آلیسیا د لاروچا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =4 جایزه‌ی گرمی
|جوایز و افتخارات =4 جایزه‌ی گرمی - نشان زرین دولت کاتالونیا - نشان یونسکو
|آثار =سونات صفحه کلید آنتونیو سولر  
|آثار =سونات صفحه کلید آنتونیو سولر  
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
خط ۲۸: خط ۲۸:
آلیسیا د لاروچا (بارسلون 23 مه 1923- همان‌جا 25 سپتامبر 2009م)  
آلیسیا د لاروچا (بارسلون 23 مه 1923- همان‌جا 25 سپتامبر 2009م)  
   
   
(به انگلیسی و اسپانیایی: Alicia de Larrocha) بانوی پیانونواز و آهنگساز اسپانیایی.  از اسطوره‌های پیانونوازی سده‌ی بیستم میلادی و از برترین پیانیست‌های اسپانیایی در عصر خود و حتی به گفته‌ی رویترز<ref>Reuters</ref> در تمام اعصار به‌شمار می‌رفت.  
(به انگلیسی و اسپانیایی: Alicia de Larrocha) بانوی پیانونواز و آهنگ‌ساز اسپانیایی.  از اسطوره‌های پیانونوازی قرن 20م و از برترین پیانیست‌های اسپانیایی در عصر خود و حتی به گفته‌ی رویترز<ref>Reuters</ref> در تمام اعصار به‌شمار می‌رفت.  


والدینش هر دو پیانیست بودند و آموزش او از سه سالگی آغاز شد و در پنج سالگی در نمایشگاه جهانی بارسلون برای همگان نواخت. سال بعد کنسرتی در سویل<ref>Seville</ref> داد. در یازده سالگی با ارکستر اجرا کرد و در سال‌های بعد (از سن 24 سالگی) در اقصی نقاط جهان کنسرت داد. آلیسیا از هفت سالگی آهنگسازی می‌کرد ولی در حیاتش آثار خود را اجرا نکرد و با وصیت به خانواده‌اش برای انتشار آنها پس از مرگش، این کار را به آیندگان واگذار کرد.
والدینش هر دو پیانیست بودند و آموزش او از سه سالگی آغاز شد و در پنج سالگی در نمایشگاه جهانی بارسلون برای همگان نواخت. سال بعد کنسرتی در [[سویل، شهر|سویل]]<ref>Seville</ref> داد. در یازده سالگی با ارکستر اجرا کرد و در سال‌های بعد (از سن 24 سالگی) در اقصی نقاط جهان کنسرت داد. آلیسیا از هفت سالگی آهنگ‌سازی می‌کرد ولی در حیاتش آثار خود را اجرا نکرد و با وصیت به خانواده‌اش برای انتشار آن‌ها پس از مرگش، این کار را به آیندگان واگذار کرد.


د لاروچا علاوه بر کسب 4 [[جایزه گرمی|جایزه‌ی گرمی]] و 14 نامزدی این جایزه، برنده‌ی جوایزی همچون نشان زرین دولت کاتالونیا شده است. اولین جایزه‌ی گرمی‌اش را در سال 1975 و آخرین جایزه را در سال 1992، تقریباً در هفتادسالگی گرفت. وی اولین اسپانیایی‌ست که نشان یونسکو گرفته است. اجراهای مثال‌زدنی‌اش از آثار [[ایساک آلبنیث]] و [[انریکه گرانادوس]] باعث محبوبیت و شهرت بیش‌تر او شده است. در مجموع د لاروچا عمده‌ی فعالیت هنری‌اش به اجرای آثار آهنگسازان اسپانیایی (چه اجرای زنده و چه ضبط‌های استودیویی) اختصاص داشته است. از مهم‌ترین اجراهای استودیویی وی به ''سونات صفحه کلید''<ref>keyboard sonatas</ref> آنتونیو سولر<ref>Antonio Soler</ref> می‌توان اشاره کرد.
د لاروچا علاوه بر کسب 4 [[جایزه گرمی|جایزه‌ی گرمی]] و 14 نامزدی این جایزه، برنده‌ی جوایزی همچون نشان زرین دولت [[کاتالونیا، ناحیه خودمختار|کاتالونیا]] شده است. اولین جایزه‌ی گرمی‌اش را در سال 1975م و آخرین جایزه را در سال 1992م، تقریباً در هفتادسالگی گرفت. وی اولین اسپانیایی‌ست که نشان [[یونسکو]] گرفته است. اجراهای مثال‌زدنی‌اش از آثار [[ایساک آلبنیث]] و [[انریکه گرانادوس]] باعث محبوبیت و شهرت بیش‌تر او شده است. در مجموع د لاروچا عمده‌ی فعالیت هنری‌اش به اجرای آثار آهنگسازان اسپانیایی (چه اجرای زنده و چه ضبط‌های استودیویی) اختصاص داشته است. از مهم‌ترین اجراهای استودیویی وی به ''سونات صفحه کلید''<ref>''keyboard sonatas''</ref> آنتونیو سولر<ref>Antonio Soler</ref> می‌توان اشاره کرد.
----
----



