روحانی، اردشیر (تهران ۱۳۲۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:Ardeshir-Rohani.jpg|بندانگشتی|اردشیر روحانی]] | [[پرونده:Ardeshir-Rohani.jpg|بندانگشتی|اردشیر روحانی]] | ||
<p>آهنگ‌ساز، نوازنده و هنرآموز ایرانی پیانو. با موسیقی در محیط مساعد خانواده آشنا شد، در هنرستان موسیقی ملی به فراگیری پیانو پرداخت؛ و از درس‌های جواد | <p>آهنگ‌ساز، نوازنده و هنرآموز ایرانی پیانو. با موسیقی در محیط مساعد خانواده آشنا شد، در [[هنرستان موسیقی ملی]] به فراگیری پیانو پرداخت؛ و از درس‌های [[معروفی، جواد (تهران ۱۲۹۱ـ همان جا ۱۳۷۲ش)|جواد معروفی]]، و [[حسین تهرانی]]، در زمینۀ ریتم‌شناسی و از آموزش‌های [[دهلوی، حسین (تهران ۱۳۰۶ش )|حسین دهلوی]] در زمینۀ آهنگ‌سازی استفاده کرد. در ۱۳۴۳ با بورس تحصیلی به کنسرواتور وین رفت و نزد [[توماس کریستین داوید|توماس کریستیان داوید]]، رهبر مشهور اتریشی، آهنگ‌سازی خواند. پروفسور [[ملیک اصلانیان، امانویل (تبریز ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۸۲ش)|امانوئل ملیک اصلانیان]] را استاد اصلی خود می‌دانست و دانش او در نوازندگی پیانو و موسیقی را، می‌ستود. اردشیر روحانی از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۸ در هنرستان عالی موسیقی تدریس کرد و از آن پس نیز فعالیت‌های خود را در ایران و خارج از ایران ادامه داده است. از آثار اوست: ''راپسودی شُلَیل و نغمه‌های روستایی'' برای پیانو و ارکستر، ''اتود ماهور''، ''راپسودی اصفهان''، ''اتود در بیات اصفهان و دشتی'' (تک‌نوازی پیانو)، با ''عاشقان'' و ''کوی دوست'' تک‌نوازی با همراهی تنبک [[اسماعیلی، محمد (تهران ۱۳۱۳ش)|محمد اسماعیلی]].</p> | ||
<br><!--22146100--> | <br><!--22146100--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۰
روحانی، اردشیر (تهران ۱۳۲۵ش)
| اردشیر روحانی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۲۵ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در کنسرواتور وین |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| شغل و تخصص های دیگر | هنرآموز |
| آثار | راپسودی شلیل و نغمه های روستایی برای پیانو و ارکستر، اتود ماهور، راپسودی اصفهان |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌ساز، نوازنده و هنرآموز ایرانی پیانو. با موسیقی در محیط مساعد خانواده آشنا شد، در هنرستان موسیقی ملی به فراگیری پیانو پرداخت؛ و از درس‌های جواد معروفی، و حسین تهرانی، در زمینۀ ریتم‌شناسی و از آموزش‌های حسین دهلوی در زمینۀ آهنگ‌سازی استفاده کرد. در ۱۳۴۳ با بورس تحصیلی به کنسرواتور وین رفت و نزد توماس کریستیان داوید، رهبر مشهور اتریشی، آهنگ‌سازی خواند. پروفسور امانوئل ملیک اصلانیان را استاد اصلی خود می‌دانست و دانش او در نوازندگی پیانو و موسیقی را، می‌ستود. اردشیر روحانی از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۸ در هنرستان عالی موسیقی تدریس کرد و از آن پس نیز فعالیت‌های خود را در ایران و خارج از ایران ادامه داده است. از آثار اوست: راپسودی شُلَیل و نغمه‌های روستایی برای پیانو و ارکستر، اتود ماهور، راپسودی اصفهان، اتود در بیات اصفهان و دشتی (تک‌نوازی پیانو)، با عاشقان و کوی دوست تک‌نوازی با همراهی تنبک محمد اسماعیلی.