(ملقّب به: ذکاءالملک اول) ادیب، شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار ایرانی. پس از آشنایی با محمدحسن‌خان اعتمادالسلطنه، وزیر انطباعات، و همکاری با وی به مترجمی و مدیریت دارالطّباعه منصوب شد. در ۱۳۰۸ق، به‌‌موجب فرمان ناصرالدین‌شاه به درجۀ اول استیفا و ریاست دارالطّباعه رسید. به‌سبب انتقاد از عقب‌افتادگی ایران به‌دستور ناصرالدین‌شاه چندی زندانی و در اوایل سلطنت مظفرالدین‌شاه به کار دعوت شد. ضمن ادارۀ مدرسۀ علوم سیاسی تهران روزنامۀ جریدۀ هفتگی و سپس روزنامۀ تربیت را تأسیس و منتشر کرد. از پیشگامان، مؤسسان و مدیران جراید در ایران است که موفق شد با تهیه و ترجمۀ مقالات و نشر آن‌ها در روزنامه‌های مختلف، به‌خصوص تربیت، خدمات ارزنده‌ای در این زمینه انجام دهد. شاعری او مورد توجه و اعجاب معاصران وی قرار گرفت، چندان‌که ناصرالدین‌شاه پس از مرگ فروغی بسطامی، تخلّص او را، که تا آن زمان ادب بود، تغییر داد و کلمۀ فروغی را برای وی انتخاب کرد. برخی از آثار اعتمادالسّلطنه یا کتاب‌هایی که دیگران زیر نظر وی تدوین کرده‌اند، با نظارت و انشای فروغی به‌چاپ می‌رسیده است. افزون بر چند سمت در امور انطباعات او را باید به مفهوم امروزی ویراستار مجموعۀ انتشارات انطباعات در عهد ناصری و مظفری دانست. از دیگر آثارش: دیوان اشعار؛ شرح احوال شعرای متقدّمین؛ علم بدیع (۱۳۳۲ق)؛ ریحانة‌الافکار (۱۳۲۵ق)؛ تاریخ اسکندر کبیر؛ سفر هشتاد روزۀ دور دنیا (۱۳۱۶ق)؛ کلبۀ هندی؛ رِنِه از شاتو بریان.