بروجن، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۵: خط ۱۵:
| شهر ها و آبادی های مهم = بروجن، گندمان، بُلداجی، فرادُنبه، سفیددشت، گهرو، نَقنه، و اورِگان
| شهر ها و آبادی های مهم = بروجن، گندمان، بُلداجی، فرادُنبه، سفیددشت، گهرو، نَقنه، و اورِگان
}}بُروجِن، شهرستان
}}بُروجِن، شهرستان
[[پرونده:12220200.jpg|بندانگشتی|تقسیمات شهرستان بروجن]]
واقع در شرق استان [[چهارمحال و بختیاری]]، مشتمل بر بخش‌های مرکزی، بُلداجی، و گندمان، با مرکزیت اداری [[بروجن، شهر|شهر بروجن]]. از شمال به شهرستان شهرکرد، از شرق به شهرستان‌های مبارکه و سمیرم در استان اصفهان، از جنوب به شهرستان لُردگان، و از غرب به شهرستان اَردَل محدود است. اراضی آن کوهستانی است و کوه‌های بلندی در آن قرار دارند، از جمله [[هزاردره]] با ارتفاع ۳,۸۶۳متر، چرو، دودلو، گندمان، و برآفتاب که ارتفاع همگی آن‌ها بالاتر از ۳هزار متر است. رودخانۀ آغبلاغ، بیشۀ کتک، و دریاچۀ گل از عوارض مهم آبی آن به‌شمار می‌آیند.


واقع در شرق استان چهارمحال و بختیاری، مشتمل بر بخش‌های مرکزی، بُلداجی، و گندمان، با مرکزیت اداری شهر بُروجِن. از شمال به شهرستان شهرکرد، از شرق به شهرستان‌های مبارکه و سمیرم در استان اصفهان، از جنوب به شهرستان لُردگان، و از غرب به شهرستان اَردَل محدود است. اراضی آن کوهستانی است و کوه‌های بلندی در آن قرار دارند، از جمله هزار دره با ارتفاع ۳,۸۶۳ متر، چرو، دودلو، گندمان، و برآفتاب که ارتفاع همگی آن‌ها بالاتر از ۳هزار متر است. رودخانۀ آغبلاغ، بیشۀ کتک، و دریاچۀ گل از عوارض مهم آبی آن به‌شمار می‌آیند. اقلیم این شهرستان معتدل تا معتدلِ مایل به سرد و نیمه‌خشک و جمعیت آن ۱۱۵,۲۸۶ نفر است (۱۳۸۵). آبادی‌های مهم آن عبارت‌اند از بروجن، گندمان، بُلداجی، فرادُنبه، سفیددشت، گهرو، نَقنه، و اورِگان. دامداری، کشاورزی، و قالی‌بافی بخشی از مشاغل ساکنان آن است. راه‌های شهرضا و مبارکه به شهرکرد، یاسوج، و اردل خطوط ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند.
اقلیم این شهرستان معتدل تا معتدلِ مایل به سرد و نیمه‌خشک و جمعیت آن 122,483نفر است (۱۳9۵ش). آبادی‌های مهم آن عبارت‌اند از بروجن، گندمان، بُلداجی، فرادُنبه، سفیددشت، گهرو، نَقنه، و اورِگان. دامداری، کشاورزی، و قالی‌بافی بخشی از مشاغل ساکنان آن است. راه‌های شهرضا و مبارکه به شهرکرد، یاسوج، و اردل خطوط ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. عموم مردم این شهرستان از طوایف لر بختیاری هستند.
 
----<br/> <!--12220200-->
<br/> <!--12220200-->


[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:چهارمحال و بختیاری]]
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:چهارمحال و بختیاری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۵

بروجن، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان چهارمحال و بختیاری
بخش مرکزی، بُلداجی و گندمان
جمعیت ۱۱۵,۲۸۶ نفر (۱۳۸۵ش)
موقعیت جنوب شهرستان شهرکرد، غرب شهرستان‌های مبارکه و سمیرم در استان اصفهان، شمال شهرستان لُردگان، و شرق شهرستان اَردَل
نوع اقلیم معتدل تا معتدلِ مایل به سرد و نیمه‌خشک
تولیدات و صنایع مهم دامداری، کشاورزی، و قالی‌بافی
شهر ها و آبادی های مهم بروجن، گندمان، بُلداجی، فرادُنبه، سفیددشت، گهرو، نَقنه، و اورِگان

بُروجِن، شهرستان

تقسیمات شهرستان بروجن

واقع در شرق استان چهارمحال و بختیاری، مشتمل بر بخش‌های مرکزی، بُلداجی، و گندمان، با مرکزیت اداری شهر بروجن. از شمال به شهرستان شهرکرد، از شرق به شهرستان‌های مبارکه و سمیرم در استان اصفهان، از جنوب به شهرستان لُردگان، و از غرب به شهرستان اَردَل محدود است. اراضی آن کوهستانی است و کوه‌های بلندی در آن قرار دارند، از جمله هزاردره با ارتفاع ۳,۸۶۳متر، چرو، دودلو، گندمان، و برآفتاب که ارتفاع همگی آن‌ها بالاتر از ۳هزار متر است. رودخانۀ آغبلاغ، بیشۀ کتک، و دریاچۀ گل از عوارض مهم آبی آن به‌شمار می‌آیند.

اقلیم این شهرستان معتدل تا معتدلِ مایل به سرد و نیمه‌خشک و جمعیت آن 122,483نفر است (۱۳9۵ش). آبادی‌های مهم آن عبارت‌اند از بروجن، گندمان، بُلداجی، فرادُنبه، سفیددشت، گهرو، نَقنه، و اورِگان. دامداری، کشاورزی، و قالی‌بافی بخشی از مشاغل ساکنان آن است. راه‌های شهرضا و مبارکه به شهرکرد، یاسوج، و اردل خطوط ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. عموم مردم این شهرستان از طوایف لر بختیاری هستند.