علی اکبر امینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}علىاکبر امینى (تفرش 1260ش- ؟) | ||
امینی در تمام طول فعالیتهاى هنرى خود بیشتر از دوازده آهنگ نساخت، ولى بیش از پانزده | سازندهی ایرانی ساز، آهنگساز و نوازندهی [[ویولن]]. بیشتر از یک سال از سنش نمىگذشت که همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. به خاطر این که پدرش از ملاکین شناخته شدهی تفرش بود، منزل ایشان در تهران محل رفت و آمد و نشست اهالی موسیقی و شاعرانی چون [[اسماعیل زاده، حسین (تهران ح ۱۲۵۰ ـ ح ۱۳۲۰ش)|حسین اسماعیلزاده]]، [[ابوالحسن صبا]]، [[مرتضی محجوبی|مرتضى محجوبى]]، [[رضا محجوبی|رضا محجوبى]]، [[قمرالملوک وزیری|قمرالملوک وزیرى]]، ملوک ضرابى، [[ایرج میرزا]]، [[ملک الشعرای بهار|ملکالشعراء بهار]] و [[عشقی، میرزاده|میرزاده عشقى]] شد. در همین دوره پدرش نزد اسماعیلزاده به فراگیرى [[کمانچه]] پرداخت و علىاکبر که شش سال از سنش مىگذشت برای یادگیرى ویولن نزد رضا محجوبى فرستاده شد. او مدت چهار سال از محضر رضا محجوبى بهره گرفت و مدت سه سال هم نزد صبا برای یادگیرى موسیقى سنتى ایران و ردیفها و مقامها به شاگردى پرداخت. امینی بعد از این یک سال و نیم نزد آساطور (موسیقیدان ارمنی) هارمونى و آهنگسازى یاد گرفت. وی با وجود پیشرفت سریع در یادگیری آهنگسازی و نوارندگی، بیشتر به ساخت ساز علاقهمند بود. او این کار را بههمراهی [[ابراهیم قنبری مهر (۱۳۰۷ش)|ابراهیم قنبرىمهر]] نزد [[سورن آراکلیان]] فراگرفت. | ||
امینی در تمام طول فعالیتهاى هنرى خود بیشتر از دوازده آهنگ نساخت، ولى بیش از پانزده کمانچه، چهارصد و دوازده ویولن و چهل و سه تار تولید کرده است. او همچنین از سال 1325 به عنوان نوازندهی ویولن همکارى خود را با رادیو آغاز کرد و یکى از بهترین نوازندههاى ارکستر [[خالدی، مهدی (۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۶۹ش)|مهدى خالدى]] بود. علاوه بر این تعمیر سازهاى زهى رادیو نیز زیر نظر وى انجام میشده. وى با نواختن اکثر سازها آشنایى کامل داشت. | |||
از سرانجام زندگی امینی اطلاعاتی بیشتر از این در دست نیست. | از سرانجام زندگی امینی اطلاعاتی بیشتر از این در دست نیست. |
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۷
علیاکبر امینی | |
---|---|
زادروز |
تفرش 1260ش |
درگذشت | ؟ |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | سازندهی ساز |
شغل و تخصص های دیگر | آهنگساز و نوازندهی ویولن |
سبک | سنتی |
گروه مقاله | موسیقی |
علىاکبر امینى (تفرش 1260ش- ؟)
سازندهی ایرانی ساز، آهنگساز و نوازندهی ویولن. بیشتر از یک سال از سنش نمىگذشت که همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. به خاطر این که پدرش از ملاکین شناخته شدهی تفرش بود، منزل ایشان در تهران محل رفت و آمد و نشست اهالی موسیقی و شاعرانی چون حسین اسماعیلزاده، ابوالحسن صبا، مرتضى محجوبى، رضا محجوبى، قمرالملوک وزیرى، ملوک ضرابى، ایرج میرزا، ملکالشعراء بهار و میرزاده عشقى شد. در همین دوره پدرش نزد اسماعیلزاده به فراگیرى کمانچه پرداخت و علىاکبر که شش سال از سنش مىگذشت برای یادگیرى ویولن نزد رضا محجوبى فرستاده شد. او مدت چهار سال از محضر رضا محجوبى بهره گرفت و مدت سه سال هم نزد صبا برای یادگیرى موسیقى سنتى ایران و ردیفها و مقامها به شاگردى پرداخت. امینی بعد از این یک سال و نیم نزد آساطور (موسیقیدان ارمنی) هارمونى و آهنگسازى یاد گرفت. وی با وجود پیشرفت سریع در یادگیری آهنگسازی و نوارندگی، بیشتر به ساخت ساز علاقهمند بود. او این کار را بههمراهی ابراهیم قنبرىمهر نزد سورن آراکلیان فراگرفت.
امینی در تمام طول فعالیتهاى هنرى خود بیشتر از دوازده آهنگ نساخت، ولى بیش از پانزده کمانچه، چهارصد و دوازده ویولن و چهل و سه تار تولید کرده است. او همچنین از سال 1325 به عنوان نوازندهی ویولن همکارى خود را با رادیو آغاز کرد و یکى از بهترین نوازندههاى ارکستر مهدى خالدى بود. علاوه بر این تعمیر سازهاى زهى رادیو نیز زیر نظر وى انجام میشده. وى با نواختن اکثر سازها آشنایى کامل داشت.
از سرانجام زندگی امینی اطلاعاتی بیشتر از این در دست نیست.