نسخهٔ ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۷

آلیسیا د لاروچا
Alicia de Larrocha
زادروز بارسلون 23 مه 1923م
درگذشت بارسلون 25 سپتامبر 2009م
ملیت اسپانیایی
شغل و تخصص اصلی نوازنده‌ی پیانو و آهنگ‌ساز
سبک کلاسیک
آثار سونات صفحه کلید آنتونیو سولر
گروه مقاله موسیقی
جوایز و افتخارات 4 جایزه‌ی گرمی - نشان زرین دولت کاتالونیا - نشان یونسکو
آلیسیا د لاروچا
آلیسیا د لاروچا

آلیسیا د لاروچا (بارسلون 23 مه 1923- همان‌جا 25 سپتامبر 2009م)

(به انگلیسی و اسپانیایی: Alicia de Larrocha) بانوی پیانونواز و آهنگ‌ساز اسپانیایی. از اسطوره‌های پیانونوازی قرن 20م و از برترین پیانیست‌های اسپانیایی در عصر خود و حتی به گفته‌ی رویترز[۱] در تمام اعصار به‌شمار می‌رفت.

والدینش هر دو پیانیست بودند و آموزش او از سه سالگی آغاز شد و در پنج سالگی در نمایشگاه جهانی بارسلون برای همگان نواخت. سال بعد کنسرتی در سویل[۲] داد. در یازده سالگی با ارکستر اجرا کرد و در سال‌های بعد (از سن 24 سالگی) در اقصی نقاط جهان کنسرت داد. آلیسیا از هفت سالگی آهنگ‌سازی می‌کرد ولی در حیاتش آثار خود را اجرا نکرد و با وصیت به خانواده‌اش برای انتشار آن‌ها پس از مرگش، این کار را به آیندگان واگذار کرد.

د لاروچا علاوه بر کسب 4 جایزه‌ی گرمی و 14 نامزدی این جایزه، برنده‌ی جوایزی همچون نشان زرین دولت کاتالونیا شده است. اولین جایزه‌ی گرمی‌اش را در سال 1975م و آخرین جایزه را در سال 1992م، تقریباً در هفتادسالگی گرفت. وی اولین اسپانیایی‌ست که نشان یونسکو گرفته است. اجراهای مثال‌زدنی‌اش از آثار ایساک آلبنیث و انریکه گرانادوس باعث محبوبیت و شهرت بیش‌تر او شده است. در مجموع د لاروچا عمده‌ی فعالیت هنری‌اش به اجرای آثار آهنگسازان اسپانیایی (چه اجرای زنده و چه ضبط‌های استودیویی) اختصاص داشته است. از مهم‌ترین اجراهای استودیویی وی به سونات صفحه کلید[۳] آنتونیو سولر[۴] می‌توان اشاره کرد.




  1. Reuters
  2. Seville
  3. keyboard sonatas
  4. Antonio Soler