آملی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=میرزا هاشم آملی|نام=Mirza Hashem Amoli|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=لاریجان ۱۲۸۲ش|تاریخ مرگ=قم ۱۳۷۱ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=مدرسۀ سپهسالار (شهید مطهری) تهران - سطوح عالی فقه، اصول و فلسفه در قم- نجف|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=شارح آرای آقا ضیاء عراقی|جوایز و افتخارات=|آثار=کشف الحقائق، تعلیقة علی العروة‌الوثقی؛ منتهی‌الافکار؛ بدایع الافکار|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=دین اسلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:10221700-1.jpg|بندانگشتی|میرزا هاشم آملی]] | |||
آمُلی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش) Amoli, Mirza Hashem | آمُلی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش) Amoli, Mirza Hashem | ||
مدرس و مرجع تقلید امامی. در [[سپهسالار، مدرسه|مدرسۀ سپهسالار]] (شهید مطهری) تهران نزد سید محمد و [[تنکابنی، میرزا طاهر (کلاردشت ۱۲۸۰ق ـ تهران ۱۳۲۰ش)|میرزا طاهر تنکابنی]]، [[شعرانی، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ هامبورگ ۱۳۵۱ش)|ابوالحسن شعرانی]]، حسین آملی، محمدعلی لواسانی، عبدالله غروی، و محمدرضا فقیه درس خواند. در قم سطوح عالی فقه، اصول و فلسفه را نزد حائری یزدی، محمدعلی قمی، سید محمد حجت و محمدعلی شاه‌آبادی فراگرفت. سپس به [[نجف]] رفت و نزد [[اصفهانی، سید ابوالحسن (۱۲۴۶ ـ کاظمین ۱۳۲۴ش)|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[عراقی، آقا ضیاء|آقا ضیاء عراقی]] و نایینی تلمذ کرد و با درگذشت [[بروجردی، سید حسین (بروجرد ۱۲۵۴ـ قم ۱۳۴۰ش)|آیت‌الله بروجردی]] به قم بازگشت. از دورۀ اقامت در نجف درس خارج می‌گفت و شارح آرای آقا ضیاء عراقی بود. میرزا جواد آقا تبریزی، [[مکارم شیرازی، ناصر (شیراز ۱۳۰۵ش)|ناصر مکارم شیرازی]]، اسماعیل صالحی مازندرانی، اسماعیل پورقمشه‌ای، مجلسی اصفهانی، [[آذری قمی، احمد (قم ۱۳۰۴ـ۱۳۷۷ش)|آذری قمی]]، [[محمدی گیلانی، محمد (رودسر ۱۳۰۷ش)|محمد محمدی گیلانی]]، سید جعفر کریمی، [[جوادی آملی، عبدالله (۱۳۱۲ش)|عبدالله جوادی آملی]]، و [[حسن زاده آملی، حسن (آمل ۱۳۰۷ش)|حسن حسن‌زادۀ آملی]] از شاگردان او بودند. | |||
از آثار اوست: ''کشف الحقائق''، ''تعلیقة علی العروة‌الوثقی''؛ ''منتهی‌الافکار''؛ ''بدایع الافکار'' (تقریرات درس آقا ضیاء عراقی). | از آثار اوست: ''کشف الحقائق''، ''تعلیقة علی العروة‌الوثقی''؛ ''منتهی‌الافکار''؛ ''بدایع الافکار'' (تقریرات درس آقا ضیاء عراقی).<br /> | ||
[[Category:دین اسلام]] | ---- | ||
[[Category:دین اسلام]] | |||
[[Category:فقه و اصول و احکام]] | [[Category:فقه و اصول و احکام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۳
| میرزا هاشم آملی Mirza Hashem Amoli | |
|---|---|
| زادروز |
لاریجان ۱۲۸۲ش |
| درگذشت | قم ۱۳۷۱ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسۀ سپهسالار (شهید مطهری) تهران - سطوح عالی فقه، اصول و فلسفه در قم- نجف |
| آثار | کشف الحقائق، تعلیقة علی العروة‌الوثقی؛ منتهی‌الافکار؛ بدایع الافکار |
| گروه مقاله | دین اسلام |
آمُلی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش) Amoli, Mirza Hashem
مدرس و مرجع تقلید امامی. در مدرسۀ سپهسالار (شهید مطهری) تهران نزد سید محمد و میرزا طاهر تنکابنی، ابوالحسن شعرانی، حسین آملی، محمدعلی لواسانی، عبدالله غروی، و محمدرضا فقیه درس خواند. در قم سطوح عالی فقه، اصول و فلسفه را نزد حائری یزدی، محمدعلی قمی، سید محمد حجت و محمدعلی شاه‌آبادی فراگرفت. سپس به نجف رفت و نزد سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی و نایینی تلمذ کرد و با درگذشت آیت‌الله بروجردی به قم بازگشت. از دورۀ اقامت در نجف درس خارج می‌گفت و شارح آرای آقا ضیاء عراقی بود. میرزا جواد آقا تبریزی، ناصر مکارم شیرازی، اسماعیل صالحی مازندرانی، اسماعیل پورقمشه‌ای، مجلسی اصفهانی، آذری قمی، محمد محمدی گیلانی، سید جعفر کریمی، عبدالله جوادی آملی، و حسن حسن‌زادۀ آملی از شاگردان او بودند.
از آثار اوست: کشف الحقائق، تعلیقة علی العروة‌الوثقی؛ منتهی‌الافکار؛ بدایع الافکار (تقریرات درس آقا ضیاء عراقی).