بیضا، شهرستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[پرونده:2042170637.jpg|بندانگشتی|تقسیمات شهرستان بیضا]] | [[پرونده:2042170637.jpg|بندانگشتی|تقسیمات شهرستان بیضا]] | ||
[[پرونده:2042170637- 2.jpg|بندانگشتی|بخشی از محوطۀ باستانی ملیان]] | [[پرونده:2042170637- 2.jpg|بندانگشتی|بخشی از محوطۀ باستانی ملیان]] | ||
واقع در نواحی شمال غربی [[فارس، استان|استان فارس]]، به مرکزیت [[بیضا، شهر|شهر بیضا]]. مشتمل است بر دو بخش مرکزی (شامل دهستانهای بیضا و | واقع در نواحی شمال غربی [[فارس، استان|استان فارس]]، به مرکزیت [[بیضا، شهر|شهر بیضا]]. مشتمل است بر دو بخش مرکزی (شامل دهستانهای بیضا و کوشک هزار<ref>Kushk-e Hezar</ref>، به مرکزیت شهر بیضا) و بخش بانش<ref>Banesh</ref> (شامل دهستانهای بانش و هفتخان، به مرکزیت روستای بانش). از آنجا که این شهرستان پس از سرشماری سراسری سال 1395ش تشکیل شده است، اطلاعی از جمعیت دقیق آن در دست نیست؛ اما با احتساب جمعیت بخش بیضا (پیش از شهرستان شدن) جمعیت آن حدود 40,000نفر برآورد میشود. شهرستان بیضا از شمال و شرق با [[مرودشت، شهرستان|شهرستان مرودشت]]، از جنوب شرقی با شهرستان زرقان، از جنوب با [[شیراز، شهرستان|شهرستان شیراز]] و از غرب با [[سپیدان|شهرستان سپیدان]] محدود شده است. این شهرستان براساس تصویبنامۀ هیأت دولت در جلسۀ ۱۰ مهر ۱۳۹۸ش، با انتزاع بخش بیضا از شهرستان سپیدان ایجاد شده است. | ||
آبادیهای شهرستان بیضا در ارتفاعات پست (دشتهای) میانکوهیِ رشتهکوههای [[زاگرس، کوهستان|زاگرس]] بنا شدهاند و آب و هوای این شهرستان معتدل، با زمستانهای سرد و تابستانهای گرم و از حیث بارندگی جزو مناطق نیمهخشک ایران است. کوههای گر، مُور، شِش پیر و نِسا مهمترین ارتفاعات آن هستند و رودهای فصلی اردکان و شش پیر و [[کر، رودخانه|رود کر]] که در نواحی شمال شرقی آن جریان دارد، بهعلاوۀ چندین قنات و چشمههای پرشمار، آب زمینهای کشاورزی آن را تأمین میکنند. مردم این شهرستان شیعۀ دوازدهامامیاند، ساکنان غربی آن به زبان لری و باقی مناطق به زبانهای فارسی و ترکی سخن میگویند. عمدۀ جمعیت این شهرستان از عشایر ایل [[قشقایی]] هستند که در دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] و پس از آن در این مناطق یکجانشین شدهاند. مهمترین محصولات کشاورزی آنها گندم، جو، بُنشن، انگور، سیب و مرکبات، و گلیم و قالی از مصنوعات دستی مردم بیضا است. | آبادیهای شهرستان بیضا در ارتفاعات پست (دشتهای) میانکوهیِ رشتهکوههای [[زاگرس، کوهستان|زاگرس]] بنا شدهاند و آب و هوای این شهرستان معتدل، با زمستانهای سرد و تابستانهای گرم و از حیث بارندگی جزو مناطق نیمهخشک ایران است. کوههای گر، مُور، شِش پیر و نِسا مهمترین ارتفاعات آن هستند و رودهای فصلی اردکان و شش پیر و [[کر، رودخانه|رود کر]] که در نواحی شمال شرقی آن جریان دارد، بهعلاوۀ چندین قنات و چشمههای پرشمار، آب زمینهای کشاورزی آن را تأمین میکنند. مردم این شهرستان شیعۀ دوازدهامامیاند، ساکنان غربی آن به زبان لری و باقی مناطق به زبانهای فارسی و ترکی سخن میگویند. عمدۀ جمعیت این شهرستان از عشایر ایل [[قشقایی]] هستند که در دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] و پس از آن در این مناطق یکجانشین شدهاند. مهمترین محصولات کشاورزی آنها گندم، جو، بُنشن، انگور، سیب و مرکبات، و گلیم و قالی از مصنوعات دستی مردم بیضا است. | ||