آقازاده خراسانی، میرزا محمد (نجف ۱۲۹۴ـ تهران ۱۳۵۶ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:میرزا محمد آقازاده خراسانی.png|بندانگشتی|میرزا محمد آقازاده خراسانی]] | [[پرونده:میرزا محمد آقازاده خراسانی.png|بندانگشتی|میرزا محمد آقازاده خراسانی]] | ||
آقازادۀ خراسانی، میرزا | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
آقازادۀ خراسانی، میرزا محمد (نجف ۱۲۹۴ـ تهران ۱۳۵۶ق) Aghazadeh Khorasani, Mirza Mohammad<br /> از علمای مجاهد ایران، فرزند [[ملا محمد کاظم خراسانی|آخوند خراسانی]]. پس از گذراندن مقدمات و سطح در فقه و اصول و کسب درجۀ اجتهاد، به‌‌دستور پدر به خراسان رفت و در [[مسجد گوهرشاد]] به‌تدریس پرداخت (۱۳۲۵ق). در جریان جنبش [[مشروطیت، انقلاب|مشروطیت]]، به دفاع از مشروطیت و انتقاد از استبداد پرداخت. در ۱۳۰۴ش نمایندۀ مردم سبزوار در مجلس مؤسسان شد و در جشن تاج‌گذاری [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] شرکت کرد. وی پس از سرکوب خونین مردم مشهد در مسجد گوهرشاد، دستگیر و به یزد تبعید (۲۲ تیر ۱۳۱۴) گردید و چند ماه بعد در تهران به اعدام محکوم شد، اما بر اثر فشار سیاسی علمای عتبات، این حکم لغو شد و به اقامت اجباری در تهران تخفیف یافت. مقبرۀ او در حرم [[عبدالعظیم حسنی|حضرت عبدالعظیم]] (ع) است. | |||
از آثارش: ''القضاء و الشهادات''؛ ''مبحث الفاظ''؛ ''حاشیه بر کفایةالاصول''. | از آثارش: ''القضاء و الشهادات''؛ ''مبحث الفاظ''؛ ''حاشیه بر کفایةالاصول''. | ||
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۹
| جعبه زندگینامه |
|---|
آقازادۀ خراسانی، میرزا محمد (نجف ۱۲۹۴ـ تهران ۱۳۵۶ق) Aghazadeh Khorasani, Mirza Mohammad
از علمای مجاهد ایران، فرزند آخوند خراسانی. پس از گذراندن مقدمات و سطح در فقه و اصول و کسب درجۀ اجتهاد، به‌‌دستور پدر به خراسان رفت و در مسجد گوهرشاد به‌تدریس پرداخت (۱۳۲۵ق). در جریان جنبش مشروطیت، به دفاع از مشروطیت و انتقاد از استبداد پرداخت. در ۱۳۰۴ش نمایندۀ مردم سبزوار در مجلس مؤسسان شد و در جشن تاج‌گذاری رضاشاه شرکت کرد. وی پس از سرکوب خونین مردم مشهد در مسجد گوهرشاد، دستگیر و به یزد تبعید (۲۲ تیر ۱۳۱۴) گردید و چند ماه بعد در تهران به اعدام محکوم شد، اما بر اثر فشار سیاسی علمای عتبات، این حکم لغو شد و به اقامت اجباری در تهران تخفیف یافت. مقبرۀ او در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) است.
از آثارش: القضاء و الشهادات؛ مبحث الفاظ؛ حاشیه بر کفایةالاصول